بخش ۲۷ - رفتن علیا مکرمه زینب خاتون به بدرود قبر مطهر مادر بزرگوار خود
شنیدم سربانوان بهشت
بهین دخت زهرای مینو سرشت
شبی رفت افسرده و دل دژم
به بدرود مادر چمان ازحرم
چو برتربت پاک زهرا چمید
خروشید ازدل چو آنجا رسید
همی ریخت مویان به زیر نقاب
به گلبرگ رخ از دو دیده گلاب
که این عصمت پاک پروردگار
گزین دخت پیغمبر تاجدار
حسین (ع) آنکه بودت گل گلشنا
ز رویش جهان بین بدت روشنا
زکین بد اندیش بیچاره گشت
زهجرتگه جدش آواره گشت
من از این سفر سخت ترسانمی
ز عزم برادر هراسانمی
سفر کش ز آغاز دل خون بود
ندانم که انجام آن چون بود؟
چو این گفت خاتون به جوش و خروش
ازآن تربت آمد چنینش به گوش
که ای دخت فرخنده دیدار من
اسیر بلا زینب زار من
شکیبا کن ازهر غمی خویش را
زدل دور کن رنج و تشویش را
هرآنچ ایزد پاک برسرنوشت
ازآن پای بیرون نبایست هشت
خدا راست حکمت بسی زین سفر
که جز اوکس از آن ندارد خبر
در این ره به همراهتان از وطن
من آیم به جان گر نیایم به تن
برو کودکان را پرستار باش
به هر رنج و تیمارشان یار باش
چو آمد به هوش از حرم شد برون
دو دیده پر از آب و دل پر ز خون
بیامد سوی خانه با داغ و درد
همی اشک گرمش بد و آه سرد
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، دختری به نام زینب، پس از وداع با مادرش، با دل افسرده به سر قبر مادرش، فاطمه زهرا می‌رود. او از شدت غم و اندوه، اشک می‌ریزد و موهایش را به نشانه سوگواری می‌ریزد. زینب با یادآوری مقام والای مادرش و امام حسین (ع)، نگران سختی سفر و مشکلات پیش‌رو است. در حالی که از درد جدایی و بلاهای آینده می‌ترسد، صدای مادرش به او می‌رسد که به او توصیه می‌کند صبور باشد و از غم پرهیز کند. فاطمه زهرا او را به آرامش دعوت می‌کند و می‌گوید که سرنوشت او از طرف خداوند تعیین شده و هیچ‌کس از آن خبر ندارد. در پایان، زینب با دل پر از درد و اشک به خانه برمی‌گردد.
هوش مصنوعی: شنیدم که فرشتگان بهشتی درباره دختر زیبای فاطمه سلام می‌کنند.
هوش مصنوعی: یک شب غمگین و دلشکسته به وداع مادر از مکانی آشنا و مقدس خارج شد.
هوش مصنوعی: وقتی بر گور پاک زهرا قدم گذاشت، دلش به شدت به تپش افتاد و خروش و فریادش بلند شد.
هوش مصنوعی: موی‌های زیبا به زیر پوشش افتاده‌اند و چهره‌ای چون گل به واسطه‌ی اشک‌های غم می‌درخشد.
هوش مصنوعی: این شاعر به پاکی و عصمت خداوند اشاره می‌کند که دختر پیامبر بزرگوار را انتخاب کرده است.
هوش مصنوعی: حسین (ع) مانند گلی است که از زیبایی‌اش، دنیا روشنایی می‌گیرد.
هوش مصنوعی: کسی که بدبین است، از دوری تو به شدت رنج می‌برد و در نتیجه، خانواده‌اش نیز دچار آوارگی و بی‌خانمانی شده‌اند.
هوش مصنوعی: من از این سفر سخت نگران نیستم، بلکه ترس من به خاطر اراده برادرم است.
هوش مصنوعی: سفر تا همین جا که شروع شده، دل را به شدت آزار داده است، نمی‌دانم پایان این سفر چگونه خواهد بود؟
هوش مصنوعی: زمانی که این زن این را گفت، با هیجان و خروش، از آن مقبره صدایی به گوشش رسید.
هوش مصنوعی: ای دختر خوشبخت، تو که در دیدار من به اسیری دچار شده‌ای، مانند زینب که در حال زاری است.
هوش مصنوعی: صبر و تحمل کن و از هر نگرانی و غمی که در دل داری، خودت را دور کن و از رنج و اضطراب رهایی پیدا کن.
هوش مصنوعی: هر چیزی که خداوند برای سرنوشت انسان مقرر کرده، نباید از آن خارج شود و انسان نمی‌تواند آن را تغییر دهد.
هوش مصنوعی: خداوند حکمت‌های زیادی در این سفر نهفته است، اما هیچ‌کس جز او از آنها آگاه نیست.
هوش مصنوعی: در این مسیر با شما می‌آیم، حتی اگر فقط با روح و جانم بیایم و جسمم نیاید.
هوش مصنوعی: به سراغ کودکان برو و از آنها مراقبت کن، در هر سختی و زحمتشان همراه و یاورشان باش.
هوش مصنوعی: زمانی که به حالت هوشیاری بازگشت، از حرم خارج شد و چشمانش پر از اشک و دلش پر از اندوه بود.
هوش مصنوعی: او به سوی خانه آمد، در حالی که با غم و درد فراوانی مواجه بود. اشک‌هایش گرم و روحش سرد بود.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.