جهان چون به زاری برآید همی
بد و نیک روزی سرآید همی
چو بستی کمر بر در راه آز
شود کار گیتیت یکسر دراز
به یک روی جستن بلندی سزاست
اگر در میان دم اژدهاست
و دیگر که گیتی ندارد درنگ
سرای سپنجی چه پهن و چه تنگ
پرستنده ي آز و جویای کین
به گیتی ز کس نشنود آفرین
چو سرو سهی گوژ گردد به باغ
بدو بر شود تیره روشن چراغ
کند برگ پژمرده و بیخ سست
سرش سوی پستی گراید نخست
بروید ز خاک و شود باز خاک
همه جای ترسست و تیمار و باک
سر مایهٔ مرد سنگ و خرد
ز گیتی بی‌آزاری اندر خورد
در دانش و آنگهی راستی
گرین دو نیابی روان کاستی
اگر خود بمانی به گیتی دراز
ز رنج تن آید به رفتن نیاز
یکی ژرف دریاست بن ناپدید
در گنج رازش ندارد کلید
اگر چند یابی فزون بایدت
همان خورده یک روز بگزایدت
سه چیزت بباید کز آن چاره نیست
وزو بر سرت نیز پیغاره نیست
خوری گر بپوشی و گر گستری
سزد گر به دیگر سخن ننگری
چو زین سه گذشتی همه رنج و آز
چه در آز پیچی چه اندر نیاز
چو دانی که بر تو نماند جهان
چه پیچی تو زان جای نوشین روان
بخور آنچه داری و بیشی مجوی
که از آز کاهد همی آبروی
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به بررسی زندگی و وضعیت انسانی می‌پردازد و یادآوری میکند که دنیا پر از آز و رنج است. اگر کسی بخواهد به دنبال آز و جاه‌طلبی باشد، در نهایت دچار مشکل می‌شود. در عوض، اگر انسان به سادگی زندگی کند و از آنچه دارد راضی باشد، می‌تواند از درد و رنج کاهش یابد. شعر به این نکته اشاره میکند که در نهایت، هیچ چیزی در این جهان پایدار نیست و بهتر است به زندگی با آرامش و بدون اضطراب ادامه دهیم و از آنچه داریم لذت ببریم.
هوش مصنوعی: هرگاه دنیا به زاری و ناله بیفتد، روزی خواهد آمد که هم بدی‌ها و هم نیکی‌ها به پایان می‌رسند.
هوش مصنوعی: وقتی که برای رسیدن به هدفی تلاش می‌کنی و اراده خود را به کار می‌گیری، تمام کارهایت به نوعی ادامه‌دار و پرچالش می‌شود.
هوش مصنوعی: اگر قرار است به هدفی بزرگ دست یابیم، بهتر است خود را از خطرات و تهدیدها دور نگه داریم، حتی اگر آن هدف به نظر خطرناک باشد.
هوش مصنوعی: در دنیای ما، هیچ چیز دائمی نیست و زمان با سرعت می‌گذرد، پس چرا باید در مورد حوادثی که در گذشته یا حال اتفاق می‌افتند، بیش از حد فکر کنیم؟ حتی اگر زندگی فضای وسیعی داشته باشد یا تنگ باشد، باید به زودگذر بودن آن توجه کنیم.
هوش مصنوعی: کسی که همیشه به دنبال خواسته‌ها و انتقام است، در دنیا هیچ تحسینی از کسی نخواهد شنید.
هوش مصنوعی: وقتی که سرو زیبا در باغ خمیده شود، چراغی که روشن است، به رنگ تیره درمی‌آید.
هوش مصنوعی: برگ زرد و پژمرده و ریشه‌ی ضعیف، به سمت پایین و زمین می‌افتد.
هوش مصنوعی: از خاک بیرون بروید و دوباره به خاک بازگردید، زیرا هر جا خوف و نگرانی و ترس حاکم است.
هوش مصنوعی: سرمایه‌ی انسان، سنگ و عقل است و در زندگی پر از آزار و زحمت، نیازی به خواسته‌ها و لذت‌های زودگذر ندارد.
هوش مصنوعی: اگر در یادگیری و دانایی به حقیقت دست یابی، دیگر نباید نگران کم‌سویی و نقصان در روح و روانت باشی.
هوش مصنوعی: اگر تنها بمانی و در این دنیای وسیع زندگی کنی، از مشکلات و سختی‌های جسمانی خسته می‌شوی و احساس نیاز به حرکت و تغییر در خود پیدا می‌کنی.
هوش مصنوعی: دریا عمیق و پنهان است و گنجی در آن نهفته است که هیچ کلیدی برای دسترسی به راز آن وجود ندارد.
هوش مصنوعی: اگر چیزهایی که به دست می‌آوری بیشتر از نیازت باشد، باید مراقب باشی که یک روز تو را از پا درخواهد آورد.
هوش مصنوعی: سه چیز است که هیچ راه حلی برای آن وجود ندارد و از آنها بر سرت نیز نشانه‌ای نیست.
هوش مصنوعی: اگر به میخوری یا خود را بپوشانی، یا غذایی را عرضه کنی، این کار شایسته است، به بشر دیگر به گونه‌ای ننگر که فکر کنی.
هوش مصنوعی: وقتی از این سه حالت عبور کنی، دیگر هیچ زحمتی و آزاری برایت باقی نمی‌ماند، نه در زمانی که در تنگنا هستی و نه در زمان نیاز.
هوش مصنوعی: وقتی می‌دانی که دنیا بر تو باقی نمی‌ماند، چرا از آن مکان دل‌انگیز دور شوی؟
هوش مصنوعی: آنچه که داری بخور و به دنبال بیشتری‌ها نرو، زیرا که از طمع تو آبرویت کم می‌شود.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال ۷ حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.