طرهٔ او در خیالم گر پریشان می‌شود
از نفس هم دل پریشانتر پریشان می‌شود
ای بسا طبعی که در جمعیتش آوارگیست
شعله از گل‌کردن اخگر پریشان می‌شود
از شکست خاطر ما هیچکس آگاه نیست
این غبار از عالم آنسوتر پریشان می‌شود
چون فنا نزدیک شد مشکل بود ضبط حواس
در دم پرواز بال و پر پریشان می‌شود
ای سحر بر گیر و دار جلوهٔ هستی مناز
این تجمل تا دم دیگر پریشان می‌شود
اینقدر گرد جهان گشتن جنون آوارگیست
چرخ را هر صبح مغز سر پریشان می‌شود
هرزه‌گردی شاهد بی‌انفعالیهای ماست
خاک ما گر نم کشد کمتر پریشان می‌شود
ای چراگاه هوس از آدمیت شرم دار
خرمنت در فکر گاو و خر پریشان می‌شود
خاکدان دهر بیدل مرکز آرام نیست
خواب ما آخر بر این بستر پریشان می‌شود
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به احساسات عمیق و آوارگی انسان در دنیای بی‌ثبات اشاره دارد. شاعر با استفاده از تصاویری شگفت‌انگیز به توصیف پریشانی‌های ذهنی و روحی می‌پردازد. او به بی‌خبری دیگران از دل‌شکستگی‌ها و مشکلات شخصی اشاره می‌کند و بیان می‌کند که در نزدیکی فنا، حفظ توجه و آرامش دشوار می‌شود. در اینجا، دنیای مادی به عنوان منبع پریشانی دیده می‌شود و شاعر اشاره می‌کند که جستجوی مادیات و هوس‌ها تنها به آوارگی و سردرگمی منجر می‌شود. در نهایت، شاعر به حقیقت زندگی و ناپایداری آن اشاره کرده و از عدم آرامش در زندگی روزمره سخن می‌گوید.
هوش مصنوعی: وقتی در خیال به موهای او فکر می‌کنم و آنها نامنظم می‌شوند، نفس می‌کشم و این باعث می‌شود دل من هم بیشتر و بیشتر آشفته شود.
هوش مصنوعی: در میان افرادی که به نظر می‌رسد شاد و سرزنده‌اند، ممکن است در دل آنها احساساتی از درد و سردرگمی وجود داشته باشد. مانند شعله‌ای که از زغال‌های پراکنده و بی‌نظم برمی‌خیزد و خبر از وجود آتش درون می‌دهد.
هوش مصنوعی: هیچکس از دل‌شکستگی و ناراحتی ما خبر ندارد و این غبار ناامیدی از دنیای ما به دنیای دیگر پراکنده می‌شود.
هوش مصنوعی: با نزدیک شدن به مرگ، حفظ تمرکز و توجه دشوار می‌شود و در لحظه پرواز، حالتی آشفته پیدا می‌کند.
هوش مصنوعی: ای سحر، جلوهٔ وجود من را بگیر و از این زرق و برق دست بکش، چرا که تا لحظهٔ دیگر همه چیز بی‌نظم و آشفته می‌شود.
هوش مصنوعی: بدون شک، بی‌وقفه گشت و گذار در جهان باعث دیوانگی و احساس آواره‌گی می‌شود. هر روز که می‌گذرد، ذهن انسان دچار سردرگمی و پریشانی می‌شود.
هوش مصنوعی: بی‌تحرکی‌های ما در زندگی، مانند کسی است که در حال گردش و بی‌فکری است. اگر زمین ما، به اندازه کافی رطوبت نگیرد، کمتر دچار آشفتگی و بی‌نظمی می‌شود.
هوش مصنوعی: ای سرزمین آرزوها، از بشر خجالت بکش. چرا که به خاطر تو، حیوانات هم در نگرانی به سر می‌برند.
هوش مصنوعی: زندگی در این دنیا آرامش ندارد و ما نمی‌توانیم به راحتی در آن خواب خوشی داشته باشیم. در نهایت، آرامش ما بر روی این بستر نامنظم و ناآرام از بین خواهد رفت.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
اشکم از پیری به چشم تر پریشان می‌شود
صبحدم جمعیت اختر پریشان می‌شود
می‌دهد سرسبزی این مزرع از ماتم نشان
دانه را از ریشه موی سر پریشان می‌شود
یک تپیدن پرده بردارد اگر شور جنون
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.