ای قاصد تحقیق ز تسلیم مددگیر
هر چند رهت تا سر زانوست بلد گیر
فرصت اثر کاغذ آتش زده دارد
چشمی به خیال آب ده و عمر ابد گیر
پس از توگذشته‌ست غبار رم فرصت
زین مدّ امل آب به غربال و سبد گیر
بی مغزی از این بحر فتاده‌ست به ساحل
گیرم گهرت آینه پرداخت ز بد گیر
خلقی به غبار هوس پوچ نفس سوخت
چندی تو هم از وهم پی جان و جسد گیر
قدرت به جز اخلاق ز مردان نپسندد
گیرایی اگر دست دهد ترک حسد گیر
گرتربیت خلق بد و نیک ضروری است
چون زر سر بیمغز خران زیر لگد گیر
ناموس غنا درگروکسوت فقرست
گر آب رخ آینه خواهی به نمد گیر
کارت به خود افتاده، چه دنیا و چه عقبا
هرگاه قبول خودی اینها همه رد گیر
جز ذات احد نیست، چه تشبیه و چه تنزیه
خواهی صنم ایجاد کن و خواه صمد گیر
بیدل غم آوارگی دیر و حرم چند
آن راه که دور از بر خویش است بلد گیر
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به نقد و بررسی زندگی و معانی عمیق آن می‌پردازد. شاعر به فردی می‌گوید که با تسلیم در برابر شرایط، می‌تواند از فرصت‌های گذرا بهره‌برداری کند. او تأکید می‌کند که باید به حقیقت زندگی توجه کنیم و از تخیلات بی‌فایده دوری کنیم. قدرت واقعی در اخلاق و انسانیت نهفته است و بر این نکته تأکید می‌کند که انسان باید در پی تربیت خود و دیگران باشد. همچنین، او به این حقیقت اشاره می‌کند که زندگی دنیوی و آخرتی به خود فرد بستگی دارد و در نهایت، انسان باید به ذات خداوند توجه کند و از او راهنمایی بخواهد. در پایان، شاعر از مسیر دوری و آوارگی سخن می‌گوید و از کسی می‌خواهد که راه درست را بشناسد و دنبال کند.
هوش مصنوعی: ای پیام‌آور، در تحقیق و بررسی تسلیم کمک کن. هرچند که راهت تا زانو بیشتر نرسد، به مقصد خود برس.
هوش مصنوعی: فرصت شبیه کاغذی است که در حال سوختن است، پس باید با دقت و فکر به آینده نگاه کنی و از زندگی ابدی بهره‌مند شوی.
هوش مصنوعی: زمانی که تو را پشت سر گذاشتم، غبار فراموشی بر زندگی‌ام نشسته است. دیگر فرصت این را ندارم که به آرزوهایم بچسبم، باید آب را با غربال پایین نکشم و در سبد جمع‌اوری نکنم.
هوش مصنوعی: کسی که از دریا بی‌خبر و نادان به ساحل رسیده، من آنجا را می‌گیرم تا تو را از بدی‌ها دور نگه‌دارم.
هوش مصنوعی: برخی از مردم به خاطر آرزوها و خواسته‌های بی‌اساس خود آسیب می‌بینند. تو هم از خیال بافی در مورد روح و جسم خود فاصله بگیر و به حقیقت آنها توجه کن.
هوش مصنوعی: قدرت واقعی و شایسته تنها در کنار اخلاق نیکو است. حتی اگر انسان به قدرتی دست یابد، باید حسادت را ترک کند و بر خودش مسلط باشد.
هوش مصنوعی: اگر تربیت افراد خوب و بد لازم است، مانند زر گرانبهاست که اگر بدون مغز و فکر باشد، زیر پا و لگد قرار می‌گیرد.
هوش مصنوعی: ثروت و شکوه در دست کسانی است که در لباس فقر زندگی می‌کنند. اگر به زیبایی و نیکی چهره‌ات اهمیت می‌دهی، باید از چیزهای ساده و بی‌پیشرفت استفاده کنی.
هوش مصنوعی: هرگاه به خودت مشغول شوی و درک بهتری از خود پیدا کنی، متوجه می‌شوی که دنیا و آخرت در واقع چیزی جز انعکاسی از درون تو نیستند. پذیرش و شناخت خود، باعث می‌شود که از تمام این ظواهر رد شوی و به عمق وجود خود دست یابی.
هوش مصنوعی: هیچ‌کس جز خدا وجود ندارد، پس اگر می‌خواهی مجسمه‌ای بسازی یا به صفات بی‌نظیر او توجه کنی، هر دو یک اصل دارند.
هوش مصنوعی: غم دوری از وطن و احساس آوارگی انسان را به یاد مسیری می‌اندازد که اگرچه دور از منزل و محبوبش است، اما هنوز باید آنجا را بشناسد و با آن آشنا شود.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.