یارکی مراست رند و بذله گو
شوخ و دلربا خوب و خوش سرشت
طره‌اش عبیر پیکرش حریر
عارضش بهار طلعتش بهشت
نقشبند روح گویی از نخست
صورت لبش تا کشد درست
لعل پاره را ز آب خضر شست
پس نمود حل با شکر سرشت
در قمار عشق از من آن پسر
برده عقل و دین جسم و جان و سر
هوش و صبر و تاب مال و سیم و زر
قول لوطیان هرچه بود کشت
پیش از آنکه خط رویدش ز روی
بود آن پسر سخت و تندخوی
وینک از رخش سر زدست موی
تا از آن خطم چیست سرنوشت
چون خطش دمید خاطرم فسرد
کان صفای حسن شد بدل به درد
نکهت رخش باغ ورد برد
غنچه از لبش داغ و درد هشت
موی عارضم داشت رنگ قیر
در فراق او شد به رنگ شیر
در جوانیم عمرگشت پیر
دهر پنبه کرد چرخ هرچه رشت
خواهم از خدا در همه جهان
یک قفس زمین یک نفس زمان
تا به کام دل می‌خورم در آن
بی‌حریف بد بی‌نگار زشت
خوش دهد بهار نشوه سرخ مل
گه کنار رود گه فراز پل
گه به زیر سرو گه به پای گل
گه به صحن باغ گه به طرف کشت
مرد چون شناخت مغز را ز پوست
هرچه بنگرد نیست غیر دوست
هرکجا رود ملک ملک اوست
خواه در حرم خواه در کنشت
چون ملک مرا گفت کای حبیب
یک غزل بگو نغز و دلفریب
پس ازین غزل او برد نصیب
زرع زان کس است کز نخست کشت
زین عابدین زیب مجد و جاه
بندهٔ امیر نیکخواه شاه
ملک را شرف خلق را پناه
هم ملک لقا هم ملک سرشت
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این شعر به وصف محبوبی رند و شوخ‌طبع می‌پردازد که زیبایی‌اش همچون بهار و بهشت است. او با طرز بیان دلربایی که دارد، عواطف و احساسات عاشقانه صاحب‌عشق را برمی‌انگیزد. عشق به این محبوب آنچنان قوی است که همه چیز را تحت‌تأثیر قرار می‌دهد و حتی عقل و دین را نیز تحت‌الشعاع خود قرار می‌دهد. در فراق محبوب، شاعر از درد و رنجی که بر او مستولی شده، صحبت می‌کند و آرزوی یک زندگی بدون رنج را دارد. در نهایت، این شعر به زیبایی شناخت عشق و دوست واقعی اشاره می‌کند و ارزش‌های انسانی را در نظر می‌گیرد.
هوش مصنوعی: دوستی دارم که زیرک و شوخ‌طبع است، دلربا و خوش قلب، و ویژگی‌های نیکویی دارد.
هوش مصنوعی: موهایش بوی خوش دارد، پیکرش نرم و لطیف است، چهره‌اش زیبا و دلنشین است، و بهار مانند است. چهره‌اش همچون بهشت می‌باشد.
هوش مصنوعی: به نظر می‌رسد که روح شخص، از زمان آغازین خود به آرامی و با دقت در حال شکل‌گیری و نمایان شدن است، به طوری که حالت لب‌هایش به وضوح این فرآیند را نشان می‌دهد.
هوش مصنوعی: مروارید زنده و زیبایی که از آب خضر شسته شده، حالا به رنگی شیرین و دلپذیر در آمده است.
هوش مصنوعی: در بازی عشق، آن پسر همه چیز من را که شامل عقل، دین، جسم، جان و سر می‌شود، از من گرفته است.
هوش مصنوعی: عقل و صبر و قدرت، ثروت و زر و سیم؛ همه چیزهایی که به انسان‌ها می‌رسد، در نهایت به زوال می‌نشیند.
هوش مصنوعی: قبل از آنکه نشانه‌ای از چهره‌اش پیدا شود، آن پسر بسیار جسور و تندخو بود.
هوش مصنوعی: در این بیت، سخن از زیبایی و جذابیت چهره کسی است که موی او به گونه‌ای برق‌زننده و دلفریب بر روی رخسارش افتاده است. این تصویر زیبا او را به فکر سرنوشت و تقدیری می‌اندازد که از آن خط (به عنوان نماد تقدیر یا سرنوشت) نشأت می‌گیرد. به طور کلی، این بیت به تأمل درباره زیبایی و تأثیر آن بر سرنوشت انسان اشاره دارد.
هوش مصنوعی: وقتی که او پیامش را فرستاد، دلم به درد آمد؛ زیرا زیبایی عشق به اندوه تبدیل شد.
هوش مصنوعی: چهره دل‌ربای او بوی خوشی مانند گل در باغ دارد و لب‌هایش به اندازه‌ای زیبا و دلنشین است که می‌تواند احساسات عمیق و نامحسوس را در دل‌ها به وجود آورد.
هوش مصنوعی: موهای سرم که به رنگ قیر بود در اثر دوری او به رنگ شیر درآمد.
هوش مصنوعی: در جوانی‌ام زمان به سرعت گذشت و دوران زندگی‌ام به سرعت به پایان رسید؛ همان‌طور که چرخ زمان هر چه را که بافته بودم، به آسانی ریشه‌کن کرد.
هوش مصنوعی: از خدا می‌خواهم که در کل دنیا برایم یک قفس بسازد، یک مکان مشخص و یک لحظه خاص.
هوش مصنوعی: من تا زمانی که به خواسته‌های خود برسم، در آن مکان بی‌رقیب و در کنار آن تصویر نا زیبا زندگی میکنم.
هوش مصنوعی: بهار زیبایی خاصی دارد که گل‌های قرمز در کنار رودخانه و بالای پل می‌رویند و فضایی دل‌انگیز ایجاد می‌کنند.
هوش مصنوعی: گاهی در سایه درخت سرو می‌نشینم، گاهی کنار گل‌ها، گاهی در حیاط باغ و گاهی به سمت مزارع می‌روم.
هوش مصنوعی: وقتی انسان حقیقت و عمق وجود را درک کند، دیگر چیزهای سطحی و ظاهری برایش مهم نیست و تنها محبت و دوستی باقی می‌ماند.
هوش مصنوعی: هر کجا که پادشاه برود، آنجا سرزمین اوست، چه در مکان‌های مقدس و چه در مکان‌های عمومی.
هوش مصنوعی: وقتی پادشاه به من گفت ای دوست، یک غزل زیبا و دلنشین بگو.
هوش مصنوعی: پس از این غزل، کسی که از ابتدا دانه کشت، اکنون برداشت خوبی خواهد داشت.
هوش مصنوعی: زین عابدین زیب، بنده‌ای است که از نظر مقام و اعتبار، در خدمت امیر نیکخواه و شاه قرار دارد.
هوش مصنوعی: مقام و جایگاه پادشاهی، به دلیل وجود شرافت و مقام انسانی به او ارزش می‌بخشد و همین شرافت و مقام، هم در دیدار با معشوق و هم در ذات و سرشت او تاثیر دارد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال ۵ حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.