خواه غفلت پیشگی کن خواه آگاهی گزین
ای عدم فرصت دو روزی هر چه می‌خواهی‌گزین
ذره تا خورشید امکان‌گرم از خود رفتن است
یکقدم با هر چه جوشد شوق همراهی‌گزین
هر قدر غفلت فزونتر لاف هستی بیشتر
ای طلسم خواب ازین افسانه کوتاهی گزین
چند در آتش نشانندت به افسون غرور
اختصار ناز چون شمع سحرگاهی‌گزین
دستگاه مشت خاک ناتوان پیداست چیست
ای غبارت رفته بر باد آسمان جاهی گزین
هیچکس خود را نمی‌خواهد غبارآلود عجز
ای گدا گر اختیاری باشدت شاهی گزین
پرتو شمع هدایت درکمین غفلت است
خضر اگر زبن دشت مطلوبست‌گمراهی گزین
جاه اگر بالد همین شاهی‌ست اوج عبرتش
ازکمال فقر باش آگه هواللهی‌گزین
هر دو عالم شوخی پست و بلند ناز اوست
گر نگه قاصر نباشد ماه تا ماهی گزین
در تماشاگاه هستی کور نتوان زبستن
محرم آن جلوه شو یا مرگ ناگاهی گزین
اعتبار اندیشه‌ای بیدل ندامت ساز کن
شمع محفل بودن آسان نیست جانکاهی گزین
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به بررسی انتخاب و اختیار در زندگی می‌پردازد. شاعر از ما می‌خواهد تا در هر شرایطی، چه با آگاهی و چه با غفلت، انتخاب‌های خود را با دقت انجام دهیم. او به ما یادآوری می‌کند که زندگی فرصتی محدود است و باید با شوق و اشتیاق، همراهی با خواسته‌هایمان را برگزییم. غفلت و خواب‌آلودگی باعث می‌شود که حقیقت و خود را فراموش کنیم و در نتیجه، بهتر است از این خواب بیدار شویم و به آگاهی برسیم. همچنین شاعر بر این نکته تاکید می‌کند که نباید فراموش کنیم که زندگی مملو از درس‌ها و عبرت‌هاست و نباید اجازه دهیم غرور ما را در آتش افکار اشتباه بسوزاند. در نهایت، او به ما یادآور می‌شود که تحقق هدایت و آگاهی باید در اولویت انتخاب‌هایمان باشد.
هوش مصنوعی: بی‌توجهی یا آگاهی را انتخاب کن، ای عدم! هر چه می‌خواهی از این دو روز فرصت انتخاب کن.
هوش مصنوعی: هر ذره‌ای تا به خورشید رسد، باید از خود بگذرد و به آن نزدیک شود. بنابراین، با هر چیزی که برانگیزنده شوق برای همراهی است، یک قدم بردار.
هوش مصنوعی: هرچه بیشتر غافل باشی، احساس موجودیت و هستی‌ات قوی‌تر خواهد بود. ای خواب‌زده، از این داستان خیالین، کمی دوری کن و به حقیقت بپرداز.
هوش مصنوعی: برخی با فریب و ناز، تو را به آتش می‌کشند، پس مانند شمعی در صبح زود، انتخاب کن که چگونه روشن شوی.
هوش مصنوعی: این بیت به دو موضوع اشاره دارد: یکی محدودیت‌های انسانی و دیگری بزرگی و نامیرایی آسمان و زمان. در واقع بیانگر این است که انسان‌ها با وجود تمام تلاش‌ها و آرزوهایشان، در برابر طبیعت و زمان ضعیف و ناتوان هستند. همچنین، غبار و ذرات خاک که به باد رفته‌اند، نماد زودگذر بودن زندگی و گذر زمان هستند. در نهایت، دعوت به توجه به جایی دیگر و فراتر از دنیای مادی دارد.
هوش مصنوعی: هیچکس دوست ندارد در وضعیت ناتوانی به سر ببرد. ای گدا، اگر اختیار داشته باشی، چرا شاهی را برنگزینی؟
هوش مصنوعی: نور شمع هدایت در دل غفلت من وجود دارد، اگر خضر (رمز راهنمایی و دانش) از دشت خواسته من دور باشد، بهتر است به راهی پر از گمراهی بروم.
هوش مصنوعی: اگر مقام و منزلت تو به خاطر جاه و ثروت است، بدان که بالاترین عبرت در کمال فقری است. پس هوشیار باش و خدا را برگزین.
هوش مصنوعی: تمامی زیبایی‌ها و جنبه‌های مثبت در دنیا به خاطر ناز و جذبه اوست. اگر نگاه و توجه به او کم نباشد، ماه و ستاره‌ها نیز انتخاب می‌شوند.
هوش مصنوعی: در دنیای هستی، کسی که نابینا است نمی‌تواند از دیدن زیبایی‌ها و رازها محروم بماند. یا باید در این زیبایی‌ها غرق شود و به آنها توجه کند، یا باید به ناگاه با مرگ روبرو شود.
هوش مصنوعی: برای اینکه در جمع دوستان و محفل‌ها به عنوان فردی قابل احترام شناخته شوی، باید اندیشه‌ای عمیق و تاثیرگذار داشته باشی. آسان نیست که تنها با حضور خودت، محیط را روشن کنی؛ بلکه باید با انتخابی صحیح و عاقلانه، به دردها و مشکلات دیگران توجه کنی.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
پیشی ار خواهی بهر پس مانده همراهی گزین
سربلندی بایدت دیوار کوتاهی گزین
در ره عصیان هم ایدل همتی باید بلند
بهتر از شیطان رفیق راه گمراهی گزین
روز از خجلت بکاه آنجا که شب مهمان شدی
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال ۲ حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.