|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشانشدهٔ کاربر
|
|
|
اعلانهای کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شمارهگذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: غزل دربارهی زیباییهای معشوق و زلفهای پرچین و شکن اوست. شاعر به تماشای زلفهای یار میپردازد که دل بسیاری را در زیر هر شکن خود گرفته است و به تأثیر جذابیتهای ظاهری او بر دلها اشاره میکند. او همچنین به خط سبز بر چهرهی محبوب و مانند طوطی شکر شکن بودنش اشاره میکند. در نهایت بیان میکند که هیچکس نمیتواند به چهرهی او نگاه کند، زیرا زیباییاش او را مانند خورشیدی میسازد که نگاه کردن به آن دشوار است. شاعر به درد و رنج عشق و شکست دل اشاره میکند که ناشی از جذابیت و زلفهای یار است.
هوش مصنوعی: زلفهای پر پیچ و تاب محبوب، باعث میشود دلهای زیادی زیر بار این پیچشها آسیب ببینند و دلشکسته شوند.
هوش مصنوعی: دل من زیر فشار عشق او شکسته است و عاطفهام از سر تا پا داغ و آتشین است.
هوش مصنوعی: سبزهای که دور چهرهاش را گرفته، مانند طوطیای است که شکر بشکند.
هوش مصنوعی: هیچکس جرأت نمیکند به او نگاه کند، زیرا جمال او چون خورشید است و نگاهی پرتوان دارد که میتواند دلها را بشکند.
هوش مصنوعی: دل خستهام تا وقتی که به زلف یار نگاه میکنم، گویی در شکنجهای هستم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.