تا چند به هر عیب و هنر طعنهزنیها
سلاخ نهای، شرمی ازین پوستکنیها
چون سبحه در این معبد عبرت چه جنون است
ذکر حق و برهم زدن و سرشکنیها
چندان که دمد نخل، سر ریشه به خاک است
ذلت نبرد جاه ز تخمیر دنیها
ما را به تماشای جهان دگر افکند
پرواز بلندی به قفس پرفکنیها
الفت قفس زندگی پا به هواییم
باید چو نفس ساخت به غربت وطنیها
صیت نگهت یاد خم زلف ندارد
ترکان خطایی چه کمند از ختنیها
جان کند عقیق از هوس لعل تو لیکن
دور است بدخشان ز تلاش یمنیها
بیپردگی جوهر راز است تبسم
ای غنچه مدر پیرهن گلبدنیها
از شمع مگویید و ز پروانه مپرسید
داغ است دل از غیرت این سوختنیها
جز خرده چه گیرد به لب بستهٔ بیدل
نامحرم خاصیت شیرینسخنیها
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این غزل شاعر به نقد اجتماعی و انسانی میپردازد و با زبانی رمزی به مسائل عمیق زندگی اشاره میکند. او به طعنه و زخم زبانهایی که مردم به یکدیگر میزنند اشاره کرده و از عدم شرم و تظاهر در این رفتارها میگوید. شاعر از عبادت و یاد خداوند به عنوان یک جنون در معبد عبرت یاد میکند و به ذلت و حقارت دنیا اشاره دارد که انسان را وادار به تماشای عیوب دیگران میکند.
او همچنین از زندگی در قفس و دوری از وطن و حسرت به کشف رازها و زیباییها سخن میگوید. در نهایت، شاعر با نگاهی عاشقانه از جدایی و شوق بازگشت به معشوق خود ابراز احساس میکند و اشاره به بیدل و دشواریهای عشق و عشقورزی دارد. این شعر به وضوح بیانگر تناقضات زندگی و احساسات انسانی است.
هوش مصنوعی: چرا مدام به هر نکتهای خرده میگیری و دیگران را سرزنش میکنی؛ آیا از این کارهای بیرحمانه و پوستکننده شرم نمیکنی؟
هوش مصنوعی: در این معبد عبرت، مانند تسبیحی که به طور معجزهآسا در دست میچرخد، چه حماقتی است که ذکر خدا را فراموش کنیم و به کارهایی مشغول شویم که تاثیرش از بین بردن و خراب کردن است.
هوش مصنوعی: تا زمانی که نخل به بار بنشیند، ریشهاش در خاک باقی است، و مقام و اعتبار در برابر تخریب دنیا دوام نمیآورد.
هوش مصنوعی: ما را به دیدن دنیای جدیدی دعوت کردهاند، پروازی بلند به سوی آزادی از محدودیتها.
هوش مصنوعی: زندگی در قفس، نوعی اجبار و دوستی با شرایط سخت را به ما میآموزد. ما باید به یاد داشته باشیم که اگرچه در غربت هستیم، باز هم باید نفس بکشیم و به زندگی ادامه دهیم. این بیانگر تلاش و سازگاری با موقعیتهای دشوار است.
هوش مصنوعی: نام و یاد تو چنان است که خم زلفت را به یاد نمیآورد، چه برسد به اینکه ترکان خطایی از کمندها و دلبستگیهایت بیفتند.
هوش مصنوعی: عقیق به خاطر خواستهاش برای داشتن لعل تو به شدت زحمت میکشد، اما فاصله بدخشان از تلاش یمنیها زیاد است.
هوش مصنوعی: بیپرده بودن، نشاندهنده عمق رازهاست. ای غنچه، با لبخندت نشان بده که درون گل، زیباییهای بیشتری پنهان است.
هوش مصنوعی: از شمع و پروانه صحبت نکنید، زیرا دلسوختگی و عذاب ناشی از عشق، خیلی عمیق و دردناک است.
هوش مصنوعی: جز کمی نمیتوان از لبهای بستهٔ کسی که دلش میلرزد و بیتاب است، چیزی دریافت کرد. این نشان میدهد که در سخنوری و شیرینزبان بودن، ویژگیهایی وجود دارد که نیازی به بیان مفاهیم را برطرف میکند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.