بزم ما را نیست غیر از شهرت عنقا شراب
کز صدای جام نتوان فرق کردن تا شراب
ظرف‌و مظروف توهم‌گاه هستی حیرت است
کس چه بندد طرف مستی زین پری مینا شراب
مقصد حیرت خرام اشک بیتابم مپرس
نشئه بیرون‌تاز ادراک است و خون‌پیما شراب
ما به امید گداز دل به خود بالیده‌ایم
یعنی این انگور هم خواهد شدن فردا شراب
در ره ما از شکست شیشه‌های آبله
می‌فروشد همچو جام باده نقش پا شراب
در سیهکاری سواد گریه روشن کرده‌ایم
صاف می‌آید برون از پردهٔ شبها شراب
پیچ وتاب موج زلف جوهر انشا می‌کند
گر نماید چهر در آینهٔ مینا شراب
خار و خس را می‌نشاند شعله در خاک سیاه
عاقبت هول هوس را می‌کند رسوا شراب
چون لب ساحل نصیب ما همان خمیازه است
گر همه در کام ما ریزند یک دریا شراب
امتیازی در میان آمد دورنگی نقش بست
کرد بیدل ساغر ما را گل رعنا شراب
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به توصیف شادی و نشئگی ناشی از شراب می‌پردازد و به زیبایی‌های آن اشاره می‌کند. شاعر می‌گوید که هیچ جز شهرت و نام افسانه‌ای شراب وجود ندارد و صدای جام‌ها را نمی‌توان از خود شراب تمیز داد. او به انتظار دگرگونی دل‌انگیز شراب اشاره می‌کند و از معجزه آن در زندگی می‌گوید. شاعر به تأثیر شراب بر احساسات و تصورات انسان اشاره می‌کند و آن را نمادی از شادی و رهایی می‌داند. همچنین به نورانی شدن شب و نور افشانی انشاء از طریق شراب و نقش آن در زنده کردن عشق و هیجان اشاره می‌کند. در نهایت، شاعر به تضاد بین شادی و هوس و تحولی که شراب در دل انسان ایجاد می‌کند، می‌پردازد.
هوش مصنوعی: مجلس ما جز با آواز پرنده‌ای افسانه‌ای پر نمی‌شود، چرا که صدای جام شراب به قدری دلنشین است که نمی‌توان آن را از شراب خود جدا کرد.
هوش مصنوعی: وجود تو مانند ظرف و محتوای آن، سرشار از حیرت و شگفتی است. هیچ کس نمی‌تواند به‌طور کامل از لذت و شادی ناشی از این حالت مستی و زیبایی بهره‌برداری کند.
هوش مصنوعی: در این بیت، شاعر از حالتی نامطمئن و حیرت‌انگیز که از اشک‌هایش ناشی می‌شود، سخن می‌گوید و از دیگران می‌خواهد که درباره‌ی احساساتش که به شدت تحت تأثیر شراب و نشئگی است، سوال نکنند. او به نوعی درگیر تجربه‌ای عمیق و احساسی است که به تعبیرش، درک آن برای دیگران دشوار است.
هوش مصنوعی: ما با امیدی که دل‌مان را نرم می‌کند به خودمان احترام گذاشته‌ایم، یعنی این انگور هم روزی به شراب تبدیل خواهد شد.
هوش مصنوعی: در مسیر ما، شکست شیشه‌های آبله، به گونه‌ای مانند جامی پر از شراب، نشانه‌ای از گام‌های نوشیدنی را به نمایش می‌گذارد.
هوش مصنوعی: در تاریکی و غم، ما به روشنایی امید دست یافته‌ایم و این نور به وضوح از پشت پرده‌های شب بیرون می‌آید، درست مانند شرابی که نمایان می‌شود.
هوش مصنوعی: موج‌های زیبای زلف او، حالتی جالب و هنری به وجود می‌آورد و اگر چهره‌اش در آینه بلورین نمایان شود، سرمستی و لذت آن را دوچندان می‌کند.
هوش مصنوعی: شعله‌ای در خاک تیره، خار و خس را می‌افروزد و در نهایت، هوس‌های خطرناک را رسوا می‌کند و شراب به نمایش می‌گذارد.
هوش مصنوعی: اگرچه در کناره دریا نشسته‌ایم و ممکن است دریا پر از شراب باشد، اما بهره ما تنها یک خمیازه است. این نشان‌دهنده این است که هرچقدر هم که فرصت‌ها و لذت‌ها در دسترس ما باشند، ممکن است نتوانیم از آنها بهره‌مند شویم.
هوش مصنوعی: در این شعر، به وضعیتی اشاره شده که در آن دوگانگی و تردید به وجود آمده و شاعر احساس می‌کند که زیبایی و لذت زندگی (که به شکل گل و شراب تجلی یافته) تحت تأثیر این دوگانگی قرار گرفته است. این احساس ناپایداری و تضاد در زندگی، به نوعی بر میل و شوق شاعر به زیبایی‌های دنیا تأثیر منفی گذاشته است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
در هوای ابر لازم نیست در مینا شراب
می کند هر قطره باران کار صد دریا شراب
شب نشین با دختر رز عمر جاوید آورد
فیض آب خضر دارد در دل شبها شراب
تنگنای شهر جای نشأه سرشار نیست
[...]
عُجْب در مستی ندارد هیچ فرقی با شراب
من نمی‌دانم چرا بدنام شد تنها شراب!
رندی و چندین رعونت شیخی و صدگونه عیب
چون شود هشیار کس! اینجا شراب آنجا شراب
بیخودی جاوید باید، عمر دنیا کوتهست
[...]
از سر مستی نبود امشب خطابم با شراب
بی‌دماغی شیشه زد بر سنگ‌گفتم تا شراب
بزم امکان را بود غوغای مستی تا به‌کی
چند خواهد بود آخرجوش یک مینا شراب
دور وهمی می‌توان طی‌کرد چون اوراق‌گل
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.