عمرها شد بی‌نصیب راحتم از چشم خویش
چون نگه پا در رکاب وحشتم از چشم خویش
زین چمن صد رنگ عریانی تماشا کرده‌ام
همچو شبنم درگداز خجلتم از چشم خویش
بس که در یاد نگاهت سرمه شد اجزای من
کس نمی‌خواهد جدا یک ساعتم از چشم خویش
شوق دیدارم به هر آیینه توفان می‌کند
عالمی دارد سراغ حیرتم از چشم خویش
جوهر بینش خسک ریز بساط کس مباد
می‌پرد چول شمع رنگ طاقتم از چشم خویش
نسخهٔ موهوم امکان نقش نیرنگی نداشت
اینقدر روشن سواد عبرتم از چشم خویش
نیست ایمن خانهٔ آیینه از آفات زنگ
دستگاه خواب چندین غفلتم از چشم خویش
غیر موهومی دلیل مرکز آرام نیست
می‌گشاید ذره راه خلوتم ازچشم خویش
نُه فلک را یک قفس می‌بیند انداز نگاه
تا کجاها در فشار وسعتم از چشم خویش
چون شرر هر گه درین محفل نظر وا می‌کنم
می‌زند چشمک وداع فرصتم از چشم خویش
ناز هستی در نیاز آباد حسن آسوده است
نیست بی‌سیر نگاهت فطرتم از چشم خویش
یا رب این گلشن تماشاخانهٔ نیرنگ کیست
کرد چون آیینه پنهان حیرتم از چشم خویش
خواه دریا نقش بندم خواه شبنم گل کنم
رفتنی پیداست در هر صورتم از چشم خویش
امتحان آگهی بیدل سراپایم گداخت
همچو شمع افکند آخر همتم از چشم خویش
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به بیان احساسات عمیق و درونی شاعر می‌پردازد. او از بی‌نصیب بودن خود در زندگی و محبت سخن می‌گوید و از تجربه‌ها و نگاه‌هایی که به او الهام شده‌اند، صحبت می‌کند. شاعر از عواطفش نسبت به محبوب و درد و شوق دیدار او می‌نویسد. او به حسرت و ناامیدی خود اشاره کرده و می‌گوید هیچ کس نمی‌تواند این احساسات را از او بگیرد. مصیبتی که در انتظارش است و مفهوم ناپایدار زندگی را مورد تأمل قرار می‌دهد. در نهایت، او به واژه‌های زیبایی مانند گل و دریا اشاره کرده و روشن می‌سازد که خروج از این وضعیت دشوار و ناامیدکننده عملی ناممکن نیست، اما همچنان درگیر این احساسات عاطفی و برخورد با واقعیت‌های تلخ زندگی است.
هوش مصنوعی: سال‌ها گذشت و من از نگاه خود به آرامش نرسیدم، چون هر بار که به وحشت خود می‌نگرم، پاهایم به لرزه می‌افتد.
هوش مصنوعی: در این چمن که پر از رنگ‌هاست، من به تماشای زیبایی‌ها نشسته‌ام. مانند شبنم که در گرما ذوب می‌شود، از نگاه خودم خجالت زده‌ام.
هوش مصنوعی: به خاطر یاد چشم‌های تو، تمام وجودم سیاه‌چاله‌ای از غم و اندوه شده است. هیچ‌کس نمی‌تواند مرا از دنیای خودم و یک لحظه جدا کند.
هوش مصنوعی: علاقه و شوق ملاقات تو به قدری شدید است که هر بار با دیدن تو، دنیا در درونم به تلاطم می‌افتد. حالتی از شگفتی و حیرت بر من مستولی می‌شود که تنها از نگاه خودم نشات می‌گیرد.
هوش مصنوعی: نگاه عمیق و بیدار کسی مانند جوهری ارزشمند است و نباید اجازه دهیم که آن را به سادگی از دست بدهیم. مانند شمعی که در حال سوختن است، قدرت تحملمان به پایان می‌رسد و زیبایی‌امان از دید خودمان محو می‌شود.
هوش مصنوعی: در اینجا گفته شده که هیچ نسخه‌ای از واقعیت وجود ندارد که بتواند عذری برای فریب یا نیرنگ فراهم کند، چون من به وضوح از تجربیاتم درس گرفته‌ام و می‌توانم واقعیت را با چشمان خود ببینم.
هوش مصنوعی: خانهٔ آیینه هرگز از خطرات در امان نیست و من به خاطر بسیاری از خواب‌های غفلت‌آور، از دیدن واقعیات دور مانده‌ام.
هوش مصنوعی: در واقع، وجود حقیقتی غیر از خودم، دلیل بر سکون و آرامش من نیست؛ بلکه ذره‌ای از وجودم به من می‌آموزد که چگونه می‌توانم از دیدگاه خودم فاصله بگیرم و به درون ناگفته‌ها نفوذ کنم.
هوش مصنوعی: به نظر می‌رسد که شاعر به محدودیت‌ها و فشاری که بر او وارد می‌شود، اشاره کرده است. او با نگاهی به جهان و سیارات، به احساس حبس و محدودیتی در زندگی خود دچار است. او از دید خود می‌بیند که چگونه در این قفس وجودی، تحت فشار و تنگناهای مختلف قرار دارد.
هوش مصنوعی: هر بار که به این مجلس نگاه می‌کنم، شعله‌ای در وجودم روشن می‌شود و در عین حال، خداحافظی فرصت‌ها را از چشمم می‌بینم.
هوش مصنوعی: زیبایی و ناز زندگی در نیازمندی‌ها و آرزوها شکوفا می‌شود. آرامش و زیبایی وجود تو بدون نگاه تو کامل نیست و من از طریق چشمان خودم، به عمق وجودم پی می‌برم.
هوش مصنوعی: پروردگارا، این گلشنی که همچون یک تماشاخانه پر از نیرنگ است، چه کسی آن را ساخته است؟ من از دیدن آن به حیرت افتاده‌ام و نمی‌توانم خودم را ببینم.
هوش مصنوعی: می‌خواهم هر طور که شده، زیبایی‌های زندگی را به تصویر بکشم و آنها را نمایش دهم. اما در هر صورت، واقعیت این است که من به سمت رفتن پیش می‌روم و این موضوع به وضوح در چهره‌ام قابل مشاهده است.
هوش مصنوعی: امتحان زندگی من را مثل شمع ذوب کرده است، در نهایت تمام تلاش‌هایم را از دید خودم ناپدید می‌کند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.