میرزاده عشقی
»
نوروزی نامه
»
بخش ۲ - مدح (موسم نوروزی و اثرات مصفای آن در عالم، خاصه در استانبول و تعریف منظره زیبای سحرگاهی مدا)
چو فردا روز نوروز است و نوروز جهان آید
رود این سال فرتوت و یکی سال جوان آید
از این خوابم چنین یابم که سالی خوش روان آید
که آن نامهربان یارم، به خوابم مهربان آید
اگرچه من حکیمم این سخن لَغوَم گمان آید
به نزد من زمان یکرنگ و یکسان است هر روزی
ولی امروز هست، آن روز تاریخی و دستانی
که عالم برکند، این رخت چرکین زمستانی
به جای آن به خود پوشد، حریر سبز بُستانی
به ویژه ای خوشا نوروز و این شهر کهستانی
صفای منظر دریا، ز وضع جنگلستانی
سخن این بُد که شب فارغ شد، از رخت‌سیه‌دوزی
سحر باز آفتاب آمد، به روز آورد دنیا را
مطلا ساخت کهسار و تلألؤ داد دریا را
زرافشان کرد دامان قبای سبز صحرا را
تو هم چون آفتاب آخر، برون آ، لحظه‌ای یارا
که با این آفتاب، عالم بتر از شب بود ما را
سزد تو آفتاب آیی و روز ما بیفروزی
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این شعر به اهمیت و زیبایی روز نوروز اشاره می‌کند و می‌گوید که این روز نمایانگر آغاز سالی نو و دگرگونی طبیعی است. او تأکید دارد که نوروز به معنای آغاز زندگی جدید و سرسبزی است و روح و دل او را شاد می‌کند. در این روز، زمستان به پایان می‌رسد و به جای آن، طبیعت با رنگ و بویی تازه خود را به نمایش می‌گذارد. شاعر از نوروز به عنوان روزی تاریخی یاد می‌کند که امید و شادی را به زندگی مردم می‌آورد و نقش خورشید را در روشنی دنیای جدید و زیبایی آن برجسته می‌سازد. در پایان، او از آفتاب می‌خواهد که به زندگی او نور و گرما ببخشد.
هوش مصنوعی: فردا روز نوروز است و روزی است که جهان دوباره زنده و شاداب می‌شود. امسال کهنه و فرسوده به پایان می‌رسد و یک سال تازه و جوان آغاز می‌شود.
هوش مصنوعی: از این خواب، چنین برداشت می‌کنم که سالی خوبی خواهد آمد و در آن، معشوق بی‌رحم من در خوابم با مهربانی ظاهر خواهد شد.
هوش مصنوعی: با وجود اینکه من فردی عاقل و فرزانه هستم، ممکن است این حرف بیهوده به نظر بیاید. به نظر من، زمان برای هر روز به یک شکل و یکسان می‌گذرد.
هوش مصنوعی: امروز روزی است مهم و تاریخی که در آن دستانی وجود دارند که می‌توانند همه‌ی مشکلات و سختی‌های زندگی را کنار بگذارند و لباس‌های کثیف و سرد زمستانی را به دور بریزند.
هوش مصنوعی: به جای آن که دیگران چیزی را به خود بپوشانند، او لباسی نرم و سبز از باغ می‌پوشد. چه خوب است نوروز و این شهر کوهستانی!
هوش مصنوعی: زیبایی دیدار دریا، دلیلی است بر حال و هوای جنگل، که شب با تاریکی خود پایان یافته است.
هوش مصنوعی: صبح دوباره خورشید طلوع کرد و دنیا را پر از نور و زیبایی کرد، کوه‌ها را درخشان ساخت و دریا را به زرق و برق آراست.
هوش مصنوعی: دست‌های پرتوان تو مانند آفتاب تابان، زیبایی و درخشندگی را به محیط می‌بخشد. حالا ای یار، لحظه‌ای از مخفی‌گاه خود بیرون بیا و این زیبایی را به تماشا بگذار.
هوش مصنوعی: با این خورشید، دنیا خیلی تاریک‌تر از شب به نظر می‌رسد. بنابراین، شایسته است که تو بیایی و نور روز را به ما ببخشی.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.