چون غنچه‌ام دلی است ولی کار بسته‌تر
خون گشته تر ز غنچه و زنگار بسته‌تر
شیرازه بگسلم چو گل از ننگ تا به کی!
چون غنچه دل به صحبت هر خار بسته‌تر
بیم گشایشم گرة خاطرست آه
چون غنچه هر نفس شودم کار، بسته‌تر
دل را تعلّقات به مستی فزوده است
زنگار بسته‌ای شده ز نگار بسته‌تر
ای آنکه لاف عشق زنی با هزار کار
دل بسته‌ای به یار و به اغیار بسته‌تر
نام خداست بر لب و دل بستة هوا
گر بت شکسته شد شده زنّار بسته‌تر
صبح عدم که طبل رحیل فنا زنند
کس از برهنگان نبود بار بسته‌تر
بر دامن تو روز جزا رنگ خون ما
باشد زرنگ چهرة گلنار بسته‌تر
فیّاض جان نثار «رهی» کن که گفته است
«مفت گشادگی چو شود کار بسته‌تر»
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این ابیات به احساسات عمیق و پیچیده خود اشاره می‌کند. او از دیدن محبوبش که باعث شور و شوق او شده، صحبت می‌کند و به حالتی از درد و ناله پرداخته است. دلتنگی و آرزوی وصال در کنار حسرت گذشته، او را به جایی کشانده که در تنگنا به سر می‌برد و حتی آماده است که خود را بیشتر از این نیز پنهان کند. همچنین، او از خستگی و بار سنگین عشق و پیری سخن می‌گوید، با اشاره به اینکه چگونه این احساسات او را خمیده و ضعیف کرده‌اند. در کل، این اشعار به زیبایی درون‌مایه‌های عشق، درد و ناکامی را به تصویر می‌کشند.
هوش مصنوعی: در حالی که من مانند یک غنچه هستم و دلم پر از احساسات و آرزوهاست، اما در عین حال در بسته‌ای عمیق‌تر از غنچه قرار دارم که باعث شده خون و زندگی‌ام بیشتر در درونم به جریان بیفتد و این حالت احساس و زندگی‌ام را به شدت تحت تأثیر قرار داده است.
هوش مصنوعی: من همچون گلی که از گناه و ننگ خود جدا می‌شود، در حال شکافیدن هستم. تا کی باید دل به همراهی خارها و سختی‌ها بسته باشد؟
هوش مصنوعی: نگرانی من از این است که ناامیدی‌ام به دلایل درونی‌ام مربوط است. همان‌طور که غنچه هر بار که نفس می‌کشم بیشتر بسته می‌شود، وضعیت من نیز هر لحظه بدتر می‌شود.
هوش مصنوعی: دل به خاطر وابستگی‌ها به شادی و مستی گرفتار شده و مانند ظرفی که غبار و زنگار آن را پوشانده، بیشتر و بیشتر در تنگناست.
هوش مصنوعی: ای کسی که درباره عشق سخن می‌گویی، در حالی که دل‌باخته‌ای و همه‌چیزت را به معشوق و دیگران وابسته‌تر کرده‌ای.
هوش مصنوعی: چیزی که در دل و زبان ماست یاد خداست و اگر بت‌ها، یعنی نمادهای بی‌ارزش، شکسته شوند، همچنان وابستگی ما به حقایق عمیق‌تر می‌شود.
هوش مصنوعی: در صبحی که زوال و فنا به راه افتاده است، هیچ‌کس از برهنگان (عریان‌ها) آماده سفر نیست.
هوش مصنوعی: در روز قیامت، خون ما بر دامن تو خواهد بود و چهره گل سرخ زیباتر و جذاب‌تر خواهد شد.
هوش مصنوعی: ای بخشنده، جان خود را فدای رهی کن، زیرا گفته شده است چون کارها سخت‌تر و بسته‌تر شود، گشایش و آسایش بی‌هزینه به دست نمی‌آید.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.