تو ازآن خلوت یکتا چه خبر خواهی داشت
گر شوی حلقه‌که چشم آنسوی در خواهی داشت
زبن شبستان هوس عشوه چه خواهی خوردن
شمع‌‌سان‌گل به سر از باغ سحر خواهی داشت
یک عرق‌وارگر از شرم طلب آب شوی
تا ابد درگره قطره‌گهر خواهی داشت
شب وصل است‌کنون دامن او محکم‌دار
پاس ناموس ادب وقت دگرخواهی داشت
تهمت نام تجرد به مسیحا ستم است
میخلی در دل خود سوزن اگر خواهی داشت
یک حلب شیشه‌گر از هر قدمت می‌جوشد
خاطرآبله در سیر و سفر خواهی داشت
گر بسوزی ورق‌نه فلک ازآتش عشق
یادگار من و دل یک دو شرر خواهی داشت
بیدل این بار امانت به زمین سود سرت
تاکجاجامهٔ‌معشوق به‌بر خواهی‌داشت
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به تاملات و احساسات عاشقانه و عمیق می‌پردازد. شاعر به خلوت و تنهایی در عشق اشاره می‌کند و از اهمیت لحظه‌های وصال می‌گوید. او به زیبایی عشق و لذت‌های آن اشاره می‌کند و می‌گوید که در این عشق، شمع و گل به عنوان نمادهای زیبایی و روشنی وجود دارند. همچنین، شاعر تاکید می‌کند که در این مسیر، باید حریم ادب و ناموس را حفظ کرد و عشق را با احترام با یکدیگر تجربه کرد. در نهایت، او به یادگارهای عشق و آتش آن اشاره کرده و بیان می‌کند که عشق همواره اثرش را بر دل‌ها خواهد گذاشت.
هوش مصنوعی: تو از آن مکان آرام و خاص چه چیزی می‌دانی، اگر در دایره‌ای قرار بگیری که چشم به آن سوی در دوخته‌ای؟
هوش مصنوعی: از جایی که میل و آرزوی عاشقانه در وجود تو افروخته است، مانند شمعی که در تاریکی می‌درخشد، می‌توانی از زیبایی و لطافت گل‌ها در باغ سحرگاه لذت ببری.
هوش مصنوعی: اگر کسی از شرم خود را به آب بسپارد، تا ابد در گره‌های وجودش، نشانه‌ای از قطره‌ای از آن عرق خواهد داشت.
هوش مصنوعی: در شب وصال، اکنون به آغوش او چنگ بزن و به احترام ادب از او دور نشو، زیرا زمان دیگری برای چنین آرزویی نخواهی داشت.
هوش مصنوعی: اتهام تجرد به مسیحا ناعدالتی است، اما اگر می‌خواهی در دل خود سوزنی داشته باشی، باید مراقب باشی.
هوش مصنوعی: از هر قدمی که برمی‌داری، به مانند یک شیشه‌گر، چیزی زیبا و دلنشین خلق می‌شود که در طول سفر و رفت و آمد، تو را به خاطر زیبایی‌اش شاداب می‌کند.
هوش مصنوعی: اگر بر اثر عشق تو بسوزی، آسمان نیز از شعله‌های آن یادگاری از من و دلم خواهد داشت که دو جرقه از عشق در آن باقی می‌ماند.
هوش مصنوعی: بیدل، در اینجا به کسی اشاره می‌کند که در این موقعیت خاص، تحت شرایطی قرار دارد و باید به زمین امانت بدهد. این موضوع به نوعی به احتیاط و دقت اشاره دارد، همچنین نشان‌دهندهٔ وابستگی و شوقی است که به معشوق دارد. در نهایت به این معنی است که با این احتیاط، در آینده به معشوق خود نزدیک خواهد شد و آن را به دست خواهد آورد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.