یک جهان تسلیم در یک پیرهن
یک فلک توحید در یک طیلسان
خلق او مستغنی از اوصاف خلق
خنجر خورشیدکی خواهد فسان
پرده‌پوشم به‌روی از اوصاف خویش
تا نهان ماند ز چشم ناکسان
ورنه خاموشی بسی اولیترست
زانکه کار قلب ناید از لسان
|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات |
|
|
راهنمای نوار ابزار |
|
|
پیشخان کاربر |
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر |
|
|
اعلان‌های کاربر |
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه) |
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور |
|
|
لغزش به پایین صفحه |
|
|
لغزش به بالای صفحه |
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط |
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور |
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
نشان کردن شعر جاری |
|
|
ویرایش شعر جاری |
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری |
|
|
شعر یا بخش قبلی |
|
|
شعر یا بخش بعدی |
یک جهان تسلیم در یک پیرهن
یک فلک توحید در یک طیلسان
خلق او مستغنی از اوصاف خلق
خنجر خورشیدکی خواهد فسان
پرده‌پوشم به‌روی از اوصاف خویش
تا نهان ماند ز چشم ناکسان
ورنه خاموشی بسی اولیترست
زانکه کار قلب ناید از لسان
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این شعر به توحید و تسلیم در برابر خداوند اشاره می‌کند. او می‌گوید که جهان به نوعی تسلیم در لباس خاصی است و همه موجودات از اوصاف خداوند بی‌نیازند. او از خنجر خورشید سخن می‌گوید که به نوعی به قدرت و نور الهی اشاره دارد. شاعر تصمیم می‌گیرد که از اوصاف خود پنهان بماند تا در برابر چشم دیگران ناشناخته بماند، زیرا به نظرش سکوت و خاموشی در بیان احساسات و افکار قلبی او مناسب‌تر است.
هوش مصنوعی: در یک لباس، تمام جهان در تسلیم و فرمانبرداری قرار دارد و در یک پارچه، همه‌ی نشانه‌های یگانگی و توحید وجود دارد.
هوش مصنوعی: آفریدگان او هیچ نیازی به ویژگی‌های خلقی ندارند، زیرا خورشید درخشان مانند خنجری است که آثار و داستان‌هایش را با روشنی خود بیان می‌کند.
هوش مصنوعی: من ویژگی‌ها و خصوصیات خود را پنهان می‌کنم تا افرادی که شایسته نیستند نتوانند آنها را ببینند.
هوش مصنوعی: سکوت بهتر است که کلمات که از دل برنمی‌خیزند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
عالم از قهر و لطف او ترسان
صالح و طالح از فزع یکسان
نانی از خوان خود دهی به کسان
به که حلوا خوری ز خوان خسان
نتهی راز پیش بلهوسان
ورچه هستت زبان به دست کسان
من ندیدم سلامتی ز خسان
گر تو دیدی سلام من برسان
سیر گشتم ز نازهای خسان
کم زنم من چو روغن به لسان
بعد از این شهد را نهان دارم
تا نیفتند اندر او مگسان
خویش را بعد از این چنان دزدم
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.