هر کجا راه بریدیم عبث بود عبث
در پی هر چه دویدیم عبث بود عبث
سعی هر چند که در طیّ منازل کردیم
به مرادی نرسیدیم عبث بود عبث
تن به سفتن ندهد گوهر دریای مراد
رنج بی‌جا که کشیدیم عبث بود عبث
خبر از غبن ندارد چو تویی هرزه درای
هر چه گفتیم و شنیدیم عبث بود عبث
بر جهانگردی ما رشک چه دارد فیّاض
هر چه دیدیم و ندیدیم عبث بود عبث
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به بیان مشکلات و سختی‌های زندگی پرداخته و از نبود خوشی و سازگاری در دهر گلایه می‌کند. شاعر از ناامیدی و بی‌رحمی روزگار و همچنین عدم توجه محبوب به خود سخن می‌گوید. او اشاره می‌کند که در رابطه با عشق، موانع و مشکلات زیادی وجود دارد که مانع شادابی و آرامش می‌شود. در نهایت، شاعر با lament کردن بر سر ناامیدی و انتظار بدون نتیجه، به این نتیجه می‌رسد که ارتباط با محبوب و عشق واقعی نیز با چالش‌های فراوانی همراه است.
هوش مصنوعی: هر جایی که رفتیم و تلاش کردیم، بی‌فایده بود و در پی هر چیزی که دویدیم، تنها اتلاف وقت بود.
هوش مصنوعی: هرچند تلاش زیادی برای رسیدن به هدف و پیمودن راه‌ها داشتیم، اما در نهایت به هدفی نرسیدیم و این همه تلاش بیهوده بود.
هوش مصنوعی: هرگز نباید خود را به سختی‌ها سپرد، چرا که ارزش‌های گرانبهایی که داریم، می‌طلبند تا از رنج‌های بی‌دلیل دوری کنیم. رنج‌هایی که ما کشیده‌ایم، بی‌فایده و بی‌معنا بوده است.
هوش مصنوعی: اگر تو که بی‌اهمیت هستی در مورد فریب هیچ چیز نمی‌دانی، پس تمام صحبت‌ها و شنیده‌های ما بی‌فایده و بی‌ثمر بوده است.
هوش مصنوعی: برخی از افراد به سفر و گردش در دنیا حسادت می‌ورزند، در حالی که حتی اگر همه زیبایی‌ها و شگفتی‌های جهان را ببینیم، در نهایت همه چیز بی‌معنا و بی‌فایده است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.