بسکه شد از تشنه‌کامی‌های ما نایاب آب
دست از نم شسته می‌آید به روی آب، آب
هیچکس ز گردش گردون نم فیضی نبرد
کاش تر گردد ز خشکی‌های این دولاب آب
دم مزن گر پاس ناموس حیا منظور توست
موج تا گل کرد هم چنگ است و هم مضراب آب
انفعال آخر به داد خودسری‌ها می‌رسد
می‌کشد از چنگ آتش دامن سیماب آب
چون هوا کز آرمیدن جیب شبنم می‌درد
می‌کند مجنون ما را نسبت آداب آب
یک گهر دل در گره بند و محیط ناز باش
اینقدر می‌خواهد از جمعیت اسباب آب
حق جدا از خلق و خلق از حق برون، اوهام کیست
تا ابد گرداب در آب است و در گرداب آب
شبنم این باغم از تمهید آرامم مپرس
می‌فشارم چشم و می‌ریزم به روی خواب آب
موج‌ها باید زدن تا ساحلی پیدا شود
می‌کشد خود را در این دریا به صد قلاب آب
رفتن عمر از خَم قامت نمی‌خواهد مدد
هر قدم سیر پل است آنجا که شد نایاب آب
نیست جای شکوه گر ما را ز ما پرداخت عشق
در کتاب ما غشی بوده است و در مهتاب آب
عمرها شد بیدل از خود می‌رویم و چاره نیست
گوهر غلتان ما را داد سر در آب، آب
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این متن شعری است که به تشنگی و کمبود آب و تأثیر آن بر زندگی و روح انسان‌ها می‌پردازد. شاعر به ناچاری و مشکلاتی که از خشکی و بی‌آبی ناشی می‌شود اشاره دارد و رنج و ناملایمات ناشی از آن را توصیف می‌کند. او به قضایای غم‌انگیز زندگی می‌پردازد و از بی‌عدالتی آب و ارتباط انسان‌ها با طبیعت سخن می‌گوید. در پایان، شاعر نشان می‌دهد که با وجود تمام این مشکلات، انسان‌ها باید تلاش کنند و امیال خود را در خودجهت دهند، چرا که زندگی ادامه دارد و در نهایت امید را نمی‌توان از دست داد.
هوش مصنوعی: به خاطر تشنه‌کامی‌های ما، آب به قدری کم یاب شده که دیگر حتی نمی‌تواند بخار خود را بر روی سطح آب نگه دارد و به شدت دچار کمبود شده است.
هوش مصنوعی: هیچکس از چرخش روزگار بهره‌ای نمی‌برد. ای کاش این چرخش و حرکت، به مانند آبی تازه و روح‌بخش، از خشکی‌ها و بی‌حالی‌ها دور شود.
هوش مصنوعی: اگر پاسداری از ناموس و حیا برای تو مهم است، پس سخن نگو و خود را زیر سوال نبر. چرا که مانند موجی است که تنها صدای زیبایی ایجاد می‌کند، اما در واقع هم لطافت دارد و هم می‌تواند آسیب‌زا باشد.
هوش مصنوعی: در نهایت، نتیجه‌ی اعمال غیرمنطقی و خودسری‌ها به داد و کمک می‌رسد. این کمک می‌تواند مانند آبی باشد که دامن آتشین را از بین می‌برد و به آرامش و نجات می‌انجامد.
هوش مصنوعی: وقتی هوا مانع می‌شود که شبنم به آرامش بیافتد، مجنون ما را در مورد آداب آب به فکر وا می‌دارد.
هوش مصنوعی: یک دانه‌ی گرانبها در دل خود نگه‌دار و به زیبایی‌های زندگی توجه کن. این کافی است تا از شلوغی و سختی‌های جامعه فاصله بگیری و آرامش را تجربه کنی.
هوش مصنوعی: حقیقت از مخلوقات جداست و مخلوقات نیز از حقیقت جدا هستند. این تصور و خیال است که همواره در حال چرخش و تغییر است، مانند گردابی در آب که هیچ‌گاه ثابت نمی‌ماند.
هوش مصنوعی: من مانند شبنم این باغ هستم، از نگرانی‌های خود نپرس. من به آرامی چشم‌هایم را می‌بندم و خواب آب را بر روی خود می‌ریزم.
هوش مصنوعی: برای رسیدن به ساحل و آرامش، باید از میان امواج و سختی‌ها عبور کرد. در این دریا، خود را به هر نحو که شده به جلو می‌کشد و تلاش می‌کند تا خود را نجات دهد.
هوش مصنوعی: عمر انسان به راحتی از دست می‌رود و نیازی به کمک ندارد. زندگی شبیه به مسیری است که هر قدم که برداریم، می‌تواند ما را به جایی برساند که آب و زندگی کم و نایاب است.
هوش مصنوعی: در این بیت شاعر به این موضوع اشاره می‌کند که شکایت و ناله کردن از عشق، کاری بیهوده است. عشق در زندگی ما نوشته شده و هیچ مشکلی در آن وجود ندارد. به نوعی، این احساسات عاشقانه مانند حالتی مبهم و رویایی است که در نور مهتاب به تصویر کشیده می‌شود.
هوش مصنوعی: سال‌هاست که ما به خودمان نمی‌آییم و از خود بی‌خبریم. راهی برای اصلاح اوضاع وجود ندارد. همچون جواهری که در آب غوطه‌ور شده، ما نیز در دست تقدیر و حوادث غرق شده‌ایم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.