بس که از شادابی خطت شد این گلزار سبز
خاک می‌گردد چو ابر از سایهٔ دیوار سبز
زبن هوا گر دانهٔ تسبیح گیرد آب و رنگ
می‌شود چون ریشه‌های تاکش آخر تار سبز
می‌نماید بی‌نسیم مقدم جان‌پرورت
سبزهٔ این باغ، چون رگ، بر تن بیمار سبز
نخل عجزم، آبیارم التفاتی بیش نیست
می‌توان کردن مرا از نرمی گفتار سبز
خرمی در طینت مردم به قدر غفلتست
دارد این آیینه‌ها را شوخی زنگار سبز
جزوها را تابع کیفیت کل بودنست
سنگ هم در شیشه می‌غلتد چو شد کهسار سبز
صورت خاکیم و دام اعتباری چیده‌ایم
ریشهٔ ما را دمیدن می‌کند ناچار سبز
بهرهٔ تحقیق از تقلید بردن مشکلست
خضر نتوان شد، کنی گر جامه و دستار سبز
ساز و برگ عشرت از بار تعلق رستن است
سرو را آزادگیها دارد این مقدار سبز
چون خط پرگار هستی حلقه در گوشم کشید
کرد آخر گرد خود گردیدنم زنار سبز
عالمی را دستگاه از مرگ غافل کرده است
بنگ دارد هرچه می‌بینی در این گلزار سبز
عارضش از سایهٔ گیسو به خط غلتیده است
برگ گل کم می‌شود بیدل به زهرمار سبز
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این شعر به زیبایی و شادابی طبیعت و تأثیر آن بر زندگی انسان‌ها اشاره می‌کند. او به نمادهای طبیعی مانند گل، سبزه و نخل می‌پردازد و ارتباط عمیق میان انسان و طبیعت را به تصویر می‌کشد. در این شعر به نوعی تضاد بین زیبایی و غفلت انسان‌ها اشاره شده و بیان می‌شود که حتی در دل شادابی، بیماری و محرومیت وجود دارد. شاعر به دنبال حقیقت و آزادگی است اما متوجه می‌شود که آزادی واقعی در گرو رهایی از تعلقات دنیوی است. همچنین، به نقش زمان و مرگ در زندگی اشاره می‌شود و زندگی را به مثابه یک حلقه می‌بیند که انسان‌ها را به خود مشغول کرده است. در نهایت، شعر بازتابی از نگرانی‌ها و پرسش‌های زندگی انسان در جهانی است که به ظاهر زیبا به نظر می‌رسد.
هوش مصنوعی: به خاطر زیبایی و شادابی چهره‌ات، باغی سرسبز به نظر می‌رسد و خاک آن تحت تأثیر سایه‌های دیوار سبز، مانند ابر، تغییر می‌کند.
هوش مصنوعی: اگر دانه تسبیح تحت تأثیر هوا قرار بگیرد، رنگ و بویی پیدا می‌کند که شبیه ریشه‌های سبز تاک می‌شود.
هوش مصنوعی: در absence از نسیم، سبزه‌های این باغ مانند رگ‌های بر تن یک بیمار، به حضور تو اشاره می‌کنند و حالتی از زندگی را به نمایش می‌گذارند.
هوش مصنوعی: نخل ناتوانی من، تنها یک توجه مختصر است؛ می‌توانم از لطافت کلمات سبز، بر خود بیفزایم.
هوش مصنوعی: شادی و سرزندگی در سرشت انسان‌ها به اندازه‌ای است که ناشی از غفلت و بی‌خبر بودن از واقعیت‌هاست و این حالت، مانند لکه‌های سبز روی آینه‌ها، به وضوح دیده نمی‌شود.
هوش مصنوعی: اجزای یک چیز تحت تأثیر کیفیت کل آن هستند، به گونه‌ای که حتی سنگ نیز در شیشه به راحتی حرکت می‌کند وقتی که آن چشمه سبز شده است.
هوش مصنوعی: ما از خاک ساخته شده‌ایم و در این دنیا به ظاهر اعتبار و جایگاهی برای خود ساخته‌ایم، اما در حقیقت، زندگی ما به نفس و حیات الهی بستگی دارد و این نفس است که ما را زنده و سرزنده نگه می‌دارد.
هوش مصنوعی: تحقیق و پژوهش از تقلید بهره می‌گیرد و رسیدن به مقام خضر (که نماد دانش و هدایت است) کار آسانی نیست. حتی اگر لباس و نشانه‌های ظاهری آن را داشته باشی، به واقعیت نخواهی رسید.
هوش مصنوعی: برای رسیدن به شادی و خوشبختی، باید از وابستگی‌ها و دغدغه‌های دنیا دور شد. مانند سرو که با آزادگی و بی‌نیازی، زیبایی و سرسبزی خود را حفظ کرده است.
هوش مصنوعی: به دلیل وجود ارتباطی میان انسان و هستی، زندگی انسان به شکل دایره‌ای در می‌آید. در این حالت، مانند حلقه‌ای که در گوشم آویزان است، همه چیز به دور خود می‌چرخد و در نهایت انسان به این موضوع پی می‌برد که وجودش برای خود و دیگران چه معنا و هدفی دارد. در این دوران، ما به سبزینگی و زندگی نو می‌رسیم، که نماد تحول و رشد است.
هوش مصنوعی: دستگاه آفرینش باعث شده است که انسان‌ها از مرگ بی‌خبر بمانند، بنابراین هر چیزی که در این باغ سرسبز می‌بینی، نشان‌دهنده‌ی زندگی و زیبایی است.
هوش مصنوعی: موهای او مانند سایه‌ای روی صورتش افتاده و زیبایی‌اش را بیشتر کرده است. با این حال، بیدل (شاعر) احساس می‌کند که همچنان چیزی از زیبایی‌اش کاسته می‌شود و این احساس تلخی مانند زهر است، هرچند که رنگ سبز زیبایی را به تصویر می‌کشد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
گشت خط بر گرد آن رخسار چون گلنار سبز
همچو در باغی که گردد دامن گلزار سبز
رفت آن کز جور گیسویش جهان بودی سیاه
زین پس از دور خطش گردد در و دیوار سبز
باغ رویش سبز شد وز بهر چشمش درخور است
[...]
هر کجا آیینهٔ ما گردد از زنگار سبز
گر همه طوطی شوی نتوان شد آن مقدار سبز
این چمن الفت‌پرست سایهٔ گیسوی کیست
سبزه می‌جوشد به گردن رشتهٔ زنٌار سبز
برگ عیش قانعان بی‌گفتگو آماده است
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.