بی‌تأمل در دم پیری مده بیرون نفس
از کتاب صبح مگذر سرسری همچون نفس
جسم خاکی دستگاه معنی پرواز توست
راست کن چندی درین خم همچو افلاطون نفس
گر نیاید باورت از حیرت آیینه پرس
صبح ما را نیست شام ناامیدی چون نفس
ای حباب از آبروی زندگی غافل مباش
چون گهر دزدیدنی دارد در این جیحون نفس
گردبادست اینکه دارد جلوه در دشت جنون
یا ز تنگی می‌تپد در سینهٔ مجنون نفس؟
بسکه زین بزم کدورت در فشار کلفتم
غنچه‌وارم برنمی‌آید ز موج خون نفس
آه از شام جوانی صبح پیری ریختند
آنچه می‌زد بال عشرت می‌زند اکنون نفس
شعله‌ای دارد چراغ زندگی کز وحشتش
در درون دل تمنا می‌تپد بیرون نفس
فیضها می‌باید از حرف بزرگان گل کند
صبح روشن می‌شود تا می‌زند گردون نفس
خامشی دارد به ذوق عافیت تقلید مرگ
تا به کی بندد کسی بیدل به این مضمون نفس
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این گلایه‌های شاعر به بیان تأمل در زندگی و گذر زمان می‌پردازد. او از پیری و جوانی سخن می‌گوید و تاکید می‌کند که نباید به سادگی از زندگی گذر کرد. جسم انسان را به عنوان وسیله‌ای برای روح و پرواز معنی توصیف می‌کند و از حیرت و زیبایی‌های حیات یاد می‌آورد. شاعر به هشیاری و آگاهی از منبع زندگی اشاره دارد و خطر غفلت و ناامیدی را متذکر می‌شود. او از دشواری‌های زندگی و فشارهای آن می‌گوید و بر لزوم بهره‌برداری از تجربه‌های بزرگان برای به دست آوردن فیض و روشنی در زندگی تأکید می‌کند. در نهایت، شاعر به خاموشی و تقلید از مرگ اشاره می‌کند و از فرد می‌خواهد تا گفتمان زندگی را فراموش نکند.
هوش مصنوعی: بدون فکر و تأمل از لحظه پیری خارج نشو، و بدون دقت مانند نفس کشیدن، از صبح عبور نکن.
هوش مصنوعی: بدن مادی تو وسیله‌ای برای پرواز روح توست، پس مدت کوتاهی در این حالت مانند افلاطون اندیشه کن و به جا نیاور.
هوش مصنوعی: اگر به واقعیت‌های زندگی اعتقاد نداری، از آیینه‌ای که حیرت‌انگیز است بپرس؛ صبح ما، نشانه‌ای از امید است و شب ما، نشانه‌ای از ناامیدی است، مانند نفس کشیدن.
هوش مصنوعی: ای حباب، از ارزش و زیبایی زندگی غافل نشو، زیرا در این دنیای بزرگ، نکات و داشته‌های ارزشمندی وجود دارد که ممکن است به راحتی از دست برود.
هوش مصنوعی: این جمله به تصویر کشیدن حالتی است که در آن فردی دچار هیجان و اضطراب است. او همچون گردبادی در دشت جنون می‌چرخد و یا از شدت هیجان، نفسش در سینه‌اش به تنگی می‌افتد. این احساسات نشان‌دهنده یک درگیری عاطفی و درونی عمیق است که ممکن است به خاطر عشق یا جنون ناشی از آن باشد.
هوش مصنوعی: به خاطر فشاری که از کدورت‌های این محفل بر من آمده، مانند غنچه‌ای هستم که از شدت هیجان و فشار، توانایی باز شدن ندارم و نفس کشیدنم تحت‌فشار است.
هوش مصنوعی: آه از روزهای شاد جوانی که به سرعت گذشتند و اکنون در صبح پیری آرامش و لذت‌های آن دوران دیگر وجود ندارد. حالا نفس کشیدن نیز بار سنگینی دارد و شادابی گذشته جای خود را به اندوه و حسرت داده است.
هوش مصنوعی: چراغ زندگی شعله‌ای دارد که از ترس، در درون دل آرزو می‌تپد و نفس می‌کشد.
هوش مصنوعی: سخنان و آموزه‌های بزرگانی که در زندگی با فضل و حکمت هستند، می‌تواند به مانند گلی در صبح روشن شکوفا شود و این تغییرات در زندگی انسان‌ها را به وجود آورد. وقتی که بحبوحه‌ی زندگی آرام می‌گیرد و آفتاب تازه می‌تابد، نفس‌های زندگی تازه‌ای جاری می‌شود.
هوش مصنوعی: سکوتی وجود دارد که به خاطر راحتی ناشی از بی‌خیالی شبیه به مرگ است و نمی‌دانم تا چه زمانی کسی می‌تواند به این حس مرگبار و بی‌عملی ادامه دهد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
ای دلت صیاد راز، از لب مده بیرون نفس
کز خموشی رشته می‌بندد به صد مضمون نفس
با خیال از حسن محجوب تو نتوان ساختن
حیرتم در دل مگر آیینه دزدد چون نفس
چشم مخمور تو هر جا سرخوش دور حیاست
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.