درس هستی فکر تکراری ندارد خوانده گیر
ای فضول مکتب رنگ این ورق‌گردانده‌گیر
آنقدرها نیست بار الفت این کاروان
دامنت‌گرد نفس دارد چو صبح افشانده‌گیر
جزکف بی‌مغز از این دریا نمی‌آید برون
ای‌گهر مشتاق، دیگی از هوس جوشانده‌گیر
رنگ پروازت چو شمع آغوش پیداکرده‌ست
با وداع خویش این‌کر و فر از خود رانده‌گیر
ای جنون چندین غبارکر و فر دادی به باد
خاک بنیاد مرا هم یک دو دم شورانده‌گیر
خلقی از رسوایی هستی نظر پوشید و رفت
بر سر این عیب مژگانی تو هم پوشانده گیر
دامن خاکست آخر مقصد سعی غبار
گر همه فکرت فلک‌تازست بر جا مانده‌گیر
در نگینها اعتبار نام جز پرواز نیست
نقش خود هرجا نشاندی همچنان بنشانده گیر
بی‌تامل هرچه‌گویی نیست شایان اثر
تیغ حکمی گر ببازی اندکی خوابانده گیر
ای غرور اندیشه بر وهم جهانگیری مناز
قدرتی گر هست دست بیدل وامانده گیر
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به بررسی و انتقاد از بی‌فکری و سطحی‌نگری انسان‌ها می‌پردازد. شاعر از خواننده می‌خواهد که از طرز تفکر تکراری و سطحی دست بردارد و به عمق مسائل توجه کند. او به زیبایی‌های زندگی و عشق اشاره می‌کند و از توانایی‌های درونی انسان سخن می‌گوید، اما همچنین هشدار می‌دهد که نباید فریب ظاهر دنیا را خورد. این شعر دعوتی است برای جستجو در دل حقیقت و پرهیز از غفلت در برابر زیبایی‌ها و ارزش‌های واقعی زندگی. شاعر به خودآگاهی و تلاش برای شناخت عمیق‌تر از هستی تأکید دارد و به مخاطب یادآوری می‌کند که نباید در دام غرور و توهم گرفتار شود.
هوش مصنوعی: درس زندگی تکرار نمی‌شود، پس توجه کن و از حاشیه‌ها دور باش. رنگ و لعاب‌های دنیا را فراموش کرده و به حقیقت بپرداز.
هوش مصنوعی: به اندازه‌ای که فکر می‌کنی، عشق و پیوند این کاروان سنگین نیست. تو هم مثل صبح، نویدبخش و پرطراوتی، در این مسیر می‌توانی به زیبایی و آرامش ادامه دهی.
هوش مصنوعی: تنها چیزی که از این دریا بیرون می‌آید، دست بی‌فکر است؛ ای گوهر مشتاق، دیگی پر از آرزو را به خاطر داشته باش.
هوش مصنوعی: پرواز تو مانند شمعی است که در آغوش روشنایی خود را نشان می‌دهد، با خداحافظی از خود، از نیکی و شادی دوری کن.
هوش مصنوعی: ای دیوانگی، تو چه بی‌رحمانه ویرانی و غبار به سر و زندگی‌ام آوردی! آیا نمی‌توانی به مدت کوتاهی هم که شده، آرامش را به من بازگردانی؟
هوش مصنوعی: افرادی هستند که از سر شرمندگی و ناهنجاری‌های وجودی خود، به طور پنهانی می‌گذرانند و به مسیر خود ادامه می‌دهند. تو نیز می‌توانی این عیب و نقص را پنهان کنی و به راهت ادامه دهی.
هوش مصنوعی: کوشش برای رسیدن به هدف نهایی، در نهایت به جایی می‌رسد که با خاک و غبار سر و کار داریم. اگر تمام تلاش‌هایت به آنچه که در ذهنت است مربوط می‌شود، پس باید در همان نقطه باقی بمانی و به آن بچسبی.
هوش مصنوعی: در جواهرات، ارزش نام آنها بیشتر از خود جواهرات نیست. هر جا که نشسته باشند، هویت و اعتبارشان همانجا باقی می‌ماند.
هوش مصنوعی: هر چه بدون تفکر و تامل بگویی، ارزش و اثر خاصی نخواهد داشت. اگر کمی از خواب غفلت بکشی و با دقت بیشتری فکر کنی، به حقیقتی عمیق‌تر دست خواهی یافت.
هوش مصنوعی: ای مغروری که به اندیشه‌ات برتری و تسلط بر دنیا را نسبت می‌دهی، اگر تو قدرتی داری، از آن نهراس و آن را در دست‌کسی با اراده قوی که در حال ناتوانی است، بزن.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.