دل را به باد دادیم آه از نظر گشودن
این خانه بال و پر داشت در رهنِ در گشودن
آیینهٔ فضولی زنگارش از صفا به
تا چند چشم حق‌بین بر خیر و شر گشودن
زین خلق بی‌مروت انصاف جستن ما
طومار شکوه در مرگ بر نیشتر گشودن
صبح دعاست فرصت ای غافل از اجابت
دارد گشود مژگان دست اثر گشودن
نشکسته گرد هستی پوچ است لاف عرفان
در بیضه چند چون سنگ بال شرر گشودن
در گلشنی که شوقش بر صفحه‌ام زد آتش
فردوس در قفس داشت طاووس پر گشودن
بر دستگاه هستی چندان هوس مچینید
بیش از تبسمی نیست خوان سحر گشودن
مغرور جاه و عبرت افسانهٔ خیال است
در خواب هم ندارد چشم گهر گشودن
چینی به مرگ فغفور کاری دگر ندارد
از درد حقگزاری جز موی سر گشودن
دل‌بستهٔ وفایی جهدی که وانگردد
ظلم است این گره را بی دستِ تر گشودن
وارستن از تعلق با ما نساخت بیدل
نی را به ناله آورد درد کمر گشودن
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به مضامین عمیق عشق، وجود، و کاوش در حقیقت می‌پردازد. شاعر در آن به بیان احساسات و تجارب خود در ارتباط با زندگی و مرگ می‌پردازد. او با استفاده از تصاویر زیبا و استعاره‌ها، ناتوانی در یافتن انصاف در بین انسان‌ها را تشریح می‌کند و از بی‌وفایی و تعلقات دنیوی سخن می‌گوید. در نهایت، موضوعات مثل دعا، عشق، و حقیقت وجود را بررسی می‌کند و به پیچیدگی‌های زندگی انسانی و ضرورت تلاش برای رهایی از محدودیت‌ها اشاره می‌کند. شعر به نوعی نقد به ساده‌انگاری و افسانه‌های خیال نیز می‌زند و بر اهمیت بصیرت و درک عمیق از واقعیت‌ها تأکید می‌کند.
هوش مصنوعی: دل را به باد سپردیم و ای کاش که نگاه کردن به این خانه ممکن بود. این مکان آزادی و پرواز را داشت، اما برای ورود به آن هنوز در انتظاریم.
هوش مصنوعی: آیینه‌ای که به خاطر فضولی زنگ زده، بر اثر پاکی و صفای خود، به چه مدت چشم حق‌بین می‌تواند به خوبی و بدی نگاه کند؟
هوش مصنوعی: از این آدم‌های بی‌رحم انتظار انصاف داشتن، مثل این است که در مرگ کسی شکایت‌نامه‌ای را به چاقو بزنیم.
هوش مصنوعی: صبح زمانی است که دعا کردن موجب اجابت و پذیرش می‌شود. ای کسی که غافل از این فرصت هستی، مژگان خود را باز کن تا تأثیر این درخواست‌ها را احساس کنی.
هوش مصنوعی: اگر از درون قوی نباشی، تمام ادعای عرفانی‌ات بیهوده است. به مانند سنگی که توان پرتاب شرر را دارد، اما در واقعیت نمی‌تواند پرواز کند.
هوش مصنوعی: در باغی که عشق و تمایلش در دل من شعله‌ور شده، طاووسی که در قفس بود، آماده پرواز و آزاد شدن است.
هوش مصنوعی: در زندگی به دنبال خواسته‌های بیش از حد نباشید، زیرا آنچه در نهایت به دست می‌آورید، بیشتر از یک لبخند نیست. زندگی ممکن است همچون صبحی با افق‌های جدید و زیبایی باشد، اما نباید انتظارهای گزاف و بیجا از آن داشته باشید.
هوش مصنوعی: فریب جلال و شکوه موقتی است و در واقعیت چیزی جز یک خیال نیست. حتی در خواب نیز توانایی دیدن زیبایی های واقعی را ندارد.
هوش مصنوعی: چینی دیگر به مرگ فغفور (سلطنت) اهمیت نمی‌دهد و تنها از درد و غم خود، موی سرش را می‌گشاید.
هوش مصنوعی: دل سپردن به وفا و تلاش برای اینکه از آن دست نکشیم، ظلم است؛ این گره را نمی‌توان بدون کمک و تلاشی از ناحیه‌ای دیگر باز کرد.
هوش مصنوعی: رهایی از وابستگی، برای ما ممکن نیست؛ بیدل را با ناله‌ای به درد آورد و کمرش را شکست.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.