همتی گر هست پایی بر سر دنیا زنید
همچو گردون خیمه‌ای در عالم بالا زنید
خانه‌پردازی نمی‌باید پی آرام جسم
این غبار رفته را در دامن صحرا زنید
نیست ساز عافیت در محفل‌گفت و شنود
گوش اگر باز است باری قفل بر لب ها زنید
می‌توان فرهاد شد گر بیستون نتوان شدن
تیغ اگر بر سر نباشد تیشه‌ای بر پا زنید
شهرت موهوم ننگ بی‌نشانی تا به کی
آتش گمنامیی در شهپر عنقا زنید
نقد راحت برده‌اند از کیسه‌گاه زندگی
بعد از این چون شعله در خاکستر خود وازنید
خاک صحرای فنا خمخانهٔ جوش بقاست
یک قلم ساحل شوید و ساغر دریا زنید
کشتهٔ تیغ نگاه لاله رویانیم ما
شمع داغی بر سر لوح مزار ما زنید
بزم ما را غیر قلقل مطربی در کار نیست
ساقیان دستی به ساز گردن مینا زنید
بیقراری همچو اشک از دیده‌ها افتادنست
حلقه‌ای چون داغ باید بر در دلها زنید
حسرت می گر نباشد نیست تشویش خمار
بشکنید امروز جام و سنگ بر فردا زنید
مصرع آهی که گردد از شکست دل بلند
گر فتد موزون به گوش بیدل شیدا زنید
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر دعایی است برای زندگی پرفروغ و فعال. شاعر با استفاده از تصاویری زیبا به ما یادآوری می‌کند که باید در دنیای پر از چالش و مشکل، از خواب و آسایش صرف نظر کنیم و تلاش کنیم تا زندگی خود را پایین نیاوریم. او به این نکته اشاره می‌کند که نباید درگیر راحتی‌های زودگذر شویم و باید در جستجوی حقیقت و عمق زندگی باشیم. از ما می‌خواهد که با شجاعت و اراده به سمت اهداف خود برویم و از غم‌ها و محدودیت‌ها نترسیم. در نهایت، شاعر تأکید می‌کند که باید با همت و عشق، با زندگی مواجه شویم و لحظات شیرین و اصیل را خلق کنیم.
هوش مصنوعی: اگر اراده و تلاشی قوی دارید، می‌توانید بر بالای دنیا بایستید و همچون چادری در آسمان، زندگی‌تان را بسازید.
هوش مصنوعی: باید بدانیم که جستجوی آسایش و آرامش برای جسم بی‌جان و فراموش شده‌ای که در دامن طبیعت قرار دارد، کار درستی نیست.
هوش مصنوعی: در محیط‌هایی که به بحث و گفتگو پرداخته می‌شود، اگر گوش‌ها شنوا باشند، و این فضا برای آرامش و آسایش نیست، بهتر است که سکوت را اختیار کنیم و زبان را بر روی لب‌ها ببندیم.
هوش مصنوعی: اگر نتوانی به قله‌ی بیستون دست یابی، می‌توانی همچنان به تلاش ادامه دهی و با شجاعت و قدرت اراده‌ات، بر مشکلات غلبه کنی. اگر در مسیر دشواری‌ها شمشیری بر سرت نباشد، می‌توانی با تیشه‌ای که در دست داری، به پیش بروی و بر موانع فائق آیی.
هوش مصنوعی: شناسایی ناشی از شهرت می‌تواند به عنوان یک عیب بزرگ به حساب آید، چرا که در نهایت، این شهرت بدون معناست و فقط بر آتش ناشناسی و گمنامی می‌افزاید. پس از این همه، چگونه می‌توان انتظار داشت که به تعالی و شناخته شدن دست یابیم؟
هوش مصنوعی: پس از این، زندگی خود را به طور مطلوب به دست می‌آورید، مانند شعله‌ای که از خاکستر بیرون می‌آید.
هوش مصنوعی: سرزمین فنا مانند مکانی است که در آن، نوشیدن از بقا و زندگی جاودان امکان‌پذیر است. با یک اشاره ساده، به سمت ساحل بروید و از دریای زندگی لذت ببرید.
هوش مصنوعی: ما از عشق و زیبایی لاله‌روان آسیب دیده‌ایم و مانند شمعی در حال سوختن هستیم که بر سر قبرمان باید یادبودی قرار داده شود.
هوش مصنوعی: در مجالس ما فقط صدای خوش مطرب به گوش می‌رسد و هیچ چیز دیگری اهمیت ندارد. ای ساقیان، فقط کافی است دستی به ساز بزنید و گردن مینا را پر کنیم.
هوش مصنوعی: بیقراری به مانند اشک است که از چشم‌ها می‌ریزد؛ باید بر دل‌های شکسته و داغ‌دار حلقه‌ای بزنید تا نشان‌دهنده‌ی آن درد باشد.
هوش مصنوعی: اگر افسوس و حسرتی وجود نداشته باشد، دیگر نگران و دلتنگی نیست. امروز را غنیمت بشمارید و از زندگی لذت ببرید، چرا که فردا هنوز در دست نیست.
هوش مصنوعی: اگر دل شکسته‌ای آه بلند بکشد و این آه به صورت موزون و دلنشین به گوش کسی که عاشق است برسد، تأثیر عمیقی خواهد داشت.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
زندگی افسرد فال شوخی سودا زنید
انتخاب عالم آشوبی ازین اجزا زنید
چند چون گرداب باید بود محو پیچ و تاب
بر امید ساحلی چون موج دست و پا زنید
بر فروغ شمع بیداد نفس تیغ است و بس
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.