ازکجا آیینه با مردم موافق می‌شود
شخص را تمثال خود دام علایق می‌شود
غیر نیرنگ تحیر در مقابل هیچ نیست
بی‌نقابیهای ما معشوق و عاشق می‌شود
عالم اسماست، از صوت و صدا غافل مباش
خلق ازامداد هم مرزوق و رازق می‌شود
در جهان بی‌نیازی فرق عین و غیر نیست
عمرها شد خالق عالم خلایق می‌شود
کم‌کمی ذرات چون‌جوشید با هم عالمی‌ست
وضع قنطاری که دیدی جمع دانق می‌شود
هوش‌می‌باید، زبان‌سرمه هم بی‌حرف نیست
با سخن‌فهمان خط مکتوب ناطق می‌شود
آرزو از طبع مستغنی به هرجا کرد گل
بی‌تکلف گر همه عذراست وامق می‌شود
میل دنیا انفعال‌غیرت مردی مخواه
زبن‌هوس گر صاحب‌تقواست فاسق می‌شود
اختلاط نفس ظالم خیر ما را کرده شر
آب با آتش چو جوشی خورد محرق می‌شود
هرچه باشی از مقیمان در اقرار باش
کاذب قایل به کذب خویش صادق می‌شود
عمر ارذل از گرانجانی وبال کس مباد
زندگی چون امتداد آرد تب دق می‌شود
عدل نپسندد خلاف وضع استعداد خلق
بپدل اینجا آنچه بهر ماست لایق می‌شود
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به بررسی رابطه انسان‌ها با یکدیگر و عواطف آنها می‌پردازد. شاعر می‌گوید که انسان‌ها در تعامل با یکدیگر، انعکاس خود را در چهره‌ی دیگران می‌بینند و این باعث شکل‌گیری دوستی و عشق می‌شود. او همچنین به قدرت اندیشه و کلام اشاره می‌کند و می‌گوید که باید از حقیقت و واقعیت‌ها غافل نشویم. در ادامه، شاعر به ناچاری انسان‌ها برای پذیرش حقیقت و اینکه هر کس باید با خود صادق باشد، اشاره دارد. او همچنین از تبعات زندگی کم‌ارزش و نادرست صحبت می‌کند و به اهمیت عدالت و تطابق استعدادها با شرایط اشاره می‌نماید. در نهایت، شعر به این نکته می‌رسد که در شناخت خود و دیگران، باید به واقعیت‌ها توجه کنیم و از نیرنگ‌ها دوری کنیم.
هوش مصنوعی: آیینه چگونه می‌تواند با انسان‌ها هماهنگ باشد؟ در واقع، تصویر هر کس به وسیله‌ی وابستگی‌ها و علاقه‌مندی‌های او شکل می‌گیرد.
هوش مصنوعی: هیچ چیز جز نیرنگ و فریب ممکن نیست که ما را در حیرت نگه دارد؛ در حالی که بی‌پرده بودن ما باعث می‌شود که معشوق و عاشق به یکدیگر نزدیک شوند.
هوش مصنوعی: جهان پر از نام‌ها و نشانه‌هاست، از صداها و نداها غافل نشو. مردم از برکات و امدادها بهره‌مند می‌شوند و در این مسیر، هم دریافت‌کننده و هم دهنده نعمت‌ها هستند.
هوش مصنوعی: در این جهان، تفاوتی بین وجود و عدم وجود نیست؛ سال‌ها گذشته و خالق این جهان، موجودات را می‌آفریند.
هوش مصنوعی: ذرات کوچک وقتی به هم برمی‌خیزند جهانی به وجود می‌آورند، مانند وضعی که در قنطار مشاهده می‌شود؛ وقتی که مقدار زیادی از چیزها جمع شوند، به تدریج به یک جا نزدیک می‌شوند.
هوش مصنوعی: برای درک و بیان درست مفاهیم، نیاز به هوش و ذکاوت داریم. همچنین زبان و کلام نیز اهمیت زیادی دارد و بی‌دلیل نیستند. با استفاده از زبان و کلام، می‌توان معانی و افکار را به وضوح منتقل کرد.
هوش مصنوعی: آرزو از ذات خود بی‌نیاز است و به هر کجا که برود، مانند گلی رشد می‌کند. اگرچه همه چیز با ظرافت و زیبایی است، اما در نهایت به حالتی ساده و بی‌تکلف تبدیل می‌شود.
هوش مصنوعی: آرزوهای دنیوی باعث تضعیف غیرت مردانه می‌شود؛ اگر کسی به حیا و تقوا مشهور باشد، با این تمایلات به سمت فساد سوق پیدا می‌کند.
هوش مصنوعی: اختلاط نفس ظالم، به ما سودی نرسانده و بلکه ضرر کرده است. همان‌طور که وقتی آب و آتش با هم ترکیب می‌شوند، نتیجه‌ای خطرناک حاصل می‌شود.
هوش مصنوعی: هر چه که هستی، در اعتراف خود صادق باش. کسی که به دروغ اعتراف می‌کند، در واقع به خود دروغ می‌گوید.
هوش مصنوعی: زندگی کوتاه و بی‌ارزش برای کسی که بار سنگینی را به دوش دارد، می‌تواند به درد و رنج تبدیل شود. وقتی زندگی به طول می‌انجامد، ممکن است مانند بیماری‌ای مداوم و آزاردهنده شود.
هوش مصنوعی: عدل نمی‌پذیرد که برخلاف توان و استعداد افراد، چیزهای ناپسند و نامناسب به آنها برسد. در اینجا هر چیزی که برای ما مناسب باشد، به ما خواهد رسید.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
هرکه مفلس گشت رسوای خلایق می‌شود
آه از آن رسوایی دیگر که عاشق می‌شود
در زبان و دل خلافی نیست عاشق را چو شمع
عشق چون آمد زبان و دل موافق می‌شود
بگذار عالم چو عیسی تا بود قدرت بلند
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.