ترا سزد بصفا ماه آسمان گفتن
ترا بحسن توان زینت جهان گفتن
اگر تو از درم ای حور چهره باز آئی
توان مقام مرا خلد جاودان گفتن
کج است در نظر قد چون صنوبر تو
سخن ز راستی سرو بوستان گفتن
اگر تو قصد بجانم کنی روا نبود
به پیش طلعت جانان مرا ز جان گفتن
بترک جان و جهان زود میتوانم گفت
بترک صحبت جانان نمیتوان گفتن
بدان هوس که ز طبعت برون کنم صفرا
توان سرشک مرا آب ناردان گفتن
ز رشک رسته در تو بس عجب نبود
تن ضعیف مرا تار ریسمان گفتن
وصال همچو توئی گر بجهد دست دهد
توان بترک تن و جان و خان و مان گفتن
نه لایقست ز لطف چو تو سبکروحی
جواب عاشق بیچاره سرگران گفتن
کنون چو داد غزل داد طبعت ابن یمین
بوصف خال و خط و زلف دلبران گفتن
میان خامه ببند و زبان او بگشای
پس از غزل بمدیح خدایگان گفتن
فروغ اختر شاهنشهی طغایتمور
که میتوانش بحق شاه شه نشان گفتن
زمین درگه او را ز بس جلالت و جاه
توان بگاه بیان سطح آسمان گفتن
جناب حضرت او را رسد ز رفعت و قدر
سخن ز منزلت اوج لا مکان گفتن
بروز معرکه گر برگ نی بکف گیرد
توان ز قوتش آن برگ را سنان گفتن
کمینه بنده که از درگهش روان گردد
توان بکشور اعداش مرزبان گفتن
ز عدل او شده با گوسفند گرگ چنان
که میتوان ز شفقت سگ شبان گفتن
جواب خصم ترا زیبد ای همایون فر
برأی پیر و باقبال نوجوان گفتن
همان زمان که نهی پای بر زمین عدو
بر آسمان رسد آوای الامان گفتن
بجز تو در همه عالم نمیرسد کس را
پناه اهل زمین خسرو زمان گفتن
عطای یکدمه بذل ترا بمجلس انس
توان ذخیره صد گنج شایگان گفتن
شنوده ام ز سخنهای سوزنی بیتی
مناسب ار چه توانم نظیر آن گفتن
ولی بصورت تضمین چرا ادا نکنم
چو میتوان سخن خوش برایگان گفتن
دروغ راست نمایست در ولایت شاه
ز عدل او بره با گرگ توأمان گفتن
جهانپناه شها بنده پرورا از آنک
که تا بود بجهان صنعت زبان گفتن
مدیح جاه تو گویم که مدح همچو توئی
زبان بنده تواند بصد بیان گفتن
تو یوسفی و سلیمان صفت فریضه شدست
دعات بر همه ابنای انس و جان گفتن
همیشه تا بود اندر حضور اهل خرد
ز ارغوان صفت طبع زعفران گفتن
ز دیده بر رخ چون زعفران خصم تو باد
چنانکه می نتوان آب ارغوان گفتن
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این متن شعری است که به ستایش زیبایی و مقام والا و جلال یک شخص اشاره دارد. شاعر از زیبایی ماه و گل‌ها یاد می‌کند و می‌گوید که اگر آن شخص به او نزدیک شود، می‌تواند از بهشت جاودان صحبت کند. شاعر همچنین به صفت‌های باعظمت و غیرقابل توصیف آن شخص، مانند انصاف و بزرگی، اشاره می‌کند و اعتراف می‌کند که گفتن حقیقت در مورد او دشوار است. به طور کلی، این شعر پر از اغراق و تشبیهات زیباست که به تحسین ویژگی‌های خاص و بی‌نظیر محبوب می‌پردازد. شاعر در پایان به این نتیجه می‌رسد که هیچ‌کس به اندازه او در جهان همتایش را ندارد و او را از نظر بزرگی و فضل بی‌مانند می‌داند.
هوش مصنوعی: شایسته است که تو را همانند ماه آسمان توصیف کنند و زیبایی‌ات را به عنوان تزیین جهان بگویند.
هوش مصنوعی: اگر تو ای زیبای پرده‌نشین، از دروازه‌ام وارد شوی، میتوانم مقام خود را به بهشت جاودان تشبیه کنم.
هوش مصنوعی: در نگاه کسی که تحت تأثیر زیبایی تو قرار گرفته، قد و قامت تو از هر نقطه‌ای جذاب‌تر به نظر می‌رسد. مانند صنوبر که همیشه راست و استوار است، اما گویی فقط در اینجا میتوان از زیبایی و حقیقت‌های گلستان سخن گفت.
هوش مصنوعی: اگر بخواهی به من آسیبی برسانی، ناپسند است. پیش چهره محبوبم، نمی‌توانم از جانم سخن بگویم.
هوش مصنوعی: میتوانم به سرعت از دنیا و زندگی جدا شوم، اما نمی‌توانم به راحتی از گفت‌وگو با محبوبم دست بکشم.
هوش مصنوعی: می‌گوید: می‌دانم که هوس‌هایی که از دل و طبیعت انسان برخاسته است، مانند زهر زهره تلخ است و میتوانم آنها را دور کنم. اما از سویی دیگر، اشک من به مانند آب ناردان است؛ یعنی از شدت غم و اندوه، همچون آبی خوش‌بو و شیرین جاری می‌شود.
هوش مصنوعی: از حسادت به تو، چه شگفتی دارد که بدن ضعیف من را به تار و پود یک ریسمان تشبیه کرده‌اند.
هوش مصنوعی: اگر مانند تو وصالی به دست آید، این شایستگی را دارد که حتی آدمی بتواند برای آن جان و مال و خانواده‌اش را رها کند و تنها از آن سخن بگوید.
هوش مصنوعی: این بیت به این معنی است که افرادی مثل تو که به لطف و بزرگواری معروف هستند، از گفتن کلمات محبت‌آمیز به عاشقانی که دلبسته‌اند، شایسته و سزاوار نیستند. در واقع، این بیان احساس ناپایداری و غم و حسرت عاشق بیچاره را نشان می‌دهد که در انتظار جواب و محبت است.
هوش مصنوعی: اکنون که احساس قلبی و روحی من به اوج رسیده، در وصف زیبایی‌های یار همراه با خال و خط و موهای دلبرانه‌اش شعر و غزل می‌سرایم.
هوش مصنوعی: در دنیای نوشتاری، وقتی قلم را به دست بگیری و اجازه دهی تا زبان تو به سخن بیاید، پس از سرودن غزل، به ستایش خداوند بپرداز.
هوش مصنوعی: فروغ ستاره پادشاهی تهمورث آنقدر درخشان است که میتوان به درستی او را شاه شاهان نامید.
هوش مصنوعی: زمین به دلیل عظمت و شکوه او، مانند درگاهی است که نمیتوان به سادگی سطح آسمان را بیان کرد.
هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که مقام و استحقاق آن شخص به قدری بلند و والا است که از تمامی محدودیت‌های مکانی فراتر رفته و در جایگاهی بسیار رفیع قرار دارد. این بیان به توصیف عظمت و بزرگی او در مرتبه‌ای از دانش و مقام اشاره دارد.
هوش مصنوعی: اگر در میدان جنگ کسی با نی به دست برود، می‌تواند با اراده و قدرت خود آن نی را به نیزه تبدیل کند.
هوش مصنوعی: من به عنوان یک خادم ناچیز، وقتی از درگاه او می‌روم، قادر به گفتن این مطلب نیستم که فرماندهی مرزبانان دشمن را به دوش بگیرم.
هوش مصنوعی: از انصاف او گوسفند و گرگ به یکدیگر نزدیک شده‌اند، به‌گونه‌ای که میتوان از روی محبت، به سگ نگهبان شبان هم گفت.
هوش مصنوعی: ای پادشاه بزرگ، پاسخ دشمن به تو سزاوار است. سخن گفتن از نظر فردی باتجربه و باخیر و صلاح جوان، نه تنها مناسب نیست بلکه شایسته تو نیست.
هوش مصنوعی: در همان لحظه‌ای که تو پا بر زمین می‌گذاری، دشمن بر آسمان می‌رسد و فریاد کمک سر می‌دهد.
هوش مصنوعی: به جز تو در تمام جهان، هیچ‌کس نمی‌تواند به بندگان زمین پناه دهد. این عنوان نشان‌دهنده‌ی مقام و منزلت توست که فراتر از دیگران قرار دارد.
هوش مصنوعی: در اینجا به اهمیت و ارزش لحظاتی که در کنار دوستان و در جمع‌هایی شاد و دوستانه سپری می‌شود اشاره شده است. گفته می‌شود که حتی یک لحظه از این لطف و محبت که به دیگران می‌شود، می‌تواند به اندازه صدها گنج ارزشمند باشد. به عبارتی، ارزش رابطه و ارتباطات انسانی بسیار بیشتر از دارایی‌های مادی است و چنین لحظاتی را نمیتوان با هیچ چیز دیگری جایگزین کرد.
هوش مصنوعی: شنیده‌ام که سوزنی در سخنانش بیتی زیبا و مناسب گفته، اما من هم نمی‌توانم مانند او چنین چیزی بگویم.
هوش مصنوعی: چرا که نه، وقتی میتوانم سخن زیبا و دلنشینی را بی‌هیچ هزینه‌ای بگویم، بر اساس وعده‌ای که داده‌ام، آن را بیان نکنم؟
هوش مصنوعی: در سرزمین پادشاه، دروغ به صورت حقیقت به نظر می‌رسد. از عدالت اوست که بره و گرگ به یکدیگر صحبت می‌کنند.
هوش مصنوعی: شهادت می‌دهد که بزرگی و قدرت خداوند، بندگانش را می‌پروراند و به آنها توانایی می‌دهد تا در جهان به سخن گفتن و ابراز وجود بپردازند.
هوش مصنوعی: من می‌خواهم از شایستگی‌ها و بزرگی‌های تو بگویم، چرا که ستایش کسی چون تو، که با یک زبان نمیتوان آن را به خوبی بیان کرد، نیاز به بیان بسیار گسترده‌ای دارد.
هوش مصنوعی: تو مانند یوسف هستی و صفت‌های سلیمان را داری و بر همه انسان‌ها و جان‌ها تأثیرگذار هستی.
هوش مصنوعی: همیشه تا زمانی که در جمع افراد با دانش و حکمت باشی، باید از طبع خود به خوبی مراقبت کرده و از گفتن مطالب ناپسند بپرهیزی. به عبارتی، همانطور که رنگ ارغوان و زعفران زیبایی خاصی دارند، باید تلاش کنی که گفتارت نیز زیبا و معنادار باشد.
هوش مصنوعی: چشمم به چهره‌ات مانند زعفران می‌ماند و این دشمن توست که نمی‌تواند بگوید مانند می، رنگ ارغوانی را.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
مرا خدای بمدح خدایگان گفتن
توانگری سخن داد تا توان گفتن
اگر توانگر زرو درم شوم چه عجب
هم از مناقب و مدح خدایگان گفتن
کجا توانگری من بود ز در سخن
[...]
حدیث لعل تو نتوان بدین زبان گفتن
بدین زبان سخن جان نمی توان گفتن
ز سر عشق تو چون غنچه وار دارم لب
که سر عشق تو نتوان در این جهان گفتن
دهان تنگ تو را چون کنم حکایت، هیچ
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.