امروزکیست مست تماشای آینه
کز ناز موج می‌زند اجزای آینه
دیوانهٔ جمال تو گر نیست از چه رو
جوهرکشیده سلسله در پای آینه
در حسرت بهار خطت گرد می‌کند
جوهر به جای سبزه ز صحرای آینه
موقوف جلوهٔ گل شبنم بهار توست
جوش گهر ز موجهٔ دریای آینه
از شرم آنکه آب نشد از نظاره‌ات
گرداب خجلت است سراپای آینه
شد عمر صرف جلوه‌پرستی، ولی چه سود
نگرفت بینوا دل ما جای آینه
جز حیرت آنچه هست متاع کدورت است
در عشق بعد از این من و سودای آینه
با خوی زشت صحبت روشندلان مخواه
زنگی خجل شود به تماشای آینه
حسن و هزار نسخهٔ نیرنگ در بغل
ما و دلی و یک ورق انشای آینه
روزی که داد عرض نزاکت میان یار
افتاد مو به دیدهٔ بینای آینه
چندان که چشم باز کنی جلوه می‌دهد
اسمی‌ست ششجهت ز مسمای آینه
بیدل به هر دلی ندهند آرزوی داغ
اسکندر است باب تمنای آینه
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به زیبایی و جذابیت آینه و عشق می‌پردازد. شاعر به تماشای آینه اشاره می‌کند و از جنبه‌های مختلف آن صحبت می‌کند، از جمله این که آینه نمایانگر زیبایی و جذابیت محبوبش است. شاعر به حسرت و آرزوهای دلbroken اشاره دارد و می‌گوید که عمرش صرف پرستش زیبایی شده است. همچنین، او هشدار می‌دهد که نباید در سخن با افراد نادان غفلت کرد و توضیح می‌دهد که بی‌توجهی به زیبایی‌های آینه تنها به حسرت منجر می‌شود. در نهایت، زیبایی محبوب و آرزوهایی که از آن ناشی می‌شود، سوژه اصلی اشعار است و شاعر به نوعی در تلاش است تا دلی را به زیبایی آینه و جاذبه‌اش متصل کند.
هوش مصنوعی: امروز چه کسی است که در حال لذت بردن از تماشای آینه است، درحالی‌که زیبایی‌های آینه به‌طرز دلنشینی در هم پیچیده و می‌رقصند؟
هوش مصنوعی: اگر کسی دیوانه زیبایی تو نیست، پس چه دلیلی دارد که سر و وضعش را برای آینه زیبا کند؟
هوش مصنوعی: در حسرت بهار، جوهری که در خط نوشته‌ات وجود دارد، مانند غبار می‌شود و به جای سبزه و زیبایی، دلتنگی و یأس را به تصویر می‌کشد.
هوش مصنوعی: زیبایی گل و شبنم بهار وابسته به جلوه‌گری توست، همان‌طور که جوش و خروش گوهر از امواج دریا به وجود می‌آید.
هوش مصنوعی: آینه به خاطر تماشای تو و ناتوانی در نشان دادن تصویرت خجالت‌زده و شرمنده است.
هوش مصنوعی: عمر ما در تلاش برای نشان دادن زیبایی‌ها صرف شد، اما نتیجه‌ای نگرفتیم و دل ما همچنان مانند آینه خالی است.
هوش مصنوعی: بجز شگفتی، هر آنچه وجود دارد، ناخالصی و کدورت است. در عشق، بعد از این، من و آرزوی آینه مشغول خواهیم بود.
هوش مصنوعی: با رفتار ناپسند خود، با افرادی که دارای روشنایی ذهن و روح هستند، صحبت نکن. چرا که شاید فردی که در برابر تو ایستاده، از دیدن حقیقت وجودش در آینه شرمسار شود.
هوش مصنوعی: زیبایی و هزاران ترفند در کنار ماست و قلبی داریم که به مانند یک ورق نوشتهٔ آینه‌ای است.
هوش مصنوعی: روزی که احترام و ادب بین عاشق و معشوق برقرار شد، مانند مویی در چشمان آینه واضح و نمایان گشت.
هوش مصنوعی: هر چه بیشتر به اطراف نگاه کنی، جلوه و نمایی از اسم‌هایی را می‌بینی که در واقعیت وجود دارد و شبیه به تصویر آینه است.
هوش مصنوعی: در هر دلی به سادگی نمی‌توانند بیدل را ببینند، زیرا آرزوی آنها داغ و تنش‌زای همچون اسکندر است و طلب آن، مانند آرزوی داشتن آینه‌ای است که صدای عشق و زیبایی را منعکس کند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
خلقی‌ست محو خود به تماشای آینه
من نیز داغم از ید بیضای آینه
بیچاره دل چه خون که ز هستی نمی‌خورد
تنگ است از نفس همه‌جا، جای آینه
در عالمی که حسن ز تمثال ننگ داشت
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.