ارواح در ازل به سراپرده بقا
بودند متحد همه بر ذروه علا
این جان ما که هست در این خاکدان غریب
آسوده بود در حرم پاک کبریا
آزاده بود از پس و پیش زمان و وقت
فارغ ز احتجاب حضور مکان و جا
از تن اثر نبود در اطوار آب و گل
از دل خبر نه از اثر آتش و هوا
بودیم غرق نور مجرد ز قید تن
بودیم در حضور منزه ز اختفا
از باده ظهور لقای حبیب مست
فارغ ز خویش و محو در اطوار کبریا
مدهوش حسن ساقی خمخانه الست
بیهوش نشأه می بی‌ساغر بلی
اول کسی که جلوه نمود از حجاب غیب
بگشود بر رخش در ایجاد را خدا
قفل از در خزانه به نامش گشوده شد
گردید جلوه گر ز سراپرده خفا
نور محمد و علی و اهلبیت بود
در کار آفرینش از ایشان شد ابتدا
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این اشعار به بیان وضعیت اولیه ارواح در آفرینش می‌پردازند که قبل از ورود به جسم و دنیای مادی، در یک حالت پاک و آزاد از زمان و مکان در حضور خداوند بودند. ارواح در آن زمان از هر گونه محدودیتی همچون بدن و مواد طبیعی آزاد بودند و تنها در نور و معنویت غرق بودند. آنها از باده‌ای که نشان از حضور معشوق (خدا) دارد، مست و بی‌خود بودند. سپس خداوند با جلوه‌ای از نور محمد، علی و اهل بیت، آفرینش را آغاز کرد و نور آن بزرگواران در روند خلق جهان نقش داشتند. به‌طور کلی، این اشعار به تجلی و عظمت روحانی و الهی ارواح در آغاز آفرینش اشاره دارند.
هوش مصنوعی: روحت‌ها در آغاز خلقت در وجودی پایدار بودند و همه به طور یکدل در اوج عظمت و کمال قرار داشتند.
هوش مصنوعی: جان ما که در این سرزمین دور افتاده قرار دارد، در جایی امن و مقدس آرامش یافته است.
هوش مصنوعی: آزاده‌ای که از محدودیت‌های زمان و مکان رهایی یافته و از هر گونه حجاب و مانع برای حضور خود آزاد است.
هوش مصنوعی: در اینجا بیان می‌شود که روح و روان انسان، تأثیرات دنیوی و مادی مانند آب و گل را به خود نمی‌گیرد و به جای آن، از حالت درونی و عواطف واقعی خود خبر می‌دهد، نه از تأثیرات آتش و هوا که نماد تغییرات ظاهری است. به این ترتیب، به اهمیت درونیات و احساسات برتر از جهان مادی اشاره می‌شود.
هوش مصنوعی: ما در نور خالص غرق شده بودیم، آزاد از قید جسم و در حضوری پاک و بدون پنهان‌کاری بودیم.
هوش مصنوعی: از شراب عشق معشوق، مست و سرمست شده‌ام و دیگر از خودم خبری ندارم، بلکه تمام وجودم غرق در جلال و عظمت اوست.
هوش مصنوعی: من به زیبایی ساقی در میخانه‌ی هستی مجذوب شده‌ام و از نشئه‌ی می بی‌ساغر بیهوش شده‌ام.
هوش مصنوعی: نخستین کسی که از پرده‌ی پنهان بیرون آمد و وجودش نمایان شد، خداوند بود که بر چهره‌اش جلوه خود را در آفرینش نمایان کرد.
هوش مصنوعی: درِ خزانه به نام او باز شد و او از پرده‌ای که او را پنهان کرده بود، نمایان گشت.
هوش مصنوعی: نور محمد و علی و اهل بیت در آغاز آفرینش وجود داشتند و از وجود آنها همه چیز شروع شد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
تا داد باغ را سمن و گل بنونوا
بلبل همی سراید بر گل بنونوا
رود و سرود ساخته بر سرو فاخته
چون عاشقی که باشد معشوق او نوا
مشک و عبیر بارد بر گلستان شمال
[...]
چون نای بینوایم ازین نای بینوا
شادی ندید هیچ کس از نای بینوا
با کوه گویم آنچه ازو پر شود دلم
زیرا جواب گفته من نیست جز صدا
شد دیده تیره و نخورم غم ز بهر آنک
[...]
آمدگه وداع چو تاریک شد هوا
آن مه که هست جان و دلم را بدو هوا
گرمی گرفته از جگر گرم او زمین
سردی گرفته از نفس سرد من هوا
ماه تمام او شده چون آسمان کبود
[...]
منسوخ شد مروت و معدوم شد وفا
زین هر دو مانده نام چو سیمرغ و کیمیا
شد راستی خیانت و شد زیرکی سفه
شد دوستی عداوت و شد مردمی جفا
گشته‌ست باژگونه همه رسمهای خلق
[...]
ای بر مراد رأی تو ایام رامضا
بسته میان بطاعت فرمان تو قضا
از جاه تو گرفته سیادت بسی شرف
وز فر تو فزوده وزارت بسی بها
خلق خدای را برعایت تویی پناه
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.