به هرجا ساز غیرت انفعال آهنگ می‌گردد
به موج یک عرق صد آسیای رنگ می‌گردد
نگردد ضعف پیری مانع بیتابی شوقت
نوا از پا نیفتد گر نی ما چنگ می‌گردد
فسردن کسوت ناموس چندین وحشت است اینجا
پری در شیشه دارد خاک ما گر سنگ می‌گردد
ز الفتگاه دل مگذرکه با آن پرفشانیها
نفس اینجا ز لب نگذشته عذر لنگ می‌گردد
چو گیرد خودنمایی دامنت ساز ندامت کن
خموشی می‌تپد بر خویش تا آهنگ می‌گردد
فریب آب نتوان خوردن از آیینهٔ هستی
گر امروزش صفایی هست فردا زنگ می‌گردد
دماغ و هم سرشار است در خمخانهٔ امکان
می تحقیق تا در جام ریزی بنگ می‌گردد
ندانم نبض موجم یا غبار شیشهٔ ساعت
که راحت از مزاج من به صد فرسنگ می‌گردد
جنونم جامه‌واری دارد از تشریف عریانی
که گر یک رشته بر رویش فزایی تنگ می‌گردد
دل آن بهتر که چون اشک از تپیدن نگذرد بیدل
که این گوهر به یک دم آرمیدن سنگ می‌گردد
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به نوعی از احساسات و تجربیات انسانی اشاره دارد. شاعر با استفاده از تصاویر مختلف، به مسائل عشق، وجود و تنهایی و همچنین گذر زمان پرداخته است.
او از «غیرت» و «عشق» سخن می‌گوید و بیان می‌کند که احساسات عمیق و شورناک در دل انسان، حتی با گذر زمان و پیری، خاموش نمی‌شود. به زندگی و زودگذری آن اشاره می‌کند و می‌گوید که خوشی‌ها و زیبایی‌ها ممکن است به زودی به اندوه و رنگ باختگی تبدیل شوند.
شاعر به ما یادآوری می‌کند که نگذاریم ضعف‌ها و موانع، مانع عشق و شور و شوق‌مان شوند. در نهایت، او به ارزش عواطف حقیقی و تجارب انسانی تأکید می‌کند و بیان می‌کند که احساسات واقعی مانند اشک، باید همیشه جاری باشند و در پی شیوه‌ای از ندامت و توبیخ نباشیم.
هوش مصنوعی: هر جا که غیرت و اراده بر پا شود، حالتی از تحرک و نشاط ایجاد می‌کند. حتی اندک تلاشی، می‌تواند به نتایج و تغییرات گسترده‌تری منجر شود.
هوش مصنوعی: پیری و ضعف نمی‌تواند مانع اشتیاق و شوق من برای سنگینی نوا باشد. حتی اگر نی من نداشته باشد، باز هم چنگ می‌زنم و آواز می‌خوانم.
هوش مصنوعی: در اینجا، به نظر می‌رسد که وجود یک پری در شیشه، نشان‌دهنده‌ی نازکی و شکنندگی اوضاع و احوال است. همچنین، بیان این نکته که خاک ما همچنان در حال تغییر و تحول است، به نوعی به ترس و نگرانی از آسیب‌پذیری و تهدیدات اشاره دارد. در کل، این جمله به حس ترس و ناپایداری در دنیای اطراف می‌پردازد.
هوش مصنوعی: به رابطه‌های عمیق و دوست‌داشتنی توجه کن، زیرا با همه زیبایی‌هایی که در اینجا وجود دارد، زندگی و نفس واقعی در اینجا جریان دارد و هرگونه بی‌توجهی می‌تواند به پراکندگی و ناتوانی منجر شود.
هوش مصنوعی: زمانی که خود را به نمایش می‌گذاری، عذرخواهی کن و سکوت کن. همچنین، در درون تو، احساسات و حسرت‌ها در حال تپش هستند تا به نتایجی برسند.
هوش مصنوعی: نمی‌توان به ظاهر زیبای دنیا اعتماد کرد، زیرا اگر امروز شرایط خوبی داریم، فردا امکان دارد که همه چیز تغییر کند و به حالت ناخوشایند درآید.
هوش مصنوعی: فکر و ذهن پر از ایده‌ها و افکار است، در مکان‌هایی که امکان وجود دارد، جست‌وجو کن تا در لیوانی شراب، واقعیت‌ها و تجربیات تازه‌ای پیدا کنی.
هوش مصنوعی: نمی‌دانم آیا حالت موج من است یا گرد و غبار شیشه ساعت، که به سادگی از حال من فاصله می‌گیرد و به صد فرسنگ دور می‌شود.
هوش مصنوعی: دیوانگی من به گونه‌ای است که از زیبایی عریانی تشکیل شده و اگر حتی یک رشته بر رویش اضافه شود، به شدت تنگ و محدود می‌شود.
هوش مصنوعی: دل باید مانند اشک، همیشه در حال تپیدن و جاری شدن باشد. بیدل، این گوهر ارزشمند اگر لحظه‌ای بی‌حرکت بماند، به سنگ تبدیل می‌شود. یعنی باید همواره در حرکت و نشاط باشد تا ارزشش حفظ شود.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
کجا دیوانه را دل از ملامت تنگ می‌گردد؟
که نخل بارور را دل سبک از سنگ می‌گردد
ز دست‌انداز گردون کوته‌اندیشی که می‌نالد
نمی‌داند که ساز از گوشمال آهنگ می‌گردد
ز بس عالم سیه در چشمم از نادیدنی‌ها شد
[...]
ز انداز نگاهت فتنه برق آهنگ می گردد
به شوخیهای نازت بزم امکان تنگ می‌گردد
طلسم حیرتی دارد تماشاگاه اسرارت
که هرکس می‌رود هشیارآنچا دنگ می گردد
نمی‌دانم هوا پروردهٔ شوق چه گلزارم
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.