|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به موضوع حقیقت و عجز بشر اشاره دارد. شاعر بیان می‌کند که هر شخصی که از حقیقت آگاهی دارد، خود را در برابر آن عاجز می‌بیند. همچنین، او به این نکته اشاره می‌کند که زاهدان، که به دنبال خدا هستند، در واقع به نوعی در طلب و دعا به سر می‌برند و این نشان‌دهنده ضعف بشری است. شاعر با آوردن مثال "شداد" که پسری داشت، به این نکته تأکید می‌کند که انسان‌ها در عین تلاش برای نزدیکی به حقیقت، هنوز درگیر مسائل دنیوی هستند.
هوش مصنوعی: هر کسی که از حقیقت آگاه شده، به این نتیجه رسیده که باید تواضع و ناتوانی خود را بپذیرد.
هوش مصنوعی: زاهد از خدا چیزی نمی‌خواهد، اما در واقع خودخواهی و قدرت طلبی در او وجود دارد، چون به مانند کسی است که می‌گوید فرزندی دارد که باید به او توجه شود.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.