کیفیت هوای که دارد سر حباب
ما را ز هوش برد می ساغر حباب
هرکس به رمز بیضهٔ عنقا نمی‌رسد
چیزی نهفته‌اند به زیر پر حباب
درکارگاه دل به ادب باش و دم مزن
پر نازک است صنعت میناگر حباب
پوشیده نیست صورت بنیاد زندس
آیینه بسته‌اند به بام و در حباب
اقبال هیچ وپوچ جهان ننگ همت است
دریا چه سرکشی کند از افسر حباب
هرسوهجوم روی تنگ‌گرد می‌کند
این عرصه راکه‌کرد پر از لشکر حباب
هرقطره زین محیط به موج‌گهررسد
ما جامه می‌کشیم هنوز از بر حباب
از هر غمی به جام تسلی نمی‌رسیم
دریا نموده‌اند به چشم تر حباب
مرهون‌گوشهٔ ادبم هرکجا روم
پای به دامن است همان رهبر حباب
کو فرصتی‌که فکر سلامت‌کندکسی
آه از سوادکشتی بی‌لنگر حباب
سحر است بیدل این همه سختی‌کشیدنت
سندان‌گرفته‌ای به سر از پیکر حباب
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به توصیف کیفیت و زیبایی‌های زودگذر زندگی می‌پردازد و از حباب‌ها به عنوان نمادهایی از این زیبایی‌های ظاهری استفاده می‌کند. شاعر به پیچیدگی‌های زندگی، ناپایداری احساسات و محدودیت‌های انسانی اشاره می‌کند و به خواننده یادآوری می‌کند که در دنبال کردن حقیقت و عمق معانی، باید صبر و ادب داشته باشد. از سوی دیگر، زندگی و دنیا به شکلی توهم‌آمیز و عبث جلوه می‌کنند و تلاش برای دسترسی به عمق مفاهیم به مانند تلاش برای شکستن حباب است. در نهایت، شعر به دشواری‌های مسیر زندگی و کاستی‌های آن پرداخته و به جستجوی حقیقت و معنا دعوت می‌کند.
هوش مصنوعی: هوا به قدری خوب و دلپذیر است که ما را از حال و هوش خارج کرده و شوق نوشیدن از جام حباب را در دلمان می‌افزاید.
هوش مصنوعی: هر کسی به رازی که در مورد جوجهٔ افسانه‌ای وجود دارد دست پیدا نمی‌کند. چیزهای پنهانی در زیر لایه‌ای از ظواهر وجود دارند.
هوش مصنوعی: در دل خود، با ادب رفتار کن و بی‌جا صحبت نکن، زیرا کار هنرمند شیشه‌گر به غایت ظریف و حساس است.
هوش مصنوعی: ظاهر زندگی کاملاً روشن و مشخص است، اما حقیقت آن مثل آینه‌ای که در بام و در حبابی محصور شده، به خوبی نمایان نیست و از دید پنهان مانده است.
هوش مصنوعی: دنیا و آنچه در آن است، به خودی خود اهمیت چندانی ندارد، چرا که ارزش تلاش و کوشش انسان به آن وابسته است. مانند دریا که نمی‌تواند از سرکشی حباب‌ها ناشی شود، بلکه این سرکشی نمادی از شرایط باطل و ناپایدار است.
هوش مصنوعی: هر گوشه از این میدان به شدت شلوغ و پر از هیاهو است؛ به گونه‌ای که آب‌هائی که به اینجا می‌رسند، جلوه‌ای شبیه به لشکری از حباب‌ها دارند.
هوش مصنوعی: هر قطره از این محیط اگر به موجی برسد، ما هنوز لباس می‌پوشیم و از روی حباب‌ها عبور می‌کنیم.
هوش مصنوعی: با هر درد و رنجی که هست، به وسیله‌ی چیزی برای آرامش نمی‌توانیم برسیم؛ مانند حبابی که در چشم‌های اشک‌بار ما به تصویر دریا درآمده است.
هوش مصنوعی: من همیشه در هر جا که می‌روم، به ادب و احترام نیازمندم و این ادب مانند راهنمایی است که مرا در مسیر درست هدایت می‌کند، مانند حبابی که همراه من است.
هوش مصنوعی: کسی در جستجوی فرصتی است که به فکر امنیت خود باشد، در حالی که مانند حبابی بی‌لنگر در دریا، به ناامیدی خود ادامه می‌دهد.
هوش مصنوعی: دوری و سختی‌ها باعث شده‌اند که تو مانند حبابی باشی که در زیر فشار و ضربه‌ها قرار دارد، اما در این بیداری و تلاش بی‌وقفه به زندگی ادامه می‌دهی.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.