گر ازگوهر کمر سازی وگر دستار زر پیچی
دمی بیکشمکشگردیکه زیر خاک سر پیچی
نفس خونگشت و تسکین حبابی هم نشد حاصل
چو گرداب اینقدر تا چند در فکر گهر پیچی
ز حیرت پای درگل ماندهای، تحریک مژگانی
نگاه بینیازی تا بهکی در چشم تر پیچی
به خط عنبرین در هالهگیری ماه تابان را
ز گیسو سنبل شاداب برگلبرگ تر پیچی
ز تدبیر دگر آرایش نازت نمیآید
بگردد نازکیگرد میانت تا کمر پیچی
کمند اینجا رسایی درخور سامان چین دارد
جهان صید خیال توست برخود هر قدر پیچی
برو زاهد نداری مغز بر اسرار پیچیدن
تو محو ظاهری عمامه میباید به سر پیچی
به پرواز هوس تا کی نفس میسوزی ای غافل
کمند نالهای جهدی که بر صید اثر پیچی
تماشا زین دو نیرنگ هوس بیرون نمیباشد
نگهگر نیست باید چون شنیدن بر خبر پیچی
بجز رزق مقدر نیست ممکن حاصل کامت
اگرچون عنکبوتان رشته برصد بام ودرپیچی
غرورعجز دنیا حکم شاخ آهوان دارد
تو هم چندانکه برخود بیش بالی بیشترپیچی
بسی پیچید بیدل نالهات بر دامن شبها
کنون وقت است اگر این رشته در پای سحر پیچی
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به بررسی مضامین عشق، زیبایی و دلبستگیهای دنیوی میپردازد. شاعر به مخاطب یادآوری میکند که در جستوجوی چیزهای ظاهری و زودگذر، مانند زیبایی فیزیکی و داراییها، غرق نشود و به عمق زندگی و معنای واقعی آن توجه کند. او به این نکته اشاره دارد که تلاشهای بیپایان برای به دست آوردن خواستههای دنیوی، اغلب بیثمر است و در نهایت آدمی را به سردرگمی میکشاند. شاعر تاکید میکند که آرامش و شادی واقعی در چیزهای ماندگار و عمیق وجود دارد، و "راز" زندگی را نمیتوان تنها در ظواهر جست. در نهایت، او به ضرورت خودآگاهی و درک درست از زندگی اشاره میکند و توصیه میکند به بجای دلخوشی به ظواهر، به دنبال حکمت و فهم عمق وجود بروجود بپردازند.
هوش مصنوعی: اگر به جای کمر از گوهر استفاده کنی و یا اگر دستاری از زر بپیچی، لحظهای باید اندیشه کنی که در نهایت همه چیز زیر خاک خواهد رفت.
هوش مصنوعی: نفس همچون خون درمیآید و آرامشی به دست نمیآید، مانند حبابی که در آب میشکند. چه مدت باید در اندیشهی یافتن مروارید بگردی؟
هوش مصنوعی: از تعجب در گل ماندهای و نگاه مشتاقانهات به بینیازی، تا کی باید با چشمان خیستهی خود دلتنگی کنی؟
هوش مصنوعی: با موی خوشبو و زیبا، مانند پرتوهای روشن ماه، لحظهای زیبا و دلنشین را خلق کن و زیباییات را لابهلای گلها و سنبلها بپیچان.
هوش مصنوعی: به خاطر تدبیر و برنامهریزیات، نتوانستی زینت ظرافت و زیباییات را به گونهای نشان بدهی که محور آن دور کمرت بپیچد و جلوهات را زیباتر کند.
هوش مصنوعی: این جمله به این معناست که در این مکان، دلیلی برای نظم و ترتیب وجود دارد و جهان همچون صیدگاهی برای خیال تو به حساب میآید و هر چقدر بخواهی میتوانی در آن پیچ و تاب بخوری.
هوش مصنوعی: ای زاهد، نگران نباش که عقل و درک عمیق بر رازها غلبه دارد. تو تنها در ظواهر و شکلها غرق شدهای و برای فهمیدن حقیقت، باید عمامهات را بر سر پیچی و به عمق معانی بپردازی.
هوش مصنوعی: تا کی به خاطر خواستههای خود میسوزی و غافلی؟ پس آگاه باش که صدایی از دل میخواهد تا بر درد و رنجی که در وجودت وجود دارد تأثیر بگذارد.
هوش مصنوعی: این دنیا پر از فریب و نیرنگ است و نمیتوان به سادگی به آن نگاه کرد. برای درک واقعیات، باید بیشتر از آنچه میبینیم، گوش بسپاریم و با دقت به خبرها و واقعیتها توجه کنیم.
هوش مصنوعی: جز آنچه مقدر شده، هیچ چیز دیگری نمیتواند به خواستهات دست یابی. حتی اگر مانند عنکبوت که رشتهاش را به دیوار و سقف میچسباند، تلاش کنی.
هوش مصنوعی: غرور و ناتوانی دنیا شبیه به شاخهای آهوان است؛ تو هم هرچه بیشتر بر خودت بنازی، بیشتر به خودت میپیچی و پیچیده میشوی.
هوش مصنوعی: به نظر میرسد که زمان آن رسیده است که نالهها و اندوههای خود را به دامن شبها بسپارید و این احساسات را در صبحگاه تازهای به هم بپیچید. در اینجا به پیچیدگی و نازکی احساسات اشاره شده است که میتواند در زمانهای خاصی مانند صبحگاه نمایان شود.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
به ذوق عافیت ای ناله تا کی در جگر پیچی
چه باشد یک نفس خون گردی و بر چشم تر پیچی
به جیب زندگیتهمت شمرنقد بقا بستن
مگر درکاغذ آتش زده مشتی شرر پیچی
ندارد صرفه عرض دستگاه رنگ و بو گل را
[...]
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.