|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
پیشخان کاربر
|
|
اشعار و ابیات نشانشدهٔ کاربر
|
|
اعلانهای کاربر
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شمارهگذاری خطوط
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از خداوند درخواست میکند تا نور و جمال (زیبایی) مورد انتظار خود را به او بنمایاند. او احساس میکند که در زندگی شادابی و طراوتی وجود ندارد و در جستجوی حقیقت و زیبایی است. شاعر همچنین به آنانی که دور از حقایق هستند، اشاره کرده و از خدا میخواهد تا به آنها نیز نور هدایت ببخشد.
هوش مصنوعی: ای خداوند، به نور خود نظر فرما و در دیدههایمان تجلی کن، همانطور که به اندازهی انتظار ماست، زیبایی آرزوی ما را به نمایش بگذار.
هوش مصنوعی: ما نه شادی داریم و نه بویی از خوشی، مثل چمنی که گم شدهایم. ای آیینه، خودمان را به ما نشان بده.
هوش مصنوعی: جز حیرت، چه چیزی میتواند شفیع گناهکاران رهاشده باشد؟ حق دیدهٔ بیدل خویش را به ما نشان بده که ما خواهان آن دیداریم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.