|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: ابن یمین در این شعر به بیان خود می‌پردازد و بر این نکته تأکید می‌کند که سخنانش از عمق و دانش برخوردارند. او بر این باور است که کسی نمی‌تواند به خوبی شعر او را درک کند، و اگر کسی بخواهد او را با دیگر شاعران مقایسه کند، به اشتباه می‌افتد. او همچنین احساس رنج می‌کند زمانی که آثارش مورد تحسین افرادی شوند که خود را نمی‌شناسد. شاعر به نوعی از تنهایی و عدم درک آثارش توسط دیگران سخن می‌گوید.
هوش مصنوعی: من ابن یمین هستم و وقتی که طبیعت من به سخن می‌پردازد، آن را بر پایه و اساس دانش شکل می‌دهد.
هوش مصنوعی: نمی‌توانم به طور مستقیم درباره موضوعی صحبت کنم، اگر کسی از سخنانم باعث ترس و نگرانی دلش شود.
هوش مصنوعی: اگر سامری این جادوگری را ببیند، سخنانش را فقط به کسانی می‌گوید که از لمس چیزهای حرام بپرهیزند.
هوش مصنوعی: کسی از شعر من باخبر نیست که بتواند آن را با شعر دیگران مقایسه کند.
هوش مصنوعی: در آن لحظه که به خاطر شعرهایم ناراحت می‌شوم، چون کسی ناشناس آن را تحسین کند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
همان به که حکمت شناسی کند
نه چون سفلگان ناسپاسی کند
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.