سر گاه و دیهیم شاه اورمزد
بیارایم اکنون چو ماه اورمزد
ز شاهی برو هیچ تاوان نبود
ازان بد که عهدش فراوان نبود
چو بنشست شاه اورمزد بزرگ
به آبشخور آمد همی میش و گرگ
چنین گفت کای نامور بخردان
جهان گشته و کار دیده ردان
بکوشیم تا نیکی آریم و داد
خنک آنک پند پدر کرد یاد
چو یزدان نیکیدهش نیکوی
بما داد و تاج سر خسروی
به نیکی کنم ویژه انبازتان
نخواهم که بی من بود رازتان
بدانید کان کو منی فش بود
بر مهتران سخت ناخوش بود
ستیره بود مرد را پیش رو
بماند نیازش همه ساله نو
همان رشک شمشیر نادان بود
همیشه برو بخت خندان بود
دگر هرک دارد ز هر کار ننگ
بود زندگانی و روزیش تنگ
در آز باشد دل سفله مرد
بر سفلگان تا توانی مگرد
هرانکس که دانش نیابی برش
مکن رهگذر تازید بر درش
به مرد خردمند و فرهنگ و رای
بود جاودان تخت شاهی به پای
دلت زنده باشد به فرهنگ و هوش
به بد در جهان تا توانی مکوش
خرد همچو آبست و دانش زمین
بدان کاین جدا و آن جدا نیست زین
دل شاه کز مهر دوری گرفت
اگر بازگردد نباشد شگفت
هرانکس که باشد مرا زیردست
همه شادمان باد و یزدانپرست
به خشنودی کردگار جهان
خرد یار باد آشکار و نهان
خردمند گر مردم پارسا
چو جایی سخن راند از پادشا
همه سخته باید که راند سخن
که گفتار نیکو نگردد کهن
نباید که گویی به جز نیکوی
وگر بد سراید نگر نشنوی
ببیند دل پادشا راز تو
همان بشنود گوش آواز تو
چه گفت آن سخنگوی پاسخ نیوش
که دیوار دارد به گفتار گوش
همه انجمن خواندند آفرین
بران شاه بینادل و پاکدین
پراگنده گشت آن بزرگ انجمن
همه شاد زان سرو سایه فگن
همان رسم شاپور شاه اردشیر
همی داشت آن شاه دانشپذیر
جهانی سراسر بدو گشت شاد
چه نیکو بود شاه با بخش و داد
همی راند با شرم و با داد کار
چنین تا برآمد برین روزگار
بگسترد کافور بر جای مشک
گل و ارغوان شد به پالیز خشک
سهی سرو او گشت همچون کمان
نه آن بود کان شاه را بدگمان
نبود از جهان شاد بس روزگار
سرآمد بران دادگر شهریار
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این متن، شاعر به وصف پادشاهی با نام "شاه اورمزد" میپردازد که به ویژگیهای خوب و خردمندی مشهور است. او تاکید دارد که پادشاهی نیکو و بخشنده است و به خاطر عهد و پیمانهایش، از مردم وفادار و خردمند ستایش میکند. شاعر به اهمیت نیکی و دادگری در حکومت اشاره میکند و بر این نکته تاکید دارد که نیکوکاری و خرد باید راهنمای زندگی انسانها باشد. او از زندگی و روزی نیکو سخن میگوید و میخواهد که همگان از دانایی و فرهنگ بهرهمند شوند. در نهایت، ابراز امیدواری میکند که پادشاه به دلیل کارهای خوبش، همیشه در دل مردم جایگاه ویژهای داشته باشد و روزهای شاد و خوشی بر کشور حاکم شود.
هوش مصنوعی: من اکنون سر و تاج شاه اورمزد را تزئین میکنم، مانند ماهی که در آسمان نورافشانی میکند.
هوش مصنوعی: از مقام و قدرت چیزی دستگیرت نمیشود، زیرا اگرچه ممکن است به ظاهرت خوب باشد، اما پیمانی که با آن است، پایدار نیست و نمیتوان به آن اعتماد کرد.
هوش مصنوعی: زمانی که شاه اورمزد بزرگ نشسته بود، میش و گرگ به آبشخور آمدند.
هوش مصنوعی: او گفت: ای معروف و دانای بزرگ، تو در دنیا شناخته شدهای و کارهای شگفتانگیز را دیدهای.
هوش مصنوعی: بیایید تلاش کنیم تا کارهای نیک انجام دهیم و به دیگران انصاف و دادگری کنیم. خوشا به حال کسی که آموزههای پدرش را به یاد دارد.
هوش مصنوعی: زمانی که خداوند به ما نیکی و خوبی عطا کرد و تاج شاهی را به ما بخشید.
هوش مصنوعی: با نیکی و خوبی به شما رفتار میکنم، اما نمیخواهم رازتان را بدون من فاش کنید.
هوش مصنوعی: بدانید که کسی که در مقام خود به خوبی عمل نکند، مورد ناخشنودی و نارضایتی دیگران که در رتبه بالاتری هستند، قرار میگیرد.
هوش مصنوعی: مرد همواره در زندگی با چالشها و مشکلات مواجه است، اما نیازهای او به تغییر و تازه شدن در طول سالها باقی میماند.
هوش مصنوعی: همواره حسادت و حماقت مانند شمشیری نادان به نظر میرسد، در حالی که با خوشبختی و شادابی در زندگی مواجهیم.
هوش مصنوعی: هر کس که از کارهای خود خجالت بکشد، زندگی او سخت و روزیاش تنگ میشود.
هوش مصنوعی: دل انسانهای پست از سر حسادت و آز به دنبال دیگران است، اما تو تا جایی که میتوانی از این رفتار دوری کن.
هوش مصنوعی: هر کسی که علم و دانش ندارد، برای عبور از درب او تلاش نکن و به او نزدیک نشو.
هوش مصنوعی: قدرت و سلطنت دائماً به افرادی اختصاص دارد که دارای عقل، فرهنگ و تدبیر هستند.
هوش مصنوعی: دل تو همیشه زنده و شاداب باشد، و با فرهنگ و دانایی همراه باشد. در این دنیا، تا آنجا که میتوانی از انجام کارهای بد دوری کن.
هوش مصنوعی: خرد مانند آب است و دانش مانند زمین. این دو از هم جدا نیستند؛ هر یک به نوعی به دیگری وابسته است.
هوش مصنوعی: اگر دل شاه به خاطر دوری از محبت دچار ناامیدی شود، اگر دوباره به محبت بازگردد، این امر چندان عجیب نخواهد بود.
هوش مصنوعی: هر کسی که در زیر دست من باشد، همیشه خوشحال و خداپرست باشد.
هوش مصنوعی: برای خوشنودی خالق جهان، خرد به یاری ما بیاید، چه در آشکار و چه در پنهان.
هوش مصنوعی: اگر انسان عاقل و با تدبیری با افراد نیکوکار صحبت کند، در آن صورت از مقام و جایگاه پادشاهی سخن میگوید.
هوش مصنوعی: همه باید تلاش کنند تا سخن بگویند، زیرا گفتار خوب هرگز کهنه و قدیمی نمیشود.
هوش مصنوعی: نباید بگویی که فقط خوب است و اگر بد بگویی ممکن است نشنوی.
هوش مصنوعی: دل پادشاه به راز تو توجه دارد و گوش او صدای تو را میشنود.
هوش مصنوعی: سخنگوی دانا و زیرک چیزی گفت که دیوار به آن گوش میدهد و شنوایی دارد.
هوش مصنوعی: همه اعضای جمع به ستایش و تحسین این شاه با بینش و دیانت پرداختند.
هوش مصنوعی: جمعیت بزرگ پراکنده شد و همه به خاطر سایه دلپذیر آن سرو خوشحال بودند.
هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که شاه دانشپذیر، همانند شاپور، طبق سنتها و شیوههایی که بر عهد اردشیر بود، عمل میکند.
هوش مصنوعی: جهان به خاطر او (شاه) خوشحال و پر از شادی شد. چه خوب است که شاه با احسان و عدالت خود زندگی مردم را بهبود میبخشد.
هوش مصنوعی: او با شرم و صداقت این کار را انجام میدهد تا به این روزگار برسد.
هوش مصنوعی: در اینجا اشاره شده که کافور را بر سر جایی که عطر مشک، گل و رنگ ارغوانی وجود داشته، پاشیدهاند و به دنبال آن، این محل به یک باغ خشک تبدیل شده است. این تصویر بیانگر نوعی تحولی در فضا است که شاید به زوال و تغییر دلالت دارد.
هوش مصنوعی: سرو بلند او مانند کمان میشود، اما او آن کسی نیست که شاه را به شک بیندازد.
هوش مصنوعی: به نظر میرسد که خوشحالی و شادی در این دنیا دیگر وجود ندارد و زمان شادمانی به پایان رسیده است؛ کسی مانند شهریار دادگر به این وضعیت رسیدگی نمیکند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.