خداست حاصل خدمت گزین درویشان
مکار غیر جبین در زمین درویشان
هما بر اوج شرف ناز آشیان دارد
بر آستان سعادت کمین درویشان
غبار حادثه را نقش طاق نسیان کن
که نیستی‌ست بنای متین درویشان
حضور و غیبت‌شان قرب بعد ما و تو نیست
ز عالم دگرست آن و این درویشان
به دستگاه تهی کیسگان فقر و نیاز
«زکنت کنز» پر است آستین درویشان
شک و یقین تو آیینه دار اضدادست
به حق حواله نما کفر و دین درویشان
چه ممکن است برآید ز انقلاب زمان
ستمکشی که ندارد یقین درویشان
محیط جود به هر قطره صد گهر دارد
زپاس آب رخ شرمگین درویشان
جهان سیاهی دوری‌ست از سراب خیال
به چشم آینهٔ پیش بین درویشان
به روی آینه شمشیر می‌کشی هشدار
مباش زخم‌خور خود زکین درویشان
هزار مدٌ ازل تا ابد همین نفسی است
به کارگاه شهور و سنین درویشان
هواللهی که مسماش آنسوی اسماست
مبرهن است ز نقش نگین درویشان
سپهر خرمن اقبال بینیازیهاست
چو بیدل آنکه بود خوشه‌چین درویشان
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به بررسی مقام و فضیلت درویشان و رابطه آنها با خدا و دنیا می‌پردازد. بیانگر این است که درویشان به عنوان خدمتگزارانی به خداوند، در دنیای مادی با مشکلات و حوادث روبرو هستند، اما با نگاهی عمیق‌تر، به مقام معنوی و شرفی دست یافته‌اند. شاعر به اهمیت بی‌نیازی و فقر واقعی اشاره می‌کند و می‌گوید که حقیقت و یقین درونی، فراتر از شک و تردید است. درویشان از دنیا و مال دنیا فاصله گرفته و در جستجوی حقیقت و نور هستند. او نیز به این نکته اشاره می‌کند که واقعیات زندگی خیلی بیشتر از آن چیزی است که در ظاهر دیده می‌شود و درویشان دریچه‌ای به عالم معنوی دارند. در نهایت، شاعر با بیانی تأمل‌برانگیز، بر اهمیت زندگی معنوی در مقایسه با زندگی مادی تأکید می‌کند.
هوش مصنوعی: خداوند نتیجه‌ی تلاش و خدمت‌گزاری درویشان معصوم را در نظر دارد و در این دنیای درویشان، هیچ چیز غیر از صداقت و راستی حاکم نیست.
هوش مصنوعی: پرنده‌ای به نام هما در اوج بلندی و عظمت زندگی می‌کند و در عین حال، در کنار درختان و آشیانه‌هایش، به سعادت و خوشبختی انسان‌های ساده‌دل و درویش نگاه می‌کند و برای آنان امید و آرزو می‌آفریند.
هوش مصنوعی: گرد و غبار حوادث را فراموش کن، زیرا عدم و نبود، اصول محکم و استواری برای صوفیان و درویشان است.
هوش مصنوعی: حضور و غیبت آنها به نزدیک بودن ما و تو ارتباطی ندارد، بلکه این وضعیت مربوط به جهانی دیگر است. این درویشان هم در این دنیای متفاوت قرار دارند.
هوش مصنوعی: دستگاه تهی کسانی که فقیر و نیازمندند، پر از گنج‌های مخفی است و درویشان با دست‌های خود سعی در جمع‌آوری این گنج‌ها دارند.
هوش مصنوعی: شک و یقین تو مانند آینه‌ای است که تضادها را نمایان می‌کند. به حق، کفر و دین را به درویشان واگذار کن.
هوش مصنوعی: در اثر تغییرات و تحولات زمان، چه چیزهایی ممکن است برآید برای کسانی که تحت ظلم و ستم هستند و حتی در سختی زندگی خود از یقین و باور نیز بی‌بهره‌اند.
هوش مصنوعی: درود و بخشش در هر جرعه از این محیط وجود دارد و این نعمت‌ها همچون جواهراتی هستند که به خاطر نیاز و زحمت درویشان به آنها نائل می‌شوند. در واقع، باوجود سختی‌ها و ناراحتی‌ها، هر قطره آب نشان‌دهنده‌ی زیبایی و ارزشمندی است که باید قدر آن را دانست.
هوش مصنوعی: جهان تاریکی است که دور از واقعیت احساس می‌شود و تنها در خیال و تصور مشاهده می‌گردد. در حقیقت، این تصویر تنها در آینهٔ تفکر عارفان قابل مشاهده است.
هوش مصنوعی: به آینه شمشیر می‌زنی و به دیگران هشدار می‌دهی که خود را از آسیب‌های دروایش مصون نگه‌دار.
هوش مصنوعی: در طول زمان، از آغاز تا پایان، تنها این نفس است که در کارگاه دنیا و سال‌ها کار می‌کند و زندگی می‌بخشد.
هوش مصنوعی: خداوندی وجود دارد که نامش فراتر از تمام نام‌هاست و وجود او از نشانه‌های روی انگشتر درویشان مشخص و واضح است.
هوش مصنوعی: آسمان، انباشتگاه خوشبختی و بینیازیهاست، مثل بیدل که خوشه‌چین درویشان است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.