|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این بیت‌ها به الهام و قدرت خود اشاره می‌کند و می‌گوید اگر حسادت و کینه‌جویی دیگران همچون کوه آهن باشد، باز هم از اثر و جذبه‌ی چهره‌اش می‌سوزد. او همچنین بیان می‌کند که نادانی و خباثت دیگران نمی‌توانند بر او تسلط پیدا کنند و از معجزه و تفکرش عاجز خواهند ماند. در نهایت، به قدرت کلام و نظم خود به عنوان یک پیامبر اشاره می‌کند که قادر است بر مشکلات غلبه کند.
هوش مصنوعی: حسادت کسی اگر به اندازه کوه محکم باشد، باز هم از ترس و هیبت پیشانی من ذوب خواهد شد.
هوش مصنوعی: اگر بدی‌های جهل او را سحری مشابه سحر سامری کند، باز هم در برابر معجزه عقل و فهم من ناتوان خواهد بود.
هوش مصنوعی: یک افعی زهرآگین در تاریکی شب، نماد دشمنان است و قلم من که با قدرت کلام پیوسته‌ام، در برابر آنها به نظم و بیان معتبر و محکم می‌پردازد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
گفتم که چیست راهزن عقل و دین من
گفتا که چین زلف و خط عنبرین من
گفتم که الامان ز دم آتشین من
گفتا که الحذر ز دل آهنین من
گفتم که طرف دامن دولت به دست کیست
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.