|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به خواننده توصیه می‌کند که با شجاعت و بی‌توجهی به خطرات، خود را در مسیر عشق قرار دهد. او می‌گوید که نباید از باز بودن مسیر عشق و دلبستگی به معشوق ترسید، زیرا آتش عشق می‌تواند دگرگون‌کننده باشد و جهنم نسبت به سوختگان هیچ کاری نمی‌تواند کند. در واقع، شاعر به اهمیت عشق و دل‌باختگی و بی‌اعتنایی به ترس‌ها تاکید می‌کند.
هوش مصنوعی: خود را در دل خطر بینداز و از هیچ چیز نترس، چون در راه آن معشوق دروازه‌ای باز است و ترسی نداشته باش.
هوش مصنوعی: دوزخ نمی‌تواند به سوختگان آسیب برساند، زیرا آتش عشق دوست آنها را فراموش کرده است. بنابراین نترسید.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
ای دل عَلَم عشق برافراز و مترس
وز سر کُلَه کبر برانداز و مترس
گوری همه دشمنان بی معنی را
با ما همه همچو خویش در ساز و مترس
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.