گاه آن باشد که باشم پای بر جا همچو قطب
آسمان آخر چو خود سرگشته تا کی داردم
گرچه گردون اینزمان یکسر سخن با من گذاشت
زان چه حاصل چون زمانی بیسخن نگذاردم
در کفم روزی نبیند کس وجوه یک شبه
با همه گو هر که ابر دیدگان میباردم
نه چرا از فقر نالم چون خرد فلاح وار
تخم صبر اندر زمین پاک دل میکاردم
تلخ تخمی کشت و دادم آب شور از دیده اش
لیک می‌دانم که شیرین میوه‌ای بار آردم
بس که گردون را خوش آمد شربت گفتار من
در گلاب دیده هردم چون شکر آغاردم
دائم از روباه بازی خواب خرگوشم دهد
لیک در رخ شیروش در کین دل بگذاردم
هیچ دانی کز چه عیبم گشت گردون کینه ور
زانکه چون ابن یمین ز اهل هنر پنداردم
گرچه دارم نطق عیسی لیک بهر مصلحت
گشته‌ام راضی کزین کون خران انگاردم
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به بیان احساسات و تجربیات خود می‌پردازد. او از پایداری و استواری خود به مانند قطب می‌گوید، اما هم‌زمان احساس سرگشتگی و تنهایی می‌کند. در مواجهه با زمانه‌ای که سختی‌ها و فقر را به او تحمیل کرده، او با وجود رنج‌ها، امید به آینده و ثمره‌های شیرین زحماتش دارد. شاعر به کار سخت و تلاش در زندگی اشاره می‌کند و این‌که هرچند دچار مشکلات است، اما حوصله و صبر در دل خود می‌کارد. او همچنین به بازی‌های دنیا و نیرنگ‌ها اشاره دارد، در حالی که در تلاش برای حفظ صداقت و هنر خود است. نهایتاً شاعر به این نتیجه می‌رسد که با وجود ناملایمات، باید راضی به زندگی بماند و انسانیت و هنر خود را حفظ کند.
هوش مصنوعی: گاهی ممکن است که محکم و ثابت بایستم، مثل قطب آسمان، اما در نهایت با توجه به سرگشتگی‌ام نمی‌دانم تا کی می‌توانم این حال را ادامه دهم.
هوش مصنوعی: هرچند که آسمان این زمان همه توجه‌اش به من است، اما به چه کار آید این توجه، وقتی که من در زمانی بی‌خبر از همه چیز بودم؟
هوش مصنوعی: هیچ کس در دست من روزی نخواهد دید، حتی اگر بگویم هر کسی که ابر اشک‌هایم را دید، من شبانه همه چیز را از دست می‌دهم.
هوش مصنوعی: من چرا از فقر و تنگدستی شکایت کنم، در حالی که چون کشاورزی دانا، دانه‌های صبر را در دل پاک خود می‌کارم؟
هوش مصنوعی: من بی‌ثمر گیاهی را کاشتم و از چشمانم اشک‌های تلخ ریختم، اما می‌دانم که در نهایت، میوه‌ای شیرین خواهم برداشت.
هوش مصنوعی: به خاطر زیبایی و لذت بخش بودن کلام من، هر زمان که از دیده‌ام برمی‌خیزد، همچون شربتی شیرین و خوشمزه به دنیا آورده می‌شود.
هوش مصنوعی: من همیشه در خواب خرگوشی به بازی‌های زیرکانه روباه دچار می‌شوم، اما در چهره شیر، کینه‌ام را در دل نگه داشته‌ام.
هوش مصنوعی: آیا می‌دانی که چه عیبی از من باعث شده که زمانه با من دشمنی کند؟ زیرا من خود را مانند ابن یمین، اهل هنر و استعداد می‌دانستم.
هوش مصنوعی: هرچند که من توانایی سخن گفتن مانند عیسی را دارم، اما به خاطر مصلحت و هدفی بزرگ‌تر به آرامی و سکوت رضایت داده‌ام تا در این دنیای پر از نادانی خود را از مشاجره و جدل دور نگه‌دارم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.