خلق را بر سرهر لقمه ز بس سرشکنی‌ست
ناشتاگر شکنی قلعهٔ خیبر شکنی‌ست
مگذر از ذوق حلاوتکدهٔ محفل درد
ناله‌پردازی نی عالم شکرشکنی‌ست
نفس از ضبط تپش معنی دل می‌بندد
گوهرآرایی این موج به خود درشکنی‌ست
صد قیامتکده در پردهٔ حیرت داریم
مژه برهم زدن ما صف محشر شکنی‌ست
سخت کاری‌ست که باکلفت دل ساخته‌ایم
زنگ آیینه شدن سد سکندر شکنی‌ست
می برد سعی فنا تنگی از آغوش حباب
وسعت مشرب ما تابع ساغر شکنی‌ست
آرزو حسرت مژگان که دارد یارب
که نفس در جگرم بی‌خود نشتر شکنی‌ست
محوکن عرض‌مال و دل روشن دریاب
صافی آینه، آیینهٔ جوهر شکنی‌ست
ترک جمعیت دل سخت ندامت دارد
بحریکسر عرق خجلت‌گوهر شکنی‌ست
بیدل ازخویش به جز نفی چه اثبات‌کنیم
رنگ را شوخی پرواز همان پر شکنی‌ست
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به بررسی چالش‌ها و دردهای زندگی انسان می‌پردازد. شاعر به تضادهای موجود در زندگی اشاره می‌کند و ارتباط میان خرد و اندوه را بررسی می‌کند. او از مشکلات و غم‌های ناشی از تلاش برای رسیدن به لذت‌ها سخن می‌گوید و به تبعات آنها می‌پردازد. همچنین، رویای دل و آرزوها را به چالش می‌کشد و از ناپایداری احساسات و خواسته‌ها سخن می‌گوید. در نهایت، شاعری به نوعی نقد و تفکر عمیق درباره وضعیت انسانی و تضادهای درونی انسان اشاره می‌کند.
هوش مصنوعی: انسان‌ها به خاطر هر لقمه‌ای که در سفره دارند، به شدت تلاش و کوشش می‌کنند. این تلاش و زحمت به اندازه‌ای است که می‌توانند شکست‌های بزرگ و سخت را نیز تحمل کنند و بر آنها غلبه کنند.
هوش مصنوعی: از لذت‌های محفل‌ها و جشن‌ها بگذر، زیرا این مکان‌ها برای ابراز درد و ناله نیستند. در حقیقت، در این دنیا ناله و گلایه فقط به مفهوم شکایت از نعمت‌ها و خوشی‌هاست.
هوش مصنوعی: نفس به خاطر تپش‌های قلب، به معنای درون وابسته می‌شود. زیبایی و زینت این موج، شکستن آنچه را که در دل داریم، به تصویر می‌کشد.
هوش مصنوعی: ما در دنیای پر از حیرت و شگفتی چنان غرق شده‌ایم که اگر چشمان‌مان را هم بزنیم، به نوعی صفی برای روز قیامت را می‌شکنیم.
هوش مصنوعی: ساختن دل محکم و استوار کار دشواری است، زیرا تبدیل شدن به شیشه و آیینه، مانند شکست دادن سد سکندر است.
هوش مصنوعی: تلاش نابودی (فنا) باعث می‌شود که محدودیت‌های این دنیا مانند آغوش حباب، کم‌رنگ‌تر شود و وسعت وجود ما تحت تأثیر شراب‌نوشی و تجربه‌های خوش‌گذرانی قرار گیرد.
هوش مصنوعی: آرزو و حسرت چشمان من، که ای کاش تو بدانی چه درد و عذابی در دل من است؛ این حسرت به شدت به قلبم آسیب می‌زند و مرا آزار می‌دهد.
هوش مصنوعی: مال و ثروت را فراموش کن و با دل روشن به زندگی نگاه کن؛ زیرا آینه‌ای که صاف و شفاف است، نشان‌دهنده خلوص و حقیقتی است که در وجود انسان نهفته است.
هوش مصنوعی: دل ترک کردن جمعیت باعث پشیمانی سختی می‌شود، زیرا در دل انسان خجالت و عرق ریختن به خاطر شکست امیدها و آرزوها وجود دارد.
هوش مصنوعی: چیزی جز نفی خود را نمی‌توانیم از خود نشان دهیم. رنگ و جلوه زندگی تنها تظاهر و بازی پرواز است که در واقع اشاره به شکست و رهایی از بندها دارد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.