بحر رازم پیچ و تاب فکرگرداب من است
شوخی طبع رسا امواج بیتاب من است
صاف معنی‌کرد مستغنی ز درد صورتم
چون بط می باطن من عالم آب من است
شور شوقم پردهٔ آهنگ‌ساز بیخودیست
نالهٔ‌من چون سپند افسانهٔ‌خواب‌من است
در صفای حیرتم محو است نقش‌کاینات
این‌کتان‌گمگشتهٔ آغوش مهتاب من است
تاکمان وحشتم در قبضهٔ وارستگی‌ست
دورگردیها ز مردم تیر پرتاب من است
جبهه‌ام فرش سجود اهل تسلیم است و بس
قامتی در هرکجا خم‌گشت محراب من است
گوشهٔ امنی ز چشم بسته دارم چون حباب
گرنظروامی‌کنم بر خویش سیلاب من است
گشت اظهار هنر بی‌آبروییهای من
جوهرم چون آینه رنگ ته آب من است
جامی از خمخانهٔ عرفان به دست آورده‌ام
صاف‌گردیدن ز هستی بادهٔ ناب من است
غفلتم بیدل عیار امتحان هوشهاست
همچو محمل‌دام‌خواب دیگرن‌خواب‌من است
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به بیان عواطف و تجربیات عمیق شاعر در مورد وجود و حقیقت می‌پردازد. شاعر در آن به احساسات درونی خود اشاره می‌کند، گویی در بحر افکارش غرق شده و از امواج ناآرامی رنج می‌برد. او در جستجوی معانی عمیق و معنوی است و در عین حال از جهان اطراف خود حیرت‌زده است. در این اثر، شاعر از رهایی و وارستگی صحبت می‌کند و به جستجوی زیبایی و حقیقت در زندگی می‌پردازد. او به تجربه‌های خود در عرفان و باده‌ی زندگی اشاره می‌کند و به نوعی در تلاش برای فهم بهتر وجود و خواب‌های زندگی‌اش است. در نهایت، شاعر به تضاد بین هشیاری و خواب در خود اشاره می‌کند و به این نکته می‌پردازد که غفلت می‌تواند مانع از درک حقیقت شود.
هوش مصنوعی: رازهای عمیق من مانند دریا است که در آن پیچ و تاب تفکراتم جاریست و طبیعت صادق من مانند امواجی است که همیشه در تلاطم و هیجان هستند.
هوش مصنوعی: صورت من بی‌درد و آرام است، چون که درون من مانند آبی عمیق است.
هوش مصنوعی: شوق و هیجان من ناشی از حالت بی‌خودیم است و ناله‌های من مانند شعله‌ای از آتش، داستانی از خواب و خیال من را روایت می‌کند.
هوش مصنوعی: در حالت شادی و شگفتی من، تصویر موجودات دور و برم محو شده است؛ این گمگشته و سرگردان در آغوش ماه من است.
هوش مصنوعی: تا زمانی که ترس من در چنگ آزادی است، دوری و دلتنگی‌ها مانند تیرهایی است که به سوی مردم پرتاب می‌شود.
هوش مصنوعی: جبهه‌ام چون فرشی برای سجود کسانی است که تسلیم‌اند و تنها همین کافی است، زیرا هر جا که قامت من خم شود، آن مکان برای من جایگاه عبادت است.
هوش مصنوعی: در گوشه‌ای از دل، مکانی امن و آرام برای خود دارم، مانند حبابی که در آب شناور است. وقتی به خودم نگاه می‌کنم، احساس می‌کنم که سیلابی از احساسات و افکار به سراغم می‌آید.
هوش مصنوعی: احساس می‌کنم که هنر و استعداد من همانند آینه‌ای است که رنگ و حالتی گنگ دارد. به نظر می‌رسد بی‌نظمی‌ها و نقص‌های من در بیان هنر، باعث شده است تصویر من وضوح و روشنی لازم را نداشته باشد.
هوش مصنوعی: من از خمخانهٔ عرفان جامی را به دست آورده‌ام و برایم روشن‌شدن و خالص شدن از وجودم، نوشیدن این بادهٔ خالص و ناب است.
هوش مصنوعی: من در غفلت و بی‌خبری به سر می‌برم و در حال آزمایش هوش دیگران هستم، مانند محملی که من را در خواب خود غرق کرده و خواب دیگران را نمی‌بینم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.