دیدهٔ مشتاقی از هر مو به بار آورده‌ام
نخل بادامی ز باغ انتظار آورده‌ام
ششجهت دیدارگل می‌چیند از اجزای من
از تحیر زور بر آیینه‌زار آورده‌ام
حاصل معنیست با حسن عبارت ساختن
کعبه جویان رو به خاک پای یار آورده‌ام
تاکشد شوق انتظار خجلت از افسردگی
رنگ می‌جستم براتی بر بهار آورده‌ام
چشم آن دارم که گیرم عالمی را در کنار
چون مژه هر چند یک آغوش‌وار آورده‌ام
ای ادب بگذار تا مشق جنونی سرکنم
آخر این لوح جبین بهر چه کار آورده‌ام
سادگی می‌خندد از آیینهٔ اندیشه‌ام
دل ندارد هیچ و من بهر نثار آورده‌ام
ذره را از خودفروشی شرم باید داشتن
بی فضولی نیست هر چند انکسار آورده‌ام
بیدلانت عالمی دارند در بار نیاز
تحفه‌ام این بس که خود را در شمار آورده‌ام
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر احساسات عمیق و خواسته‌های درونی خود را به تصویر می‌کشد. او از عشق و انتظار سخن می‌گوید و بیان می‌کند که از هر رشته از وجودش احساس وابستگی و شوق به معشوق را بیرون آورده است. شاعر به زیبایی و مفهوم آفرینی اشاره می‌کند و اینکه آرزوی دیدار معشوقش را در همه جهات جستجو کرده است. او همچنین به سادگی و خلوص در احساساتش اشاره می‌کند و از خودگذشتگی و نیاز به عشق را بیان می‌نماید. در نهایت، شاعر به جمع‌آوری همه این احساسات و تفکرات می‌پردازد و خود را در شمار نیازمندان به عشق معشوق قرار می‌دهد.
هوش مصنوعی: عشق و انتظار باعث شده‌اند که من از هر رشته مو، اشک و حسرتی را بسازم. همچنین، مانند درخت نخل بادامی، بارش را از باغی پر از انتظار به دوش کشیده‌ام.
هوش مصنوعی: در شش جهت، زیبایی گل را از اجزای وجود من می‌چیند و من به خاطر حیرت و تعجب، با قدرت به سراغ آینه‌ای که بازتاب این زیبایی است، رفته‌ام.
هوش مصنوعی: معنی و مفهوم به خوبی بیان کردن موضوعات مهم، باعث می‌شود که انسان‌ها به سمت حقیقت و عشق حقیقی تمایل پیدا کنند. در این مسیر، انسان‌های جویای معارف و معنویت، خود را به نشانه‌های عشق و محبت نزدیک می‌کنند.
هوش مصنوعی: شوق و انتظار باعث می‌شود که از غم و ناراحتی احساس خجالت کنم. به دنبال رنگی برای جلب توجه بهار هستم.
هوش مصنوعی: من آرزو دارم که جهانی را در کنار خود داشته باشم، مانند مژگان که به طور ملایم و آرام در آغوش هم قرار گرفته‌اند.
هوش مصنوعی: ای ادب، اجازه بده تا من در این سفر جنون‌آمیز تجربه‌ای کسب کنم. آخر این پیشانی را برای چه هدفی به وجود آورده‌ام؟
هوش مصنوعی: سادگی به تفکر و اندیشه‌ام می‌خندد؛ هرچند که دلش را هیچ ندارد و من برای بخشش و نثار، آن را با خود آورده‌ام.
هوش مصنوعی: ذره‌ای که خود را به فروش می‌گذارد، باید از این کار شرمنده باشد. هیچ فضولی در کار نیست، هرچند که من باعث انکسار و شکست شده‌ام.
هوش مصنوعی: در دنیای بیدلانت، کسانی هستند که در لحظه‌های نیاز، به من نیز توجه دارند و این برای من کافی است که فقط خودم را در کنار آنها قرار دهم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
بلبل مستم پیام نوبهار آورده ام
تازه تر صوتی به باغ از صوت پار آورده ام
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.