تا به‌کی خواهی زلاف بخت بر سرها نشست
برخط‌تسلیم می‌باید چونقش پا نشست
مگذر از وضع ادب تا آبرو حاصل کنی
چون به خود پیچیدگوهر در دل دریا نشست
برتریها منصب اقبال هر نااهل نیست
سرنگونی دید تا زلف از رخش بالا نشست
بر جبین بحر نقش موج‌کی ماند نهان
گرد بیتابی چورنگ آخربه‌روی ما نشست
آرمیدن در مزاج عاشقان عرض فناست
شعلهٔ بیطاقت ما رفت از خودتانشست
ازگرانجانی اسیران فلک را چاره نیست
صافها شد درد تا در دامن مینا نشست
پیکرم افسرد در راه امید از ضعف آه
این غبار آخر به درد بی‌عصاییها نشست
نخلهای این‌گلستان جمله نخل شمع بود
هرکه امشب قامتی آراست تا فردا نشست
آبرو با عرض مطلب جمع نتوان ساختن
دست حاجت تا بلندی‌کرد استغنا نشست
صرف‌جست وجوی‌خودکردیم عمراما چه‌سود
هستی ما هم به‌روزشهرت عنقا نشست
درکفن باقی‌ست احرام قیامت بستنت
گر توبنشینی نخواهد فتنه‌ات ازپا نشست
بیدل از برق تمنایش سراپا آتشم
داغ شد هرکس به‌پهلوی من شیدانشست
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به بررسی وضعیت انسان‌ها و ناپایداری‌های زندگی می‌پردازد. او می‌گوید که تا کی باید به تقدیر محتوم خود تن داد و باید تسلیم واقعیت‌ها شد. برای کسب آبرو باید از قید و بندهای ادب عبور کرد. برتری و اقبال فقط به افراد شایسته تعلق دارد و ناپایداری و سرنگونی در انتظار همه است. شاعر همچنین به درد و رنج عاشقان و همچنین به بی‌ثباتی عشق اشاره می‌کند. او از ضعف و ناامیدی در زندگی صحبت می‌کند و به یاد می‌آورد که زیبایی‌ها و امیدها زودگذرند. در نهایت، با احساس burnt-out شدن و آتش شوق به عشق، به بیان عواطف عمیق خود می‌پردازد و تأکید می‌کند که همگان در پایان به سرنوشت یکسانی دچار خواهند شد.
هوش مصنوعی: چقدر دیگر می‌خواهی زیر بار سختی‌ها بمانی؟ باید با قبول کردن واقعیت، سردرگمی را کنار بگذاری و برای بهبود وضع خودت تلاش کنی.
هوش مصنوعی: برای کسب آبرو و اعتبار، باید از شرایط و شیوه‌های ادب عبور کنی؛ چراکه مانند گوهری که در عمق دریا پنهان شده، باید به خودت بپیچی و در درونت به جستجوی ارزش‌ها بروی.
هوش مصنوعی: برتریها و موفقیت‌ها به دست هر کسی نمی‌رسند و گاهی اوقات با تغییرات غیرمنتظره، افراد نااهل نیز به موفقیت می‌رسند. نشان می‌دهد که مقدرات زندگی ممکن است به طور ناگهانی تغییر کند و قدرتمندی یا زیبایی ظاهری می‌تواند به نتایجی غیرمنتظره منجر شود.
هوش مصنوعی: بر پیشانی دریا نشانه‌ای از تلاطم امواج به‌خوبی قابل مشاهده است، اما در عین حال این حالات ناپیدا در دل خود، راز و ناگفته‌هایی دارد که همچنان در نهایت آرامش بر روی ما سایه افکنده است.
هوش مصنوعی: آرامش یافتن در حالات عاشقان، نشانه‌ی زوال و فناست. آتش درون ما که طاقت فرساست، دیگر از خودمان دور شده است.
هوش مصنوعی: زندانیان این دنیا از دست تقدیر نمی‌توانند فرار کنند، دردی که داشتند اکنون آرام شده و در آغوش مینا قرار گرفته است.
هوش مصنوعی: بدن من در مسیر امید ناراحت و ناتوان است و آخری که از آن می‌نالم به دردِ بی‌پناهی‌ام افزود.
هوش مصنوعی: در این باغ، همه نخل‌ها مانند شمعی درخشنده هستند. هر کس که امشب زیبایی خود را به نمایش می‌گذارد، تا فردا در اینجا خواهد ماند.
هوش مصنوعی: نمی‌توان همزمان آبرو را حفظ کرد و مطلب را به طور صریح بیان کرد. وقتی انسان به نیازهایش دست می‌زند، باید با اعتماد به نفس و بی‌نیازی رفتار کند.
هوش مصنوعی: ما تمام عمر را صرف جست و جوی خود کردیم، اما این تلاش چه سودی دارد؟ ما هم به اندازه‌ای معروف شده‌ایم که مانند پرندهٔ افسانه‌ای "عنقا" در عصر خود شناخته می‌شویم.
هوش مصنوعی: در دنیای پس از مرگ، نشانه‌ها و زرق و برق‌های دنیا باقی نمی‌ماند و تو اگر در جای خود بنشینی، دیگر مشکلات و فتنه‌ها تو را از پا نخواهند انداخت.
هوش مصنوعی: من از کشش و جذبه او کاملاً آتشین و آتش‌زده‌ام و هر کسی که در کنار من باشد، تحت تأثیر او دیوانه‌وار به شیدایی می‌رسد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.