شعلهٔ بی‌طاقتی افسرده در خاکسترم
صد شرر پرواز دارد بالش خواب از سرم
سیرگلشن چیست تا درمان دل‌گیرد هوس
می‌کند یاد تو از گل صد چمن رنگین‌ترم
تازه است از من بهار سنبلستان خیال
جوهر آیینهٔ زانو بود موی سرم
موج بر هم خورده است آیینه پرداز حباب
می‌توان تعمیر دل‌کرد از شکست پیکرم
در غبار نیستی هم آتشم افسرده نیست
داغ چون اخگر نمکسودست از خاکسترم
می‌روم ازخویش در هر جنبش آهنگ شوق
طایر رنگم غبار شوخی بال و پرم
از نزاکت نشئه‌گیهای می عجزم مپرس
کز شکست خویشتن لبریز دل شد ساغرم
در محیط حادثات دهر مانند حباب چشم
پوشیدن لباس عافیت شد در برم
همچوشبنم جذبهٔ خورشید حسنی دیده‌ام
چون نگه پرواز دارد اشک با چشم ترم
تخم اشک حیرتم بی‌ریشهٔ نظاره نیست
در گره چون رشته پنهان است موج گوهرم
از خط لعل‌که امشب سرمه خواهد یافتن
می‌پرد بیدل به بال موج چشم ساغرم
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر نشان‌دهنده‌ی احساسات عمیق و پویا در دل شاعر است. شاعر از درون خود، آتش شوق و اشتیاق را در غم و خاکستر حس می‌کند. او به یاد معشوقش می‌افتد و احساس می‌کند که عشقش بیشتر از زیبایی‌های طبیعی است. شاعر همچنین دچار درد و شکست عاطفی است اما هنوز امید دارد و از حرارت درون خود نمی‌کاهد. در این مسیر، او از زندگی و حوادث گوناگون می‌گذرد و به زیبایی‌های نهفته در تجارب سخت زندگی پی می‌برد. نهایتاً، شاعر به پرواز و آزادی خیال خود اشاره می‌کند و در کنار غم‌هایش، اشک و شوق را نیز احساس می‌کند.
هوش مصنوعی: شعله‌های خاموشی که در درونم باقی مانده، هنوز هم مانند پرهایی پرواز می‌کنند. خواب و آرامش را از من گرفته‌اند و نمی‌گذارند راحت بخوابم.
هوش مصنوعی: گلشن به چه معنی است وقتی که دل به یاد تو در درد و درمان است؟ من از گل صد چمن، رنگین‌ترم و هوس تو را به دل دارم.
هوش مصنوعی: بهار تازه‌ای در دلم می‌وزد، گویی که زعفران‌ها در باغ سبز به شکوفه نشسته‌اند و من در حالتی عمیق و خیال‌انگیز به زیبایی موهایم می‌اندیشم.
هوش مصنوعی: موج‌ها به هم ریخته‌اند و حبابی می‌سازد؛ اما می‌توان دل را از شکست بدن دوباره ترمیم کرد.
هوش مصنوعی: در میان تاریکی و غبار عدم، آتش درونم خاموش نشده است و هنوز مانند خاکستری داغ، شعله ور و زنده هستم.
هوش مصنوعی: من از خودم دور می‌شوم و در هر حرکتی، شوقی دارم که مانند پرنده‌ای رنگارنگ است و غبار شادی بر بال و پرم نشسته است.
هوش مصنوعی: از لطافت و شوق و سرمستی‌ام نپرس، زیرا قلبم از خرد شدن درون خود، پر شده و در نتیجه ساغرم پر از این احساسات است.
هوش مصنوعی: در جهان پر از حوادث و اتفاقات، مثل حبابی که به سرعت می‌ترکد، پوشیدن لباسی که نشانه آرامش و امنیت باشد، بر من واجب شده است.
هوش مصنوعی: من همچون پرتو خورشید، زیبایی‌ای را دیده‌ام که چشم‌هایم پر از اشک شده و حالتی چون پرواز دارد.
هوش مصنوعی: عبارت بیانگر این است که احساسات عمیق و حیرت من به خاطر دیدن زیبایی‌ها و تجربیات زندگی بی‌پایه نیست. مانند رشتۀ پنهانی که در گره‌ای قرار دارد، وجود من نیز از عمق این احساسات و زیبایی‌ها تشکیل شده است. در واقع، من تحت تأثیر جواهرات و زیبایی‌های زندگی قرار گرفته‌ام و این تأثیرات ریشه‌دار هستند.
هوش مصنوعی: امشب از رنگ لعل، سرمه به دست می‌آید و بیدل با شور و شوق به تلاطم موج چشمای محبوبش می‌پرد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معدن شادیست این معدن جود و کرم
قبلهٔ ما روی یار قبلهٔ هر کس حرم
مهتر شاهان گیتی را همیشه کهترم
گر بخدمت نامدم معذور دارد مهترم
من بدیوان و سرای پادشاه دیگرم
گرچه نگذارد که یک روز از در او بگذرم
هر دو درگه را یکی بینم همی چون بنگرم
[...]
ظاهر شده است اینجا معدن جود و کرم
قبلۀ ما روی دوست قبلۀ هر کس حرم
گرچه دربستم در مدح و غزل یکبارگی
ظن مبر کز نظم الفاظ و معانی قاصرم
بلکه در هر نوع کز اقران من داند کسی
خواه جزوی گیر آن را خواه کلی قادرم
منطق و موسیقی و هیات بدانم اندکی
[...]
هر زمان زین سبز گلشن رخت بیرون می‌برم
عالمی از عالم وحدت به کف می‌آورم
تخت و خاتم نی و کوس رب هب‌لی می‌زنم
طور آتش نی و در اوج انا الله می‌پرم
هرچه نقش نفس می‌بینم به دریا می‌دهم
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.