گنجور

 
فصیحی هروی

عمری بودم چون شب غم نامه سیاه

تا بو که رسم به وصل آن مه ناگاه

اکنون که به دیده کرد منزل آن ماه

همچون مژه در برون در ماند نگاه

 
sunny dark_mode