نه غنچه عافیت افسون، نه گل بقا تأثیر
جهان رنگ، شکست که می‌کند تعمیر
نشد ز عالم و جاهل جز اینقدر معلوم
که آن به خواب فتاد آن دگر پی تعبیر
گرفتم اوج پر است اعتبار عنقایت
به نارسایی بال مگس،کلاغ مگیر
نفس مسوز به آرایش بساط جنون
بس است آبله فانوس خانهٔ زنجیر
به تیغ هم نشود باز عقدهٔ گرداب
به موج خون مکن ای بحر ناخن تدبیر
به شرم‌کوش‌که بنیاد حسن خوبان را
گرفته‌اند در آب گهر گل تعمیر
دلیل عبرت ما نیست غیر آ‌گاهی
گشاد دام نگاه است وحشت نخجیر
نیافتیم در این کارگاه فقر و غنا
کم احتیاجی خود جز کفایت تقدیر
چه ممکن است که ما را ز یأس وانخرد
به قحط سال ترحم ذخیرهٔ تقصیر
زمان فرصت دیدار سخت موهوم است
به سایهٔ مژه نظّاره می‌کند شبگیر
ز تیغ حادثه پروا نمی‌کند بیدل
کسی‌که برتن او جوشن است نقش حصیر
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به بررسی طبیعت زندگی و چالش‌های آن می‌پردازد. شاعر به عدم تحقق آرزوها و بی‌ثباتی جهان اشاره می‌کند و می‌گوید که در زندگی چیزی جز خواب و رویای دست نیافتنی وجود ندارد. او از نارسایی‌ها و مشکلاتی که انسان‌ها با آن روبرو هستند، سخن می‌گوید و بر این نکته تأکید می‌کند که تلاش برای رسیدن به خوشبختی نباید باعث سوختن نفس و روح فرد شود. همچنین، شاعر به عدم امکان تغییر سرنوشت و تقدیر اشاره می‌کند و می‌گوید که برخی از تجربیات تلخ، عبرت‌آموزند. در نهایت، او از بی‌توجهی به خطرات و چالش‌های بیرونی سخن می‌گوید و از انسان می‌خواهد که با شجاعت با سختی‌ها مواجه شود.
هوش مصنوعی: نه خوشی و آسودگی می‌تواند ما را فریب دهد، و نه زیبایی و ماندگاری چیزی، زیرا تاثیرات دنیای رنگ و دگرگونی، حتی بر بازسازی و ترمیم ما نیز تأثیرگذار است.
هوش مصنوعی: از دنیای دانا و نادان تنها همین مشخص شد که یکی در خواب رفته و دیگری در پی فهمیدن خواب اوست.
هوش مصنوعی: به این معنی که من به موفقیت و اعتبار دست یافته‌ام، اما نباید به خاطر نواقص و کمبودهای دیگران، مثل مگس یا کلاغ، ارزش خود را پایین بیاورم.
هوش مصنوعی: نفس خود را سوزان نکن، چون زیبایی جنون تنها به همین بساط وابسته است، و مانند آبله‌ای که به روشنایی خانه‌های زنجیر دچار شده، نباید غرق در درد و رنج شوی.
هوش مصنوعی: هرگز نمی‌توان با زور و سرزنش مشکلات عمیق را حل کرد. ای دریا، با نیرنگ و تدبیر خود، لطفاً خیال نکن که می‌توانی این چالش‌ها را به راحتی مدیریت کنی.
هوش مصنوعی: به دلیل حیا و شرم، افرادی که زیبایی‌های خوبان را تحت تأثیر قرار داده‌اند، در تلاشند تا آن را در آب و جواهر گل بهبود بخشند.
هوش مصنوعی: دلیل عبرت ما تنها ناآگاهی نیست، بلکه گستردگی دام نگاه است که ترس شکارچی را به وجود می‌آورد.
هوش مصنوعی: در این کارگاه زندگی، نه فقر و نه ثروت را نیافتیم و تنها چیزی که داریم، به اندازه کافی بودن تقدیر ماست.
هوش مصنوعی: آیا ممکن است که ما از ناامیدی و بی خردی، به قحطی و کمبود احتیاج به رحمت و بخشش ناشی از گناهان دچار شویم؟
هوش مصنوعی: فرصت دیدار بسیار نادر و غیرقابل پیش‌بینی است. در این زمان، چشم‌ها به آرامی در انتظار هستند و در دل شب به تاریکی نگاه می‌کنند.
هوش مصنوعی: کسی که بر تنش زره‌ای از ایمان و قاطعیت دارد، از سختی‌ها و مشکلات زندگی نمی‌ترسد و در برابر سختی‌ها مقاوم است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
همی بکشتی تا در عدو نماند شجاع
همی بدادی تا در ولی نماند فقیر
بسا کسا که بره‌ست و فرخشه بر خوانش
بسا کسا که جوین نان همی نیابد سیر
مبادرت کن و خامش مباش چندینا
[...]
نگر به لاله و طبع بهار رنگ پذیر
یکی برنگ عقیق و دگر ببوی عبیر
چو جعد زلف بتان شاخهای بید و خوید
یکی همه زره است و دگر همه زنجیر
درخت و دشت مگر خواستند خلعت زا بر
[...]
بتی که راستی از قد او رباید تیر
بتیر غمزه ز گردون فرود آرد تیر
نه سیب سرخ بود با رخان او مر مهر
نه با درنگ بود چون رخان من مه تیر
ز خواب دیده پر آب من ندارد بهر
[...]
بهست قامت و دیدار آن بت کشمیر
یکی ز سرو بلند و یکی ز بدر منیر
بتی که هست رخ و زلف او به رنگ و به بوی
یکی شبیه عقیق و یکی بسان عبیر
دل و برش به چه ماند به سختی و نرمی
[...]
عمید دولت عالی و خاص مجلس میر
امین گنج شه و حمل بخش حمله پذیر
نهاده روی ز حضرت بدین دیار به غزو
به طالعی که قضا روبود به فتح بشیر
گشاده حشمت او دست عدل بر عالم
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.