شیخ تا عزم بر نماز شکست
صد وضو تازه کرد و باز شکست
صوفی افکند بر زمین مسواک
وجد دندان این گراز شکست
شبهه درس تامل من و تست
رنگ تحقیق از امتیاز شکست
عیش سربسته داشت خاموشی
لب‌گشودن طلسم راز شکست
بر زمین تاخت حادثات فلک
به نشیب آمد از فراز شکست
ادب‌آموز بود وضع سپهر
گردن ما خم نیاز شکست
دل خراب اعاده درد است
شیشه را حسرت‌گداز شکست
ناامیدی کلید مطلبهاست
ای بسا در که کرد باز شکست
دستگاه آنقدر نباید چید
آستینی که شد دراز شکست
مطرب این ندامت انجمنیم
نغمهٔ ماست عجز و ساز شکست
بیدل از پیکر خمیده ما
ناتوانی کلاه ناز شکست
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به مفاهیم مختلفی اشاره دارد که به بررسی و تحلیل عمیق تجربیات انسانی می‌پردازد. شاعر در آن از حالتی فراموشی و ناامیدی سخن می‌گوید که به شکسته شدن روح و جسم منجر شده است. او با ذکر نمادهایی از نماز، وضو، و ریاضت‌های صوفیانه، نشان می‌دهد که این حالات می‌تواند به نوعی تسلیم یا زیان منجر شود.
همچنین، شاعر به تحولات زندگی، مصائب، و قدرت ناکامی‌ها اشاره دارد و می‌گوید که شکسته‌ها و تجربیات دردناک می‌توانند آموزنده باشند. او به اهمیت ادب و نیاز به فروتنی در برابر دنیا اشاره می‌کند و بر این باور است که ناامیدی و شکست می‌تواند درهای جدیدی را باز کند. در نهایت، شاعر خود را در حالتی از ضعف و نیاز می‌بیند و از بیدلی و ناتوانی ناشی از تجربیات تلخ خود سخن می‌گوید.
هوش مصنوعی: وقتی که شیخ تصمیم گرفت به نماز برود، دوباره وضو تازه کرد، اما هر بار نقصی پیش آمد و نتوانست به نماز بپردازد.
هوش مصنوعی: صوفی با شور و شوقی که دارد، مسواک خود را بر زمین انداخت و با حرکتی که کرد، دندان این گراز را شکست. در واقع، این جمله به وضوح نشان‌دهنده حالت و انرژی بسیار بالای صوفی در لحظه‌ای روحانی و پرفروغ است.
هوش مصنوعی: شک و تردید به من یاد می‌دهد که عمیق‌تر بکاوید و جستجو کنید، چرا که موفقیت و پیروزی همواره با دقت و بررسی درست همراه است.
هوش مصنوعی: زندگی پنهان و آرامی داشت، اما وقتی لب به سخن گشود، رازها و اسرار را فاش کرد.
هوش مصنوعی: رویدادهای زندگی مانند طوفانی به زمین هجوم آوردند و از اوج قدرت به سمت زمین سقوط کردند.
هوش مصنوعی: وضعیت آسمان به گونه‌ای است که باعث شده گردن ما بر اثر نیاز و درخواست، خم شود و به ادب و احترام توجه بیشتری داشته باشیم.
هوش مصنوعی: دل خراب، نشان‌دهنده زخم و دردهایی است که در وجود انسان نهفته است؛ همچون شیشه‌ای که با حسرت و غصه شکسته شده، احساسات را نمی‌توان به آسانی ترمیم کرد.
هوش مصنوعی: ناامیدی می‌تواند راهگشای بسیاری از مشکلات باشد؛ زیرا ممکن است درهایی که به نظر غیرقابل باز شدن می‌آیند، با یأس و ناامیدی به سادگی شکسته شوند.
هوش مصنوعی: نباید آنقدر در کار و تلاش پیش رفت که به مشکلات بزرگ و ناخواسته دچار شد.
هوش مصنوعی: خواننده، ما در این جمع به خاطر پشیمانی‌مان هستیم و آهنگ ما حاکی از ناتوانی و ناکامی ماست.
هوش مصنوعی: در این بیت شاعر به وضعیتی اشاره دارد که به خاطر ضعف و ناتوانی، سرش را به حالت خمیده نگه داشته است؛ این خمیدگی و ناتوانی، مشابه شکسته شدن کلاهی نازک و لطیف است. در واقع، تصویر این است که ضعف و آسیب‌پذیری انسان را به حالتی حسرت‌آور و دل‌خوش‌کننده تبدیل کرده است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.