از زمین بوس درش یک دم نپیچد سر جبین
هست نقش سجدة او سرنوشت هر جبین
مهر، خار راه او پیوند مژگان می‌کند
ماه گَردِ درگهش را گرده دارد بر جبین
عمرها شد تا به ذوق سجدة خاک دری
می‌نهم چون پرتو خورشید بر هر در جبین
نور ساید در رهش چون جبهة خورشید پا
آب گردد بر درش چون چهرة گوهر جبین
کم عیاری می‌کند پیش لبش آب حیات
پر گره دارد ز رشک لعل او کوثر جبین
قد چو سرو ناز پروردست و کاکل مشک‌تر
چهره چون خورشید تابانست و چون اختر جبین
زلف و کاکل چشم و ابرو چهر و عارض خط و خال
هر یکی جای خوشی دارد ولی کافر جبین
هر زمان در کُشتنم از سرگرانی‌های ناز
پر ز چین دارد دم تیغ تو از جوهر جبین
شعله پیش آه من سر بر نمی‌آرد ز شرم
بر زمین در پیش اشکم می‌نهد اخگر جبین
جبهة شایسته‌ای پیدا کند گر آفتاب
سجدة خاک درش را نیست لایق هر جبین
در جواب صائب صاحب سخن فیّاض من
می‌گذارم پیش خود بر خاک تا محشر جبین
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به بیان احساسات عمیق و عاشقانه‌ای پرداخته است که شاعر نسبت به معشوق خود دارد. در این متن، شاعر از تاثیر شراب و خواب بر چشمانش صحبت می‌کند و می‌گوید که هر دو در تشنگی و عطش به سر می‌برند، یکی تشنه خون و دیگری تشنه آب. او به زیبایی معشوق اشاره می‌کند و می‌افزاید که در بزم‌ها نمی‌تواند به راحتی جرأت کند و از ویژگی‌های بوی شراب یاد می‌کند. در نهایت، شاعر از احساس ناتوانی در تعمیر و بهبود اوضاع خود سخن می‌گوید و نشان می‌دهد که هیچ‌گاه نمی‌تواند حال خراب خود را بهبود بخشد.
هوش مصنوعی: هیچ گونه سرنوشتی برای پیشانی انسان بهتر از سجده بر درگاه الهی وجود ندارد، چرا که اگر کسی یک لحظه هم از سجده به دور بماند، سر او به زمین نخورده و بر نمی‌گردد.
هوش مصنوعی: عشق، دوندگی و طاقت فرسای راه او را به مژگانش پیوند می‌زند و ماه، با زیبایی و درخشش خود، درگاه او را مانند نگینی بر پیشانی‌اش دارد.
هوش مصنوعی: سالیان طولانی است که من با عشق و شوق به زمین می‌افتم و مانند پرتو خورشید روی هر در و لبه‌ای می‌تابم.
هوش مصنوعی: نور ساید در راهش مانند پیشانی خورشید درخشنده است و آب در مقابل درب او مانند چهره گوهر زیبا می‌شود.
هوش مصنوعی: لبان او مانند آب حیات هستند که کم عیار به نظر می‌آیند، اما در واقع پر از زیبایی و جذابیت‌اند؛ مانند گوهری ارزشمند که از روی صورتش بروز می‌کند.
هوش مصنوعی: این شخص به قد و قامت خود همچون سرو زیبا و باریک است و موی‌هایش مانند مشک خوشبو و چهره‌اش درخشان و مانند خورشید می‌تابد. جبین او نیز همچون ستاره‌ای درخشان و با وقار است.
هوش مصنوعی: زلف و مو، چشم و ابرو، چهره و صورت، و خط و خال هر کدام زیبایی خاصی دارند، اما پیشانی کافر، نشانه‌ای از نارضایتی و دوری از خوشی است.
هوش مصنوعی: هر بار که در حال کشتن من هستی، از شادی و خوشحالیت، تیغ تو همیشه به لطافت و زیبایی مانند چین و چروک‌های پیشانی‌ات است.
هوش مصنوعی: شعله‌های آتش از شرم من جرئت نمیکنند که خود را نشان دهند و در مقابل اشک‌های من، مثل زغال داغ بر پیشانی من قرار می‌گیرند.
هوش مصنوعی: اگر آفتاب سجده کند بر خاک درخانه‌اش، این در به اندازه‌ای شایسته است که جبهه‌ای بزرگ و ارزشمند پیدا کند؛ اما این خاک در واقع لایق این سجده نیست.
هوش مصنوعی: من سخن مهربان و پرمحتوای صائب را بر خاک می‌گذارم تا روز محشر بر سرم نمایان شود.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
تا به خون رنگین نسازی چون گل احمر جبین
کی توانی شست در سرچشمه کوثر جبین؟
روز محشر سرخ رو چون لاله برخیزد ز خاک
آل تمغای شهادت هر که دارد بر جبین
وقت رفتن زردرویی می برد با خود به خاک
[...]
چون هلالم بی‌خم تسلیم آن اختر جبین
غوطه در خط جبین زد بسکه شد لاغر جبین
یاد آهنگ سجودش آب می‌سازد مرا
از حیا همچون عرق دزدیده‌ام سر در جبین
سایه‌ام از شیوهٔ همواری‌ام غافل مباش
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.