چون شوقم از اضطراب محظوظ
چون عشق ز پیچ و تاب محظوظ
ناگشته کتان نمی‌توان شد
از صحبت ماهتاب محظوظ
در دیدة ما نگیرد آرام
تا چشم تو شد ز خواب محظوظ
بیرون نروی ز خاطر من
چون گنجی ازین خراب محظوظ
تا نام تو زیب هر کتابست
هستیم ز انتخاب محظوظ
گر حرف محبّتی نباشد
نتوان شدن از کتاب محظوظ
فیّاض ز میرزا سعیدم
چون تشنه جگر ز آب محظوظ
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به زیبایی حس سماع و شور و شوق ناشی از عشق و وصل الهی را توصیف می‌کند. شاعر از حالاتی سخن می‌گوید که در آنها، نور و نغمه به اوج می‌رسد و حس اتحاد با معشوق را در دلش ایجاد می‌کند. او با استفاده از تصاویر مختلف، از جمله درخت طور و باغ، به بیان حال خوش عاشقانه و سرشار از سرور پرداخته و همچنین اشاراتی به قصه‌های معروفی چون مجنون و لیلی دارد. در نهایت، شعر نشان‌دهنده این است که عشق و زیبایی می‌تواند در هر لحظه‌ای و در هر مکانی وجود داشته باشد و روح را به سماع و وجد وادارد.
هوش مصنوعی: احساس شوق من به اندازه‌ای از اضطراب لذت می‌برد که عشق از پیچ و تاب‌های خود لذت می‌برد.
هوش مصنوعی: بدون تجربه و پیش زمینه نمی‌توان از صحبت و دیدار با زیبایی و نور ماه بهره‌مند شد.
هوش مصنوعی: تا وقتی که چشمان تو از خواب بیدار نشود، هیچ چیزی در نگاه ما آرام و قرار نخواهد داشت.
هوش مصنوعی: دوری تو از یاد من مانند گنجی است که از این ویرانه به من لذت می‌بخشد.
هوش مصنوعی: نام تو زینت‌بخش هر کتابی است، و ما از انتخاب تو بهره‌مند و خوشحال هستیم.
هوش مصنوعی: اگر سخن محبت‌آمیزی وجود نداشته باشد، نمی‌توان از کتاب بهره‌ای برد.
هوش مصنوعی: من از وجود میرزا سعید بهره‌مند هستم، مانند کسی که از آب گوارا برای رفع تشنگی‌اش استفاده می‌کند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.