کار آسانی مدان تاج کمر برداشتن
همچو خورشید آتشی باید به سر برداشتن
غفلت ذاتی به جهد ازدل نگردد مرتفع
تیرگی نتوان به صیقل از سپر برداشتن
سعی بیمغزان به عزم خفت ما باطل است
نیست ممکن پنبه را آب ازگهر برداشتن
برندارد دوش آزادی خم باری دگر
یک نگه‌کم نیست‌گر خواهد شرر برداشتن
سایهٔ مو نیز می‌چربد بر آثار نفس
اینقدر گردن نمی‌ارزد به سر برداشتن
حایلی دیگر ندارد منزل مقصود ما
گرد خود می‌باید از ره چون سحر برداشتن
همتت در ترک اسباب اینقدر عاجز چراست
می شود افکندن بارت مگر برداشتن
چون نگه تاکی ز مژگان زحمتت باید کشید
یک تپش پرواز و چندین بال و پر برداشتن
نیست عذر ناتوانی باب اقلیم وفا
زخم بسیار است می‌باید جگر برداشتن
شرم‌دار از سعی خوه ای حرص‌کوش بیخبر
عزم مقصدگور و آنگه کرّ و فر برداشتن
کر چنین نیرن حرصت دشمن آسودکی‌ست
خاک شو در منزل ازگرد سفر برداشتن
دانه را بیدل ز فیض سجده‌ریزیهای عجز
نیست بی نشو و نما از خاک سر برداشتن
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به تلاشی و سختی‌های زندگی اشاره دارد و نشان می‌دهد که رسیدن به اهداف و آزادی آسان نیست. شاعر با تصاویر زیبا و استعاره‌های عمیق، مفهوم تلاش و جدیت را به تصویر می‌کشد. او می‌گوید که غفلت و بی‌توجهی نمی‌تواند مشکلات را حل کند و برای رسیدن به مقصود، باید همت و عزم جدی داشت. همچنین بیان می‌کند که برای موفقیت باید موانع را از سر راه برداشت و از عجز و ناتوانی دست کشید، زیرا در غیر این صورت، تنها زحمت و خستگی حاصل می‌شود و به نتیجه‌ای نمی‌رسیم. در نهایت، poet تأکید می‌کند که بدون کوشش و تلاش جدی، هیچ چیز به دست نخواهد آمد.
هوش مصنوعی: کار ساده‌ای نمی‌دان که با برداشتن تاج به آسانی به مقام و جایگاه بلند دست یابید؛ بلکه باید مانند خورشید، سختی‌ها و چالش‌های زیادی را تحمل کنید.
هوش مصنوعی: غفلت درونی با تلاش و کوشش از دل انسان برطرف نمی‌شود، و نمی‌توان با کندن سپر تیرگی‌ها را از بین برد.
هوش مصنوعی: تلاش کسانی که بی‌دلیل هستند برای اینکه ما را خسته کنند، بی‌فایده است. برچیدن پنبه از دریا ممکن نیست، پس هر تلاشی در این زمینه بی‌نتیجه خواهد ماند.
هوش مصنوعی: در دوش آزادی، هیچ باری وجود ندارد و اگر کسی بخواهد، می‌تواند با یک نگاه کوچک، شعله‌ای برانگیزد.
هوش مصنوعی: سایهٔ مو نیز بر نشانه‌های نفس تأثیر می‌گذارد، اما این اندازه ارزش ندارد که بخواهی خود را برتری دهی یا باد به غبغب بیندازی.
هوش مصنوعی: منزل مورد نظر ما دیگر حایل و مانع ندارد، پس باید همچون صبح زود، از مسیر گرد و غبار را کنار بزنیم.
هوش مصنوعی: چرا تلاش تو در رها کردن وسایل زندگی اینقدر ناتوان است؟ آیا نمی‌توانی بارت را زمین بگذاری و آن را بردارید؟
هوش مصنوعی: وقتی به چشمهای تو نگاه می‌کنم، باید برای تو منتظر بمانم، که با یک بار تپش دل، سفر بی‌پایانی را شروع کنم و برای آن پرواز، بال و پرهای زیادی را آماده کنم.
هوش مصنوعی: عذری برای ناتوانی وجود ندارد، زیرا در دنیای وفا زخم‌ها و آسیب‌های زیادی وجود دارد و باید برای تحمل این دردها شجاعت و تصمیم جدی داشته باشیم.
هوش مصنوعی: از تلاش خود شرمنده باش، ای کسی که به دنبال دنیا هستی و از عزم و هدف نهایی‌ات که همان قبر و آخرت است، غافل شده‌ای، سپس از تلاش برای جمع‌آوری مال و دنیا دست برندار.
هوش مصنوعی: اگر کسی به حریص بودن معروف باشد، در حقیقت دشمن آسودگی و آرامش است. باید از فرسودگی و سفر دوری کنی و در خانه خود آرامش پیدا کنی.
هوش مصنوعی: دانه، به خاطر باروری و نشو و نمایی که از سجده و عبادت به دست می‌آورد، نمی‌تواند بی‌هیچ تلاشی و بدون رشد و ارتقا، از خاک سر بلند کند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
من نخواهم دیده از رویت دگر برداشتن
مشکل است از دیده روشن نظر برداشتن
چشم داری ای کبوتر این چه گستاخیست باز
نامة کآنجاست نام او بپر برداشتن
همچو بر مونیست از جا بر گرفتن بار کوه
[...]
آفت است اینجا مباش ایمن ز سر برداشتن
می‌کشد مژگان دو صف از یک نظر برداشتن
بر فلک آخر نخواهی رفت ای مشت غبار
خویش را از خاک نتوان آنقدر برداشتن
شرم دار از فکر گیر و دار اسباب جهان
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.