بهار آیینهٔ رنگی‌که باشد صرف آیینت
شکفتن فرش گلزاری‌که بوسد پای رنگینت
عرق ساز حیا از جبهه‌ات ناز دگر دارد
به‌شبنم داده خورشیدی گهرپرداز پروینت
خجالت در مزاج بوی‌گل می‌پرورد شبنم
به‌آن‌طرزسخن‌یعنی نسیم برگ نسرینت
چه امکان است همسنگ ترازوی توگردیدن
مگرکوه وقار آیینه پردازد ز تمکینت
نمی‌چیند به یک دریا عرق جزشرم همواری
تبسمهای موج‌گوهر از ابروی پرچینت
تحیر صید مژگان هم بهشتی در نظر دارد
به زیر بال طاووس است دل در چنگ شاهینت
وفا سر بر خط عهدت‌کرم فرمانبر جهدت
ترحم بندهٔ‌کیشت، مروت امت دینت
زیارتگاه یکتایی‌ست الفت خانهٔ دلها
نگردد غافل از آیینه یارب چشم حق‌بینت
به منع حسرت بیدل‌که دارد ناز خودکامی
شکر هم می‌خورد آب از تبسمهای شیرینت
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به زیبایی و جذابیت بهار و تأثیر آن بر محیط و احساسات انسان اشاره دارد. شاعر با استفاده از تصاویری از رنگ‌ها، گل‌ها و زیبایی‌های طبیعی، عشق و دلنشینی را به تصویر می‌کشد. او به خصوص به نقش حیا و خجالت در وجود انسان اشاره کرده و نشان می‌دهد که این احساسات چگونه با زیبایی‌های طبیعی ترکیب شده و خلق می‌شوند. همچنین، شاعر به وفاداری و محبت نیز توجه دارد و از عواطف انسانی و ارتباطات مطلوب در زندگی یاد می‌کند. در نهایت، او به اهمیت نگاه به جهان و زیبایی‌های آن از دریچه‌ای عمیق و انسانی اشاره دارد.
هوش مصنوعی: بهار مانند آینه‌ای است که رنگ‌های زیبایی در آن نمایان است. زیبایی گل‌ها و شکوفه‌ها، به زمین فرش می‌شود و پاهای رنگین تو را می‌نوازد و می‌بوسد.
هوش مصنوعی: عرق حیا از چهره‌ات دیگر زرق و برق خاصی دارد، انگار که در شب، نور خورشید به درخشش گوهرهای پروین تو منتشر شده است.
هوش مصنوعی: خجالت در حالت فرد می‌تواند عطر گل‌ها را به وجود آورد؛ مانند شبنم که به زیبایی و لطافتی که نسیم بر روی گل‌های نسرین می‌دمد، احساس می‌شود.
هوش مصنوعی: آیا ممکن است که من به اندازه ترازوی تو سنگین شوم؟ مگر اینکه کوه استواری‌ات در آینه‌ای به خاطر خضوع و ادب تو تصویر شود.
هوش مصنوعی: هیچ دریایی نمی‌تواند عرق شرم را از لبخندهای نرم و زیبا بر امواج گوهری مانند ابروهای پیچی که تو داری، جمع کند.
هوش مصنوعی: شگفتی و حیرت چشمان تو، به گونه‌ای است که در نگاه دیگران به نظر می‌آید بهشت را می‌نگرند. دل من در دستان توست، انگار زیر بال طاووس آرام گرفته‌ام.
هوش مصنوعی: وفاداری را در خط عهد خودت نگه‌دار، و با مهر و محبت به فرمان‌هایت عمل کن. به بندهٔ خود رحم کن و در دینت، با مروت و بزرگواری رفتار کن.
هوش مصنوعی: مقبره تنها مکان خاصی است که دلها به آنجا می‌آیند و نباید از دیدن حقیقت و واقعیت غافل شوی. خداوند دقتی در چشمانت قرار دهد تا زیبایی‌های زندگی را ببینی.
هوش مصنوعی: بیدل حسرت می‌خورد که ناز و خودخواهی‌ات آن‌قدر شیرین و دلنشین است که حتی آب شور نیز در مقابل لبخندهای شیرین تو طعم شکر را به خود می‌گیرد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
به فریادم رس ای جان عزیز! بان لعل شیرینت
هزاران رخنه در دین کرد مژگان کج آیینت
ز درویشان نمی پرسی، نمی دانم چه دل داری؟
ز آه ما نمی پرسی؟ بگو تا چیست آیینت؟
ز بوی سنبلت خواهد بهارستان چین رونق
[...]
بچیند شاخ نسرین خوشه از گیسوی پرچینت
شفق بیرنگ گردد از حنای دست رنگینت
ز شیرین بگذرد فرهاد بیند لعل شیرینت
شود مشک خطا ناچیز پیش زلف مشکینت
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.