یارکی هست مرا به لطافت ملکو
به حلاوت شکر و به ملاحت نمکو
دی مرا گفت به طیش غم برانگیخته جیش
از پی موکب عیش ساخت باید یزکو
خیز و آن باده بنوش که روی پاک ز هوش
رودت جوش و خروش بسماک از سمکو
پشه زو پیل شود قطره زو نیل شود
زو ابابیل شود باز سیمین پر کو
جرعهٔ می هاتوا که جم و کی ماتوا
جملگی قد فاتوا همگی قد هلکو
شیخنا بهر عوام ساخته دانه و دام
دانه‌اش سبحهٔ خام دام تحت‌الحنکو
بهر دیبای طراز تا کیت جان بگداز
شادمان باش و بساز با قبای قدکو
هله قاآنی هان نقد خود دار نهان
که شد از غیب عیان نقدها را محکو
شمع شیراز منم نکته‌پرداز منم
همه تن ناز منم تو چه گویی کلکو
فعلاتن فعلن فعلاتن فعلن
هست تقطیع سخن دک دکادک دککو
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از لطافت و زیبایی معشوق خود می‌گوید و به خویشتن می‌گوید که باید از غم رها شود و به لذت‌های زندگی روی آورد. او با دعوت به نوشیدن شراب و شاد بودن، از زیبایی‌های طبیعت و زندگی سخن می‌گوید. شاعر به تذکر می‌دهد که در زندگی باید شادمان بود و از نعمت‌ها بهره‌برداری کرد. همچنین به وجود دانی که برای عوام درست شده اشاره می‌کند و تأکید می‌کند که باید به خوشی و زیبایی‌های زندگی پرداخت. در پایان، شاعر خود را به عنوان «شمع شیراز» معرفی می‌کند و به قدرت سخن‌وری و هنر خود اشاره دارد.
هوش مصنوعی: دوستی دارم که مانند فرشته‌ها نازک و ظریف است، شیرینی‌اش مانند شکر و زیبایی‌اش مشابه نمک است.
هوش مصنوعی: دوست من به من گفت که از شدت غم، دلش به تنگ آمده و از روی افسردگی از لذت زندگی فاصله گرفته است. او بر این باور است که برای رهایی از این وضعیت، باید تلاش کند و راهی برای شادی بیابد.
هوش مصنوعی: بلند شو و آن می را بنوش که با نوشیدن آن، لطافت و هوش از چهره‌ات می‌روید و نشاط و سرزندگی به تو می‌دهد.
هوش مصنوعی: پشه می‌تواند به فیل تبدیل شود، قطره می‌تواند نیل را بسازد، و از آن می‌تواند ابابیل به وجود آید. بنابراین، پرنده‌ای با پرهای نقره‌ای به وجود می‌آید.
هوش مصنوعی: نوشیدنی تو همانند می جام است، که همگان از آن گذشتند و در نهایت همه از بین رفتند.
هوش مصنوعی: شیخ ما برای مردم عوام دانه و دام فراهم کرده است. دانه‌اش مانند تسبیح خامی است که زیر چانه‌اش در انتظار است.
هوش مصنوعی: برای زیبایی و جمال چهره‌ات تا کی باید جان بگذارم؟ شاد و خوشحال باش و با نفسی راحت زندگی کن.
هوش مصنوعی: بشتاب قاآنی، نقد خود را به وضوح اظهار کن، زیرا نقدها از عالم غیب آشکار شده‌اند و به بررسی و قضاوت فراخوانده شده‌اند.
هوش مصنوعی: من روشنایی و زیبایی شیراز هستم، همان‌طور که نکته‌سنجی و ظرافت در وجودم است. من تمام لطافت و ناز را در خود دارم، حالا تو چه نظری داری؟
هوش مصنوعی: این جمله به نوعی به الگوی خاصی در صحبت کردن یا شعر اشاره دارد. به نظر می‌رسد که به حرکات و تکرار صداها در کلمات تأکید می‌کند. به طور کلی، معنایش بر روی ریتم و آهنگین بودن کلمات و جملات تمرکز دارد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.