کیسه پرداز خیال شادی و غم رفته‌ای
چون نفس چندانکه می‌آیی فراهم رفته‌ای
بیدماغی رخصت آگاهی خویشت نداد
کز چه محفل آمدی و از چه عالم رفته‌ای
خواه گردون جلوه‌گر شو خواه دریا موج زن
هر چه باشی تا نهادی چشم برهم رفته‌ای
با همه لاف من و ما رو نهفتی در کفن
دعویت بی‌پرده شد آخر که ملزم رفته‌ای
ای خیال آواره اکنون جای آرامت کجاست
از بهشت آخر تو هم با صلب آدم رفته‌ای
عیش و غم آن به که از تمییز آن‌کس بگذرد
تا بهشت آمد به یادت در جهنم رفته‌ای
آمدن فهم نشان تیر آفت بودن است
گر بدانی رفته‌ای در حصن محکم رفته‌ای
هیچکس در عرصهٔ وحشت گرو تاز تو نیست
تا عدم از عالم هستی به یکدم رفته‌ای
سعی جولان تو یک سیر گریبان بود و بس
چون خط پرگار هر جا رفته‌ای خم رفته‌ای
دوستان محمل به دوش اتفاق عبرتند
پیش و پس چون دست بر هم سود‌ه با هم رفته‌ای
قطع راه زندگی بیدل نمی‌خواهد تلاش
بی‌قدم زین انجمن چون شمع کم‌کم رفته‌ای
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به تصویر کشیدن حالت‌های انسانی از جمله شادی و غم پرداخته است. شاعر با استفاده از استعاره‌ها و تصاویر زیبا، به سفر خیال و معانی عمیق زندگی اشاره می‌کند. او به این نکته اشاره دارد که خیال انسان به کجا می‌رود و از کجا آمده است. با القای تجربه‌های دنیوی و عالم غیب، شاعر به روزمرگی و بی‌نشانی انسان در زندگی می‌پردازد. در نهایت، تلنگری به این موضوع می‌زند که زندگی و احساسات انسان متداوم و پیچیده هستند و هیچکس در این سفر تنهایی و سالک زندگی نیست.
هوش مصنوعی: دل خیال شادی و غم را پر کرده‌اید و مانند نفس، هر زمان که می‌آیید، چیزهایتان را جمع کرده‌اید.
هوش مصنوعی: خودآگاهی و بصیرت به تو اجازه نداده که بفهمی از کدام جمع و از کدام دنیا آمده‌ای و به کجا رسیده‌ای.
هوش مصنوعی: هر چه هستی، چه مانند آسمان جلوه‌مند باشی و چه مانند دریا پر از امواج، در هر صورت وقتی چشمانت را می‌بندی، در واقع خود را فراموش کرده‌ای.
هوش مصنوعی: با وجود تمام سخنان بزرگ من و ما، در نهایت موضوعی که پنهان بود در لباس مرگ بروز کرد و بی‌پرده مشخص شد که تو ملزم به رفتن شده‌ای.
هوش مصنوعی: ای خیال بی‌قرار، حالا کجاست آرامش تو؟ تو که از بهشت بیرون رفته‌ای، همراهی با آدم کاش به تو آرامش می‌داد.
هوش مصنوعی: زندگی شادی و غم به این است که از تفاوت آدم‌ها عبور کنی؛ زیرا وقتی بهشت را به یاد می‌آوری، نشان از این دارد که در جهنم هستی.
هوش مصنوعی: وقتی فهم و دانایی به سراغت می‌آید، نشانه این است که درگیر مشکلات و چالش‌های زندگی هستی. اگر این را درک کنی، به یک مکان امن و مطمئن پناه برده‌ای.
هوش مصنوعی: هیچکس در این دنیای پرخطر و ترسناک مانند تو نیست که بتواند به یک لحظه وجود را به سمت عدم و نیستی ببرد.
هوش مصنوعی: تلاش و کوشش تو تنها در یک راستا بوده و بیشتر چیزی جز آن نبوده است. مثل خطی که با پرگار کشیده می‌شود، هر جا که رفته‌ای، فقط در یک منحنی حرکت کرده‌ای.
هوش مصنوعی: دوستان همچون بارهایی هستند که بر دوش حوادث و سرنوشت قرار دارند، و در زندگی همواره در رفت و آمدند، مانند دستانی که به هم می‌رسند و با هم در سفرند.
هوش مصنوعی: برای رسیدن به هدف زندگی، نیازی به تلاش‌های بی‌ثمر نیست؛ چرا که مانند شمعی که به آرامی در حال ذوب شدن است، شما به تدریج از این جمع دور می‌شوید.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.